Ouderparticipatie: paradox van deze tijd?
Het is een wonderlijke paradox: toen het de norm was dat vrouwen thuis bleven om voor hun kinderen te zorgen, werd er door scholen veel minder een beroep op hen gedaan dan nu. Maar anno 2013 combineren de meeste vrouwen het moederschap met een parttime baan, en hebben dus minder tijd!
Eén van de oorzaken van de grote vraag naar ouderparticipatie zou wel eens kunnen zijn dat het onderwijs tegenwoordig bovenal Leuk moet zijn. En dat betekent veel excursies, uitjes en projecten. Tel daarbij het groeiend aantal kinderen met een zogenaamd 'etiketje', en de eis dat leerkrachten alles bij houden in leerplannen en voortangsrapportages, en je begrijpt dat extra helpende handen welkom zijn. Maar liefst 80% van de leraren in het basisonderwijs vindt de werkdruk te hoog.
Afgezien van het feit dat veel vrouwen worstelen met ouderparticipatie, kun je je ook afvragen in hoeverre je onderwijs kunt uitbesteden aan 'leken'. Ruud Ling (ex-basisschooldocent, schreef in een brief aan feministisch maandblad Opzij het volgende:
'Als oud-hoofdonderwijzer wilde ik geen ouders in de school, en zeker niet in de klas. Onderwijs geven is een ambacht daar moet je voor geleerd hebben.'
Met andere woorden: 'Schoenmaker, blijf bij je leest.'
''Onderwijs geven is een ambacht daar moet je voor geleerd hebben.''
Ja, ouders die hun kinderen onderwijzen, be-la-che-lijk! *raapt afgezakte broek op en repareert klomp*
''Onderwijs geven is een ambacht daar moet je voor geleerd hebben.''
Ja, ouders die hun kinderen onderwijzen, be-la-che-lijk! *raapt afgezakte broek op en repareert klomp*