Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen

Hoe voorkom je ADHD? door de diagnose niet te stellen

'Er zijn veel misverstanden over ADHD, en voor veel kinderen is het mogelijk en beter om uit het psychiatrisch circuit te blijven.'

 

Dat is de belangrijkste boodschap van psychologe Laura Batsra in haar boek met de prikkelende titel: Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen.

In heldere taal legt Laura Batstra uit wat ADHD níét is, wat het wél is, welke misverstanden erover bestaan en dat de farmaceutische industrie grote belangen heeft bij ADHD als psychiatrische stoornis waarvoor zij de medicatie produceren!

ADHD is niet een psychiatrische aandoening

De farmaceutische industrie heeft ADHD als psychiatrische aandoening 'in de markt gezet' en gepromoot, en is daar zeer succesvol in geweest. Veel leken, maar ook deskundigen denken mede dankzij de farmaceutische industrie, dat ADHD te maken heeft met een probleem rechtsvoor in de hersenen en dat medicatie dit probleem oplost door een stofje aan te vullen of 'de rem te laten werken'. De farmaceutische industrie biedt vervolgens de oplossing in de vorm van o.a. Ritalin.

Maar er is helemaal geen bewijs dat de hersenen van kinderen met de diagnose ADHD anders zijn dan van 'gezonde' kinderen. En dat een kind beter gaat opletten op school omdat hij Ritalin slikt is geen bewijs dat hij voor die tijd een tekórt had aan dopamine. Laura Batstra legt dit als volgt uit: Als je hoofdpijn hebt, en je slikt een paracetamol tegen de pijn, dan wil dat toch ook niet zeggen dat de hoofdpijn veroorzaakt werd door een tekort aan paracetamol?'

Twee misverstanden over ADHD in een kinderliedje

In onderstaand kinderliedje van Kinderen voor Kinderen zitten meteen in het eerste couplet al twee bekende misverstanden over ADHD! Het idee dat je er mee geboren wordt en het idee dat ADHD betekent dat je een stofje in je hersenen mist.

8 feiten over ADHD volgens Laura Batstra op een rij

  1. Je wordt niet geboren met ADHD, hoogstens met een 'aanleg tot' die afhankelijk van de omgeving tot uiting komt
  2. ADHD is niet het gevolg van een kleinere hersenomvang
  3. ADHD is geen neurobiologische stoornis: er is geen enkel breinkenmerk, lichamelijk kenmerk, neurologisch kenmerk of gencombinatie die ADHD-ers onderscheid van niet-ADHD-ers.
  4. ADHD verdwijnt meestal bij het opgroeien, hoewel de functioneringsproblemen wel vaker blijven bestaan
  5. ADHD is niet de oorzaak van hyperactivitiet, impulsiviteit, beperkte concentratie en functioneringsproblemen. ADHD is de samenvattende naam die deze gedragen omschríjft, maar niet verklaart. Er is niet zoiets als een onderliggende ziekte die resulteert in het ongewenste gedrag. Je zegt immers niet: 'Ik ben vrijgezel, daarom ben ik niet getrouwd,' of 'Ik ben een schreeuwlelijk, daarom schreeuw ik zo.' Net zo min kun je dus zeggen: 'Ik heb ADHD, en daarom ben ik zo druk.'
  6. Er is geen bewijs dat ADHD een ziekte is
  7. Het enige dat medicatie kan is ADHD-gedrag tijdelijk onderdrukken
  8. Ouder en -leerkrachttrainingen zijn waardige alternatieven voor medicatie: de effecten zijn vergelijkbaar

ADHD: de meest voorkomende kinderpsychiatrische diagnose

In 2007 steeg het aantal meisjes dat gediagnosticeerd werd met maar liefst 40%, en in het eerste half jaar van 2008 met 33%. Bij jongens was de toename resp. 43 en 23%. Met het aantal diagnoses steeg ook het medicijngebruik. Dankzij inspanningen van de farmaceutische industrie maakten meisje een grote inhaalslag. Batstra: 


'Met de komst van het aandachtszwakke subtype van ADHD, kwamen ook rustige, dromerige meisjes in aanmerking voor de diagnose: een kans voor de famaceutische industire om de markt voor haar pillen uit te breiden.'

Inmiddels heeft de farmaceutische industrie de volwassenen in het vizier als potentiële doelgroep. Batstra: 'Hun wordt onterecht wijsgemaakt dat ADHD hun problemen verklaart en medicatie hun problemen zal oplossen.'

De dubieuze rol van de farmaceutische industrie

De rol van de farmaceutische industrie is schokkend. Zij hebben er belang bij dat ADHD als crhonische neurobiologische stoornis gezien wordt, en hebben de 'ziekte' op allerlei manieren gepromoot.

Volgens Batstra zijn de effecten van medicatie beperkt. Ze verminderen weliswaar op de korte termijn hyperactiviteit, impulsivititeit en concentratieproblemen, maar verbeteren het sociale functioneren niet. En het belangrijkste: medicatie kan hooguit twee tot drie jaar ongewenst ADHD-gedrag onderdrukken!

ADHD is een gedragsprobleem, niet een psychiatrisch probleem dat medicatie behoeft

Laura Batstra benadrukt keer op keer dat ze de problemen van ouders en leerkrachten niet wil bagatelliseren, en dat het gedrag dat steeds vaker en sneller ADHD wordt genoemd inderdaad een groot probleem is.

'Maar,' zegt zij, 'ADHD is een gedragsprobleem, en daarmee hoef je niet naar de dokter, maar naar een psycholoog of orthopedagoog. Ouders wordt echter wijsgemaakt dat ze hun kind tekort doen als ze geen medicatie geven. '

'Ouders en leerkrachten worden massaal verkeerd voorgelicht - door de farmaceutische industrie, door oudervereniging Balans, en door professionals die voorbijgaan aan bepaalde wetenschappelijke inzichten. En de farmaceutische industrie profiteert daar volop van.'

Geen medicatie maar gedragstherapie

Uit onderzoek is gebleken dat 30% van de kinderen met een ADHD-diagnose profiteert van een neppil, simpelweg omdat hun ouders en leerkrachten anders tegen hun gedrag gingen aankijken en ze anders benaderden. Hieruit blijkt dat de rol van de omgeving van grote invloed is!

Ouder- en leerkrachttrainingen zijn dan ook waardige alternatieven voor medicatie: de effecten zijn vergelijkbaar. Alleen vragen ze meer tijd.

Dubieuze dieetclaim van Lidy Pelsser

Ook bij het dieet van Lidy Pelsser dat voor een vermindering van de kerngedragingen van ADHD zou zorgen, en een alternatief voor medicatie zou zijn, heeft Batstra haar twijfels. Zij vindt dat er veel valt aan te merken op zowel het dieet als het onderzoek ernaar, en oppert als mogelijke alternatieve verklaring voor de zogenaamde effectiviteit van het dieet dat kinderen simpelweg minder energie hebben door minder, en eenzijdig voedsel!

'En,' merkt ze fijntjes op: 'Op www.adhdenvoeding.nl- een site van het ADHD Research Centrum waar het onderzoek naar het dieet wordt uitgevoerd - dat het dieet voor volwassenen te zwaar en te belastend is. Te zwaar voor volwassenen… maar niet te zwaar voor kinderen die nog geen 'nee' kunnen zeggen.'

De diagnose niet stellen: maar wat dan wel?

In plaats van uit te zoeken in welk hokje van de DSM een kind het beste past, pleit Batstra voor verklarende diagnostiek waarbij de vraag: 'Waarom doet het kind wat het doet' centraal staat. Stel dat een kind bijvoorbeeld alleen driftig wordt wanneer zijn ouders ruzie maken, dan moet dáár de behandeling op worden afgestemd in plaats van het kind te diagnosticeren met ADHD, en Ritalin voor te schrijven.

Daarnaast doet Batstra een aantal algemene, pedagogisch getinte aanbevelingen waaronder kleinere klassen, betere begeleiding van leerkrachten en voorspelbaarheid.

Conclusie over Hoe voorkom je ADHD Door de diagnose niet te stellen

Laura Batstra's boek 'Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen' is net zo'n belangrijk boek voor ouders om te lezen als Marylse Eerkens boek 'Wat doen we met de baby?'

Zowel Batsra als Eerkens doen een verontrustend boekje open over een wereld waarin de belangen van het kind voorop zouden moeten staan, maar waarin onderzoeksresultaten en adviezen gekleurd worden door andere, vaak financiële, belangen.

Ook als je kind geen gedragskenmerken heeft die beschreven worden als ADHD, is het goed je bewust te worden van de rol van de farmaceutische industrie in het creëren van ziektebeelden en en medicatie. Bij Batsra gaat het over ADHD, maar wat te denken van bijvoorbeeld de promotie van het HPV-vaccin tegen baarmoederhalskanker?

Praktische informatie over Hoe voorkom je ADHD?

Hoe voorkom je ADH? Door de diagnose niet te stellen, is voor 24,95 te bestellen bij onze boekenpartner Bol.com.

Vergelijkbare berichten

9 reacties

  1. Ik ken inmiddels aardig wat veertigplussers en babyboomers die de niet uitgekomen verwachtingen van hun leven, of teleurstellingen, nu achteraf toeschrijven aan AD(H)D. Of ADHD aanvoeren als excuus om dingen die als maatschappelijk verplichting ervaren worden niet te hoeven doen. Meestal denk ik bij deze mensen: je kunt toch ook gewoon vaststellen dat het leven niet maakbaar is, en dat het wel eens anders loopt dat je gedacht had?Of dat je gewoon geen zin hebt in dingen waar je geen zin in hebt? Met een stoornis of aandoening heeft dat m.i. weinig te maken. Net als met HSP, je kunt toch gewoon ook zeggen dat je last hebt van teveel drukte tegelijk, overvliegende vliegtuigen, de tv en de radio tegelijk aan, verkopers aan de deur, door elkaar pratende mensen, geluidsoverlast in een kantoortuin, etc. Dat hoeft toch niet meteen een etiket te krijgen?

  2. Ik deel dit blog via twitter (en dus automatisch ook mijn facebook) en ga zeker eens kijken of ik dat boek kan gaan lezen. Mijn zoontje van 20 maanden is een enorm ondernemend en vindingrijk mannetje en ook wij krijgen soms de vraag of hij geen ADHD heeft.
    Hij is verdorie net 20 maanden, denk na!!!

    Mijn nekharen gingen meteen overeind, ik kan zo slecht tegen die doe het zelf psychologen. Zelf draag ik de stempel borderline, ik weet hoe een stempel een mensenleven bepaald. En ik laat mijn zoon NIET bestempelen met dit soort diagnoses, omdat hij toevallig niet een uur lang stil wil zitten. En geef hem eens ongelijk..

    Laat een kind een kind zijn.
    Mensen zouden eens moeten leren accepteren ipv rationaliseren.

  3. Ik deel dit blog via twitter (en dus automatisch ook mijn facebook) en ga zeker eens kijken of ik dat boek kan gaan lezen. Mijn zoontje van 20 maanden is een enorm ondernemend en vindingrijk mannetje en ook wij krijgen soms de vraag of hij geen ADHD heeft.
    Hij is verdorie net 20 maanden, denk na!!!

    Mijn nekharen gingen meteen overeind, ik kan zo slecht tegen die doe het zelf psychologen. Zelf draag ik de stempel borderline, ik weet hoe een stempel een mensenleven bepaald. En ik laat mijn zoon NIET bestempelen met dit soort diagnoses, omdat hij toevallig niet een uur lang stil wil zitten. En geef hem eens ongelijk..

    Laat een kind een kind zijn.
    Mensen zouden eens moeten leren accepteren ipv rationaliseren.

  4. Ik ga dit boek lezen. Onze dochter is heel creatief en ziet de dingen in beelden. Die kon meteen Ritalin krijgen, daar hebben wij een stokje voor gestoken. Ons zoontje nu drie zou ook zomaar een ADHD sticker kunnen krijgen. AMar met de juiste voeding en massa s tijd lukt het wel.

  5. Ik ga dit boek lezen. Onze dochter is heel creatief en ziet de dingen in beelden. Die kon meteen Ritalin krijgen, daar hebben wij een stokje voor gestoken. Ons zoontje nu drie zou ook zomaar een ADHD sticker kunnen krijgen. AMar met de juiste voeding en massa s tijd lukt het wel.

  6. Fijn om eens een tegengeluid te horen! Twee jaar geleden krijg mijn zoon (nu13) de diagnose ASS en ADHD. Je wilt niet weten van hoeveel kanten wij te horen hebben gekregen dat wij niet in zijn belang handelden door hem geen medicijnen te geven. Psychiater, psycholoog, orthopedagoog, juf, ambulant begeleider .... en niet 1x, nee hoor, keer op keer weer. Je moet als ouder echt sterk in je schoenen staan om daar weerstand aan te bieden en veel ouders met een kind met gedragsproblemen zijn behoorlijk uitgeput en doen dat dus niet denk ik. En een pil erin kost minder tijd dan proberen om te gaan met hoe iemand is.

  7. Fijn om eens een tegengeluid te horen! Twee jaar geleden krijg mijn zoon (nu13) de diagnose ASS en ADHD. Je wilt niet weten van hoeveel kanten wij te horen hebben gekregen dat wij niet in zijn belang handelden door hem geen medicijnen te geven. Psychiater, psycholoog, orthopedagoog, juf, ambulant begeleider .... en niet 1x, nee hoor, keer op keer weer. Je moet als ouder echt sterk in je schoenen staan om daar weerstand aan te bieden en veel ouders met een kind met gedragsproblemen zijn behoorlijk uitgeput en doen dat dus niet denk ik. En een pil erin kost minder tijd dan proberen om te gaan met hoe iemand is.

  8. Heerlijk deze nuchterheid, de kinderen van mijn man zijn bestempeld met adhd, echter is de thuissituatie daar zo ongesturctureerd en chaotisch dat ik zeker weet dat dat de grootste oorzaak is van het gedrag van in ieder geval 1 van de kinderen. Moeder vindt het zeer bevredigend dat het stempel is opgelegd en heeft daar middels suggestieve beantwoording op de vragen ook zeer aan meegewerkt. Nu hoeft zij dus niet aan reflectie te doen. Dit is wat je dus heel veel tegenkomt en waarom de diagnose zo vaak wordt gesteld ik werk zelf in de ggz jeugd en kom de echte gedragprobemen tegen, idd mensen met een verstandelijk beperkt nivo en nog is het lastig een diagnose te stellen, maar laten we vooral lekker doorblijven gaan met diagnostiseren, het houdt de tehuizen vol, en geeft de ouders de illusie goed bezig te zijn, dat is toch wat ze willen, voor de gek gehouden worden, en iedereen werkt er aan mee

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *