Ode aan de huisvrouw

In het online Islamitische Tijdschrift, Hayaatie Lifestyle Magazine, vonden we deze oproep om meer waardering voor het werk van Thuisblijfmoeders, die we jullie niet willen onthouden.

Ode aan de huisvrouw

Ontmoet je een nieuw iemand, dan kan je er vaak niet omheen. Na enkele minuten krijg je altijd de standaardvraag: ‘En, wat doe jij voor werk?’

De één werkt bij een kinderdagverblijf, de ander op een school, bij de marine, in een winkel of bij een grote bank. Dat vertel je dan ook. Wordt het aan je gevraagd terwijl je huismoeder bent, dan zul je waarschijnlijk zeggen: ‘Nee, ik werk niet. Ik zit thuis’. Pardon? Doet een huisvrouw geen werk dan? Of mogen we het alleen werk noemen als je er maandelijks voor betaald wordt? Bij deze een ode aan de huisvrouw, de huismama, degene die er iedere dag weer voor zorgt dat het gezin draaiende wordt gehouden!

Ik heb groot respect voor de vrouwen die er in slagen om tig kinderen op te voeden, eten te maken, het huis op te ruimen én aandacht te geven aan hun partner. Dát zijn nog eens hardwerkende vrouwen. Mama’s zijn werkelijk duizendpoten. Stel je eens voor: 6 kinderen. De oudste is 14, de jongste is 1,5.

’s Ochtends sta je om 6 uur op, want alle kinderen moeten uit bed gehaald worden, de kleren van de jongsten moeten worden klaargelegd, de pamper van de allerjongste moet worden verschoond. Terwijl de kinderen zichzelf wassen sta jij in de keuken ontbijt te maken voor de kinderen, koffie voor je man die ondertussen ook wakker is en zo naar zijn werk moet en lunchpakketjes voor iedereen om mee te nemen.

Om 8 uur worden de schoolgaande kindjes opgehaald door de schoolbus en jij blijft achter met je twee jongste kinderen. Eerst maar eens de keuken opruimen en de haren en natte handdoeken verwijderen uit de douche. Je twee kinderen vragen om je aandacht en je neemt even de tijd om een beetje met hen te spelen. Dan gaat de allerjongste een dutje doen en mag je andere kindje even tv kijken. Jij worstelt je door een grote stapel was, zorgt ervoor dat alles gestreken wordt en legt alles in de juiste kasten neer.

Hup, alweer tijd voor de lunch. Een prakje maken voor de jongste, boterhammetjes voor de tweede en zelf ook even een tosti nemen. De jongste laat haar prakje vallen, spetters op de muur en de vloer. Als ze klaar zijn met eten en een dutje gaan doen, mag je voor de tweede keer de keuken schoonmaken. Daarna mogen de kindjes mee boodschappen doen en gaan jullie even de eendjes voeren.

Terug thuis is het alweer 3 uur en moet je aan het avondeten beginnen, want voor je het weet is de hele horde weer thuis. Een half uurtje later komen je 4 schoolgaande kinderen binnenstormen, elk met hun eigen verhaal. Je geeft ze wat thee en luistert in alle hectiek naar de verschillende verhalen, sust een ruzie, je maakt een schooltas waarin drinken is gevallen schoon, je stopt een broek, je helpt met het huiswerk.

Om 7 uur komt je man thuis, het eten staat klaar en het hele gezin geniet van elkaars gezelschap. Na het eten gaat je man met de kids spelen, jij doet de afwas, ruimt de keuken op, legt de kleren voor morgenochtend klaar en helpt je oudste zijn laatste beetje huiswerk afmaken.

Om 9 uur ben je nog steeds bezig je kinderen achterna te zitten: ze willen niet poetsen, zijn aan het kibbelen, vinden het te donker in hun kamer en willen nog even opblijven. Als ze om half 10 eindelijk hun pyama’s aan hebben en op bid liggen, plof jij uitgeput op de bank. Nog een uurtje quality- time met je man, even de dag bespreken en dan naar bed toe. Want morgen gaat de wekker weer om 6 uur..

Indrukwekkend! En goed, misschien hebben de meeste vrouwen van tegenwoordig geen 6 kinderen. Maar ook met 2 kids, een man, vrijwilligerswerk op de school waar je dochtertje zit, je lidmaatschap bij je sportschool en het onderhouden van je sociale contacten met de familie en met vrienden ben je als huismoeder ontzettend druk. Je werkt als een paard en bent veelzijdig.

Je bent kinderleidster, want elke dag heb je de leiding over een aantal kids. Je bent manager, want jij zorgt ervoor dat thuis alles in goede banen loopt. Zou je twee weken weg gaan dan zou je man met zijn handen in het haar zitten, zouden de kinderen verloederen. Je bent entertainer, want je moet ervoor zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft. Je bent politieagente, je moet je kinderen voortdurend controleren in hun doen en laten zodat ze niets doms of gevaarlijks doen, zodat ze elkaar niet doodslaan in een ruzie. Je bent psychologe, want je puberende zoon kom naar je toe met de dingen waar hij mee zit en waarvoor hij een oplossing móet hebben.

En als je man stil en teruggetrokken is moet jij er op een slimme manier achter komen wat er aan de hand is én hem op zo’n subtiele manier helpen dat hij het zelf niet doorheeft en je hem niet aantast in zijn mannelijkheid. Je bent verpleegster, want pleistertjes uitdelen kun je als de beste en zelfs als jij zelf ziek bent ben je nog de perfecte verpleegster voor je man die alleen maar verkouden is.

Je bent kapster en styliste, je zorgt ervoor dat je kids er elke dag uitzien als om door een ringetje te halen. Je bent kokkin en werkster met zowel dag én nachtdienst, want zonder jou zou het eten flauw smaken en zouden de stofwolken het huis overnemen.

Je bent opvoeder en het spil van de maatschappij. Want jij zorgt er met al je kwaliteiten voor dat je kinderen opgroeien tot goede, volwassen burgers die een aanwinst zullen zijn voor de maatschappij. En dat is de meest belangrijke, meest verantwoordelijke en tegelijkertijd meest ondergewaardeerde baan die er bestaat.

Ik pleit voor meer respect voor de huismoeders. Want zij zijn degenen die achter de schermen als gekken werken aan de toekomst! Zij hebben geen 9 tot 5 baan, zij hebben een baan die 24 uur per dag duurt, een baan zonder pauzes, vakantiedagen of snipperdagen. Ze hebben een zware baan zonder hier een salaris voor te ontvangen, zonder hier waardering voor te krijgen. Het werk dat zij doen wordt gezien als vanzelfsprekend, als makkelijk door hen die niet weten wat het inhoudt.

Ik pleit voor meer respect voor de huismoeders. Ik pleit voor erkenning van de bergen die zij verzetten. Ik pleit ervoor om de huismoeders te betalen. Niet met geld, maar met de betaalmiddelen die hen het meest zal doen: onze hulp, liefde, steun, dankbaarheid en respect.

Volg Het Moederfront op Twitter!