Boekbespreking: Nieuwe vrouwen: op zoek naar de vrouw van nu
Nieuwe vrouwen van Anna Visser,voormalig directeur van omroep LLink, heeft veel weg van Roos Wouters' boek 'Fuck, ik ben een feminist'.
Beide auteurs combineerden succesvol kind en baan, totdat ze een burn-out kregen, waarna ze de balans opmaakten en daarover een boek schreven. Zelfs de opzet is hetzelfde: persoonlijke ervaringen aangevuld met interviews met professionals. Het verschil zit in de conclusies die ze trekken.
Roos Wouters concludeert dat de combinatie gezin-werk makkelijker gemaakt moet worden voor zowel mannen als vrouwen, en Anna Visser vindt dat iedereen in vrijheid moet kunnen kiezen.
Drie stromingen
Anna Visser onderscheidt anno 2010 drie stromingen:
- Powerfeminisme, o.l.v. Heleen Mees, Cisca Dresselhuys en Neelie Kroes. Deze groep ziet alle Nederlandse moeders bij voorkeur in een fulltime baan.
- Thuisblijfmoeders o.l.v. Fleur Jurgens, schrijfster van het boek 'Leve de burgertrut'.
- En tenslotte de groep die vindt dat zorg en werk eerlijk verdeeld moeten worden tussen mannen en vrouwen o.l.v. Roos Wouters.
Anna pleit voor een vreedzame coëxistentie van deze drie stromingen, waarbij iedereen elkaar in haar waarde laat. Haar weinig originele, maar sympathieke boodschap luidt dan ook: 'Stop met elkaar te veroordelen, respecteer elkaars keuzes en steun elkaar!'
Fulltime moederen
Evenals Roos Wouters beschrijft Anna Visser de keuze voor (tijdelijk) fulltime moederen als een uitweg uit het harde werken.
'Ik wilde geen baas meer zijn, de vechtlust was weg. Ik wilde huisvrouw worden als railtender met zo'n karretje door de trein als ik dan per se moest werken.'
Ook meent zij dat het traditionele rolpatroon gunstig is voor het liefdesleven:
'Thuisblijfmoeders hebben minder last van regelstress en dus vaker zin in seks dan drukbezette carrièremoeders'.
Beide uitspraken getuigen van een weinig realistisch beeld van het werk van een Thuisblijfmoeder. Als Thuisblijfmoeder geef je immers leiding aan de dagelijkse gang van zaken in het gezin, en ben je verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de 'binnenwereld', kortom: je bent de baas.
En menig Thuisblijfmoeder zit 's avonds aan haar 'knuffeltax' en wil nog maar één ding: met rust gelaten worden.
Conclusie
Nieuwe vrouwen leest gemakkelijk weg, en biedt vast veel herkenning. Toch blijven het de particuliere ervaringen van een willekeurige Nederlandse vrouw, en de vraag dringt zich op waarom juist zij een podium krijgt in de vorm van een boekcontract. En ligt het antwoord niet in het feit dat zij het, op het van oorsprong, mannelijke terrein van de betaalde baan gemaakt had?
Toch is 'Nieuwe vrouwen' een positief en waardevol geluid in een tijd waarin arbeidsparticipatie heilig is verklaard, en fulltime moederen eigenlijk 'not done' is.
Meer weten?
Bezoek dan Anna Vissers' website Nieuwevrouwen.nl
Bestel dit boek voor 14,95 bij Bol.com
