Ouders als beunhazen

Nee, nou wordt ie mooi!

Het begon in 2007, met de door Sharon Dijksma gelanceerde campagne: 'Kinderopvang dat gun je ieder kind.' Een trend waarin de boodschap is dat opvoeding en begeleiding van kinderen niet langer aan amateurs en doe-het-zelvers (lees ouders) moeten worden overgelaten, maar door professionals moeten worden uitgevoerd.

Recht op kinderopvang

Nu pakt de FNV het stokje over met de volgende uitspraak:

'Door het recht op kinderopvang slechts te koppelen aan het feit dat beide ouders een baan hebben of in een traject zitten naar werk, doet kinderen te kort. Door de focus op de combinatie arbeid en zorg is er onvoldoende oog voor investeren in de ontwikkeling van kinderen.'

Hoewel er uiteraard altijd schrijnende uitzonderingsgevallen zijn, zijn de meeste ouders uitstekend in staat zélf te investeren in de ontwikkeling van hun kinderen. Mits ze daar de kans voor krijgen. Dat de FNV het nu voorstelt alsof kinderen tekort komen als ze níét naar de kinderopvang gaan, ondermijnt het ouderlijk gezag en zelfvertrouwen. In Zweden leven ouders en kinderen al in twee verschillende werelden, en voelen ouders zich niet niet langer toegerust om hun eigen kinderen op te voeden. Is dat ons voorland, als het aan de FNV ligt?

En dan hebben we het nog niet eens over Marylse Eerkens schokkende boek, Wat doen we met de baby?' over de kwaliteit van de Nederlandse kinderopvang.

Na het lezen van dat boek wil je maar één ding concluderen: 'Zorg van hun ouders, dát gun je ieder kind.'

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *