|

Happy Me: verdwaald in de New Yorkse geluksindustrie

happy me
Sanne Bloeminks nieuwe boek 'Happy Me, Verdwaald in de New Yorkse geluksindustrie' had net zo goed 'Niets meer te wensen, en toch niet gelukkig' kunnen heten. Maar helaas, dat boek was al geschreven door een zekere Harold Kushner.

Sanne Bloemink heeft het allemaal: een man, drie gezonde kinderen, een woning in de chique Upper West Side in New York, en haar boeken worden ook nog eens uitgegeven! En toch is Sanne niet gelukkig. 'Waarom toch niet?' vraagt ze zich dan ook veelvuldig af. Er is immers alle reden tot geluk?

Waarom ben ik niet gelukkig?!

Deze vraag is aanleiding tot een zoektocht naar geluk, maar nog veel meer tot een kritische beschouwing van de plicht gelukkig te zijn. In onze huidige maatschappij is geluk maakbaar geworden, en wie ongelukkig is faalt dus. Alleen al van die geluksdwang zou een mens spontaan ongelukkig worden!

Geluksindustrie versluiert ernstige maatschappelijke problemen

Het grootste kritiekpunt op de geluksindustrie is volgens Sanne Bloemink dat het elk probleem tot een particulier probleem maakt.

'Jij moet je leven veranderen en alles in een ander licht zien. Jij moet de lens aanpassen; de maatschappij heeft er niets mee te maken. De industrie blokkeert daarmee iedere vorm van politieke organisatie of verbondenheid met andere mensen. Het is dus niet alleen een vals doekje voor het bloeden, maar ook een rem op sociale cohesie in de gemeenschap die we allemaal zo graag nastreven, 'Baat het niet, dan schaadt het niet,' gaat hier niet op, want de geluksindustrie versluiert ernstige maatschappelijke problemen en is dus wel degelijk schadelijk.'

Iemand die vanwege de economische recessie haar baan verliest, moet dit volgens de geluksindustrie zien als een Kans. En als je in de put zit, dan doe je het fout. Je baan verliezen ís echter simpelweg naar, en niet alleen een particulier probleem maar ook symptoom van grotere maatschappelijke economische problemen.

Gelukkig is de Geluksindustrie niet voor één gat te vangen: nu steeds duidelijker wordt dat positief denken niet altijd leidt tot het gewenste resultaat, biedt dezelfde industrie een nieuwe verhaallijn waarin een hoofdrol voor eenvoud is weggelegd.

Lukt rijkdom niet? Ga dan voor eenvoud!

Sanne Bloemink:

'Deze verhaallijn is niet nieuw, maar wordt uitgebreid omdat ze beter past in de huidige samenleving. Lukt het niet om rijk en succesvol te worden, dan moet je misschien maar gelukkig worden van soberheid en een simpel leven. Mensen worden gedwongen tot karigheid: geef dus liever een positieve draai aan het gebrek.

Daarom krijgen we tijdschriften, boeken en films vol nostalgie over de kracht van een eenvoudig leven, over teruggaan naar de natuur, over kippen in je achtertuin, over knutselprojectjes in de huiselijke sfeer, over alles zelf maken in plaats van kopen.'

Een prachtig voorbeeld hiervan is natuurlijk het populaire blog Eenvoudig Leven van Teunie en de opkomst van tijdschriften als Flow, waarin plakken en knippen voor volwassenen een grote rol spelen.

Moederen in New York

Afgezien van een kritische analyse van de geluksindustrie, en een persoonlijk verslag van een zoektocht naar geluk, is Happy Me ook simpelweg een interessant verslag van het leven van een Nederlandse moeder in New York. Het is leuk om te lezen over het dagelijks leven in New York, en hoe het daar aan toe gaat. En wat te denken van schoolgeld ad 30.000 euro per jaar! Plotseling word je gelukkiger van het Nederlandse schoolsysteem!

Niet een zelfhulpboek maar persoonlijke zoektocht

HappyMe is nadrukkelijk niet een zelfhulpboek, maar een persoonlijke queeste. Een oplossing om instant gelukkig te worden vindt Sanne Bloemink niet, hoewel ze voorzichtig wijst op een andere manier van kijken waarbij je je niet focust op je eigen geluk maar op jezelf in relatie tot anderen. Jezelf als schakel van een groter geheel. Wat goed is voor een ander, is dan ook goed voor jou.

Tijdens het lezen van Happy Me schoten me steeds oneliners als 'Het leven is een tranendal voor je het weet dan ga je al, en 'Life sucks, and then you die' te binnen. Bloeminks boodschap is dat het leven simpelweg niet altijd leuk is.

Toch eindigt ze haar verslag met een geluksmoment.

'Ik heb het geluk niet gevonden, maar het geluk heeft mij gevonden.'

Zo geeft ze toch nog een belegen boodschap, die regelrecht uit de geluksindustrie zou kunnen komen: laat het los, en het komt naar je toe.

Praktische informatie

Happy Me is voor 15,95 te koop bij Bol.com.

Ook een bekend thema in de zelfhulpindustrie is het onderwerp Hoe ga je meer van jezelf houden?

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *