Nicole Orriëns studeerde psychologie aan de Universiteit Utrecht. Ze kreeg 5 kinderen en koos ervoor om fulltime voor ze te zorgen.
Vergelijkbare berichten
Thuisblijfmoeder Minke (24)
Minke (24) is de trotse moeder van Luca van bijna 16 maanden. Na haar opleiding HBO-Rechten werkte ze bij de Socaile Verzekeringsbank. Daar maakte ze pensioenoverzichten, en kende AOW toe. Toen ze 3 maanden zwanger was, werd haar contract niet verlengd. Minke volgde toen een cursus als budgetcoach 'voor later'. Maar voor nu is Minke...
Bore out en thuisblijfmoeders
'And the day unfolds before me like a tunnel with no light. 'cause she's not much of a napper, and she hates to sleep at night. And at four 'o clock I'm fading like a sad October flower, and by six I know why people call this time the arsenic hour.' Bovenstaande regels komt uit...
Thuisblijfmoeder Linda: van Bachelor of Laws tot Thuisblijfmoeder
Linda en haar man waren het eens: ze wilden zelf hun kinderen opvoeden. Een korte rekensom leerde hen dat het financieel het gunstigst was als Linda zou thuisblijven. Linda's man werkt ondertussen als vennoot binnen het familiebedrijf, maar droomt van een bestaan als huisman. Vlak voor haar huwelijk studeerde Linda af als Bachelor of Laws,...
Thuisblijfmoeder Linda (34)
Linda (34) is vier jaar getrouwd en heeft samen met haar man een dochtertje van bijna 1. Na haar opleiding VMBO horeca, ging Linda aan de slag in de schoonmaak. Door de jaren volgde ze een aantal thuisstudies. Inmiddels is Linda door ziekte vier jaar fulltime thuis. Dit is haar verhaal. Was het een makkelijke/moeilijke...
Fulltime moederen: het verhaal van Fleur
Fleur Miller wilde altijd al fulltime moederen. Maar na de komst van haar oudste zoontje Ewan in 2008, was fulltime moederen nog geen optie. Fleurs man Kevin was namelijk net een voltijdse universitaire studie begonnen. Fleur benutte daarom haar opleiding Digitale Communicatie en werkte drie dagen per week bij de Hogeschool Utrecht als docente en...
Nelleke's verhaal
Nelleke (39) heeft samen met haar man Albert, drie kinderen: Rosa (8), Hendrik (6) en Annemijn (5). Nelleke studeerde Industrieel Ontwerpen aan de TU in Delft, promoveerde, en werkte als office-manager van een ingenieursbedrijfje. Toen Rosa negen maanden was werd Nelleke Thuisblijfmoeder. Wij interviewden Nelleke over haar keuze voor het Thuisblijfmoederschap! Waarom ben je Thuisblijfmoeder...
Ik heb altijd gedacht dat ik er een goed combi van kon maken, niets is minder waar dus. Het is eigenlijk net zoals mijn moeder altijd tegen mij zei het is het een of het ander .
Ik zeg er gelijk bij dit geldt puur voor mij!
Ik heb altijd gedacht dat ik er een goed combi van kon maken, niets is minder waar dus. Het is eigenlijk net zoals mijn moeder altijd tegen mij zei het is het een of het ander .
Ik zeg er gelijk bij dit geldt puur voor mij!
Ik ben een levensgenieter dus ook van de combinatie werk en kinderen kan ik genieten ...
Ik ben een levensgenieter dus ook van de combinatie werk en kinderen kan ik genieten ...
Tja.... voor mij een levende droom!
Tja.... voor mij een levende droom!
ik zie het ook al positief hoor 🙂 ( maar dat geld voor mij he) ik vind mijn werk op de zaak gewoon fijn en leuk... daarbij werk ik al sinds ehm ik van het vwo afkwam dus ik weet ook gewoon niet anders? Maar ik kan er zeker van genieten.En van thuis zijn geniet ik dan ook weer op de vrije dagne 🙂 ik ben een echt genotsmens geloof ik 😉
ik zie het ook al positief hoor 🙂 ( maar dat geld voor mij he) ik vind mijn werk op de zaak gewoon fijn en leuk... daarbij werk ik al sinds ehm ik van het vwo afkwam dus ik weet ook gewoon niet anders? Maar ik kan er zeker van genieten.En van thuis zijn geniet ik dan ook weer op de vrije dagne 🙂 ik ben een echt genotsmens geloof ik 😉
Een droom toch wel.
Een droom toch wel.
kan beide zijn, zelf zit ik nu (ongewild) thuis...ongewild ja, maar aan de andere kant kom ik nu even aan de kunst toe!
de min kant vind ik- dochter gaat alleen naar school en al dat- ik mis de collega's, andere mensen om mij heen....
ik wil dus weer beide!!
kan beide zijn, zelf zit ik nu (ongewild) thuis...ongewild ja, maar aan de andere kant kom ik nu even aan de kunst toe!
de min kant vind ik- dochter gaat alleen naar school en al dat- ik mis de collega's, andere mensen om mij heen....
ik wil dus weer beide!!
Nou een nachtmerrie nou ook weer niet, maar ik zou wel mijn werk, en de bijbehorende contacten gaan missen denk ik.
Nu wil ik vaak naar huis als ik aan het werk ben, en aan het werk als ik een paar dagen thuis ben, ik blijf het allebei waarderen op deze manier.
Nou een nachtmerrie nou ook weer niet, maar ik zou wel mijn werk, en de bijbehorende contacten gaan missen denk ik.
Nu wil ik vaak naar huis als ik aan het werk ben, en aan het werk als ik een paar dagen thuis ben, ik blijf het allebei waarderen op deze manier.
Elke keer kom ik weer blij van mijn werk, alhoewel ik toch beslist geen dik betaalde statusbaan heb. Het doet me de zorgen thuis om mijn zieke kind even vergeten. Even kan ik mij richten op andere mensen die mijn zorg nodig hebben. Dat geeft grote voldoening. En even een uitweg van thuis, waar alle geregel en zorgen zijn. Voor eventjes. En dat voelt eerlijk gezegd gewoon heel erg goed.
Elke keer kom ik weer blij van mijn werk, alhoewel ik toch beslist geen dik betaalde statusbaan heb. Het doet me de zorgen thuis om mijn zieke kind even vergeten. Even kan ik mij richten op andere mensen die mijn zorg nodig hebben. Dat geeft grote voldoening. En even een uitweg van thuis, waar alle geregel en zorgen zijn. Voor eventjes. En dat voelt eerlijk gezegd gewoon heel erg goed.
Hoe is deze: ik dacht dat het een nachtmerrie zou zijn maar het blijkt een fijne droom om te leven.
Hoe is deze: ik dacht dat het een nachtmerrie zou zijn maar het blijkt een fijne droom om te leven.
Ik vind wel dat ik 'the best of both worlds' heb eigenlijk.
Ik vind wel dat ik 'the best of both worlds' heb eigenlijk.
ik geniet er heel erg van, behalve soms... Maar iedereen heeft wel eens een baaldag, toch?
Iets dat ik als klein meisje wel wilde maar op het VWO afleerde en door toeval toch werd: thuisblijfmoeder. Het bevalt me steeds beter. Ik ben niet meer zo van de dromen, ik neem het leven tegenwoordig zoals het komt. Maar ik droom zeker niet van werken naast mijn schoolgaand kind, al is het maar dat ik het niet kan vanwege mijn gezondheid.
Het is zoals het is en zo is het goed.
Het lijkt mij vreselijk lastig, werken combineren met kinderen, dus wat mij betreft een wens die uitkwam, met de occasional baaldag....Ik zou het niet anders willen!
Beslist een droom! Al als tiener, toen ik nog op het VWO zat, had ik 2 duidelijke ambities: ik wilde schrijfster worden, én moeder. Ik stak mijn tong uit naar de billboards 'Kies exact' en 'Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid'. Het idiote streven naar "ieder individu financieel onafhankelijk" verworp ik toen ook al; we zijn nu eenmaal allemaal van elkaar afhankelijk en ik zie niet in wat daar mis mee is.
Bijna elke dag nog, als ik in ons huis rondloop en opruim of schoonmaak, ben ik dankbaar dat ik dit mag doen, dat mijn man genoeg verdient voor ons allemaal (en bovendien nooit zou willen doen wat ik doe). Ik voel me warm als ik 4 stapeltjes ondergoed vouw, als ik aan een t-shirt van mijn man snuffel en zijn geur ruik, als ik het bedje van de jongste vol knuffels opmaak, een legobouwwerk van de oudste zie staan. Ik loop soms vol van blijdschap dat mijn kinderen tussen de middag lekker thuis kunnen eten en spelen en na schooltijd vriendjes meenemen, dat ze gelukkig zijn. Ik geniet ervan als ik zie dat mijn man na een dag werken moe thuiskomt (hij is heel blij met deze baan gelukkig) en alles voor elkaar vindt.
Ik doe wat ik altijd al het liefste wilde doen en ben daar dolgelukkig mee.
Beslist een droom! Al als tiener, toen ik nog op het VWO zat, had ik 2 duidelijke ambities: ik wilde schrijfster worden, én moeder. Ik stak mijn tong uit naar de billboards 'Kies exact' en 'Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid'. Het idiote streven naar "ieder individu financieel onafhankelijk" verworp ik toen ook al; we zijn nu eenmaal allemaal van elkaar afhankelijk en ik zie niet in wat daar mis mee is.
Bijna elke dag nog, als ik in ons huis rondloop en opruim of schoonmaak, ben ik dankbaar dat ik dit mag doen, dat mijn man genoeg verdient voor ons allemaal (en bovendien nooit zou willen doen wat ik doe). Ik voel me warm als ik 4 stapeltjes ondergoed vouw, als ik aan een t-shirt van mijn man snuffel en zijn geur ruik, als ik het bedje van de jongste vol knuffels opmaak, een legobouwwerk van de oudste zie staan. Ik loop soms vol van blijdschap dat mijn kinderen tussen de middag lekker thuis kunnen eten en spelen en na schooltijd vriendjes meenemen, dat ze gelukkig zijn. Ik geniet ervan als ik zie dat mijn man na een dag werken moe thuiskomt (hij is heel blij met deze baan gelukkig) en alles voor elkaar vindt.
Ik doe wat ik altijd al het liefste wilde doen en ben daar dolgelukkig mee.