Tijgermoeders: met een 9 neem ik geen genoegen!

In Amerika staat het boek op de vierde plaats van de bestsellerlijst: 'Battle Hymn of the Tiger Mother', van de Amerikaans-Chinese hoogleraar Amy Chua.

Stimuleren, stimuleren en stimuleren

Het boek is een pleidooi om kinderen keihard te stimuleren tot hoge prestaties. Niks afspreken met andere kinderen, of lekker buiten spelen: gewerkt moet er worden. Het grootste streven is niet een gelukkig kind, maar een succesvol kind. En doet je kind het slecht op school? Dan is dat een teken van slecht ouderschap.

Commotie

Het boek leidde tot veel commotie in de VS, en Amy Chua werd zelfs met de dood bedreigd, maar ook tot een schoorvoetende bewondering voor Amy Chua: ze steekt bijzonder veel tijd en moeite in de opvoeding, en begeleiding van haar dochters. Ze zit naast ze als ze piano of viool spelen, en zoekt de beste docenten. Geen moeite is haar te veel om haar dochters' prestaties tot grote hoogte te stuwen.

Chinese opvoedingsstijl 'harder'

De Chinese opvoedingsstijl is veel 'harder' dan de Westerse. Zo schrijft Amy Chua onder andere:

'If a Chinese child gets a B—which would never happen—there would first be a screaming, hair-tearing explosion. The devastated Chinese mother would then get dozens, maybe hundreds of practice tests and work through them with her child for as long as it takes to get the grade up to an A.'

Ook kunnen Chinese ouders volgens Chua gerust tegen hun kind zeggen: 'Hé spekkie, je moet afvallen!'

Nuancering

Dit komt volgens Amy Chua, omdat Chinese ouders vertrouwen en geloof hebben in hun kind: ze gaan uit van zijn of haar kracht. En met sterke kinderen hoef je niet zo voorzichtig te zijn. In een interview in de Yale Daily News zegt Amy Chua het volgende over de Chinese aanpak:

'For me, the “tough immigrant” approach is really not about achievement, or gold medals. That was a joke. It’s really about helping your children be the best they can be, which is usually more than they think. When successful, this approach can provide children with tremendously high self-esteem and a loving relationship with their parents.'

Amy Chua: mijn artikel is verkeerd begrepen

Overigens was het niet Amy Chua's intentie om een opvoedboek te schrijven, maar wilde ze gewoon haar verhaal vertellen. Het verhaal van een Chinese moeder in de VS. Volgens Amy is het stuk dat verscheen in de Wall Street Journal zwaar verkeerd begrepen. Haar boek is eigenlijk het verhaal van haar liefde voor haar dochters.

Inmiddels heeft ze de opvoedkundige teugels wat laten vieren, en is naar eigen zeggen veranderd van een tijgermoeder in een konijntje.

Meer weten?

Het boek verschijnt in maart, in het Nederlands bij uitgeverij Nieuw Amsterdam, maar hier kun je alvast een Engels gedeelte lezen.

Interview met Amy Chua

Stimuleer jij je kind bewust tot hoge prestaties?
Wat vind jij belangrijk in de opvoeding?

Vergelijkbare berichten

5 reacties

  1. zucht...laten we "vooral" een voorbeeld nemen aan deze moeder..waar gaat het nu in het leven om?
    Dat je goed in je vel zit zodat je op eigen kracht kan ontdekken wie je bent of dat je door een vreselijke moeder achter je broek wordt gezeten..ben benieuwd naar de onderzoeksresultaten.;-)

  2. zucht...laten we "vooral" een voorbeeld nemen aan deze moeder..waar gaat het nu in het leven om?
    Dat je goed in je vel zit zodat je op eigen kracht kan ontdekken wie je bent of dat je door een vreselijke moeder achter je broek wordt gezeten..ben benieuwd naar de onderzoeksresultaten.;-)

  3. Ik heb dan wel geen kinderen, maar ik denk dat ik toch meer voor de "Zweedse" aanpak ben (Kinderen veel laten spelen en zelf de wereld laten ontdekken, prestaties niet zo belangrijk en veel aandacht voor de natuur). 🙂
    Ik denk niet dat ik die Chinese moeder nu zo sympathiek vind...

  4. Onze kinderen zijn al volwassen -hebben zelf een huishouding-. Maar het grootste compliment wat wij kregen was; als er iets was, jullie waren er. Stonden dag en nacht altijd pal achter ons. En dat doen jullie nu nog.
    Dus gewoon er zijn voor je kinderen, dat vinden wij het belangrijkste.
    Hartelijke groet en tot laters
    Gerrie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *