Huisman Dick Tillema

huisman

Toen Dick Tillema's contract als directeur Bedrijfsvoering bij het Leger des Heils Flevoland afliep, zagen hij en zijn vrouw dit als een kans het roer om te gooien.

Dick (46) werd huisman, en zijn vrouw werd hoofd kostwinner. Samen hebben ze drie kinderen.

Dit is zijn verhaal.

Hoe ik huisman werd

'Na het VWO studeerde ik Econometrie aan de RUG in Groningen. Vervolgens vond ik een baan in het verzekeringswezen. Na 11 jaar verzekeringen, vonden mijn vrouw en ik het een mooie stap om voor Dorcas naar Bosnië te gaan. Daar hielp ik mee met de terugkeer van vluchtelingen.

In Nederland maakte ik mijn elf jaar bij Dorcas vol, als manager Bedrijfsbureau. Daarna werkte ik twee jaar bij het Leger des Heils Flevoland als directeur Bedrijfsvoering.

Eind 2012 kwam er een eind aan mijn contract bij het Leger des Heils. Mijn vrouw begon op dat moment als herintreder in de zorg. Ik gunde haar het werk buitenshuis. Je haalt daar toch een heel andere voldoening uit dan uit het leven als huisvrouw. Dus zei ik: 'Oké, dan doe ik de rest zolang ik in de WW zit. Dus het huis, de kids en alles wat daarbij komt kijken.' Tot dat moment had mijn vrouw jarenlang die taak vervuld.

Kans om het roer om te gooien

We zagen het allebei als een kans om een switch te maken. Mijn uitkering bood een veilige basis om de rollen om te draaien. De beslissing om huisman te worden was dus een combinatie van mijn veranderende werkomstandigheden en de ambities van mijn vrouw.

We beseffen allebei dat deze situatie mogelijk tijdelijk is. Als mijn uitkering stopt moeten we kijken of het inkomen van mijn vrouw voldoende is om van rond te komen. Maar we willen hoe dan ook de huishoudelijke taken meer delen. Mocht ik weer werk gaan zoeken, dan zal ik daar dus rekening mee houden.

De overgang directeur - huisman

De overstap van directeur naar huisman was boeiend. Ik verruilde een turbulente, intellectuele baan, voor een relatief overzichtelijk bestaan dat veel meer een beroep deed op mijn hart. Ik ervaar dat als een zegen.

Bovendien kan ik mijn werkervaring en kennis gebruiken voor schoolprojecten, de kerk en de maatschappij. Vooral voor de basisschool doe ik veel. Ik help ze graag op praktisch en strategisch vlak. Er zijn maar weinig mannen in mijn positie. Ik ben dus al snel een aanwinst. Zo kan ik mijn kennis en werkervaring op een heel andere manier inzetten.

Wat mij betreft wordt ik hier alleen maar rijker van. En mijn vrouw en de kids vinden het eigenlijk ook wel positief.

'Ik was directeur Bedrijfsuitvoering!'

Wat je doet, vertelt iets over wie en wat je bent. Een baan geeft status, zeker als er de term ‘directeur’ aan hangt. Toen ik net huisman was, betrapte ik mezelf er op dat ik mezelf presenteerde als: 'Ik ben net directeur Bedrijfsvoering geweest.'

Geleidelijk aan wordt die claim minder. Ik heb me vanaf het begin overigens gerealiseerd dat dit een gouden kans is om mijn identiteit buiten het werk te vinden. Je boort dan diepere lagen aan. Vertrouwen op God en de relatie met vrouw en kinderen komen nadrukkelijker op de voorgrond.

De omgeving reageerde nieuwsgierig toen ik huisman werd. Vooral toen ik aangaf dat ik ‘alles’ zou doen. Voor de één was het iets om jaloers op te zijn: ' Dat moest mijn man eens horen’ en: ‘Klinkt relaxed’. Voor een ander was het onbegrijpelijk. 'Dus je gaat een beetje thuis zitten poetsen. Haal je daar bevrediging uit?’. Weer een ander complimenteerde me.

Financiën

We hoefden geen berekeningen te maken want we wisten dat onze beide inkomens ruim voldoende zouden zijn. Ook met mij in de WW. Mijn vrouw heeft er weinig moeite mee om de enige kostwinner te zijn. Zeker niet, nu ik nog WW krijg. Het zou natuurlijk kunnen dat dit anders wordt als mijn WW-uitkering stopt. Op dit moment ben ik door mijn uitkering nog niet financieel afhankelijk van mijn vrouw. Misschien komt dat, maar daar zie ik niet tegenop. Wij hebben een mooie relatie.

Huisman zijn in de praktijk

Ik hanteer bewust een vast ritme, want dat kost minder energie en levert tijdswinst op. Dus heb ik een vaste dag voor de was, stofzuigen, bedden afhalen. Eén keer per week boodschappen halen. Winkelbezoek zoveel mogelijk combineren.

Verder zit in het dagelijks ritme ontbijten met de kinderen en ze – waar nodig - naar school brengen. En elke morgen beginnen met ‘stille tijd’. Verder natuurlijk elke dag eten koken, minstens één keer per week solliciteren, één keer per week sport en elke zondag naar de kerk. En tig dingen managen, regelen, schrijven, studeren. En af en toe speciaal wat lekkers maken voor mijn vrouw. 😉

Huisman zijn: voor- en nadelen

Als huisman geniet ik het meest van de tijd die ik nu heb. Er zijn natuurlijk elke dag wel een flink aantal verplichtingen, maar in vergelijking met een betaalde baan heb je als huisman veel vrijheid om zelf je tijd in te delen. Als ik ‘s morgens de tuin wil omspitten dan doe ik dat. Regent het, dan stel ik het uit. Makkelijk koken of uitgebreid koken? My choice. Geen beoordelingsgesprekken, functioneringsgesprekken, weinig deadlines, weinig targets.

Kale rimpelloosheid

Het moeilijkst als huisman vind ik de sleur. De dagen lijken meer op elkaar dan in een betaalde baan. Wil ik de sleur ontlopen dan moet ik zelf op pad. Ik kan me goed aan die sleur onttrekken. Maar ik kan me voorstellen dat sommige huismannen en huisvrouwen tegen de muren opvliegen door de kale rimpelloosheid van hun bestaan.

Thuisblijfmoeders versus huismannen

Ik denk dat zowel man als vrouw het huishouden en de kinderen kunnen verzorgen. Waarom niet? In beginsel kan iedereen dat.

Maar ik denk dat huismannen praktischer zijn en meer resultaatgericht. Van mij hoeft de kamer niet twee keer per week gezogen te worden. Eén keer is zat. Dan zie je tenminste resultaat en het is nog net netjes genoeg. WC schoonmaken idem dito. Ik denk dat een vrouw dat al snel ranzig vindt.

Daarnaast denk ik dat de vrouw meer zorgkanten in haar genen heeft dan de man. Kinderen worden niet afwisselend uit de man en uit de vrouw geboren, maar enkel uit de vrouw. Dat geeft de vrouw een enorme voorsprong als het gaat om het bieden van geborgenheid en intimiteit aan het kind. Als man kun je hooguit langszij komen. In die zin vind ik het niet raar dat mannen grosso modo meer werken dan vrouwen en dat – als er iemand thuis blijft – het de vrouw is.

Sociaal leven

Ik heb weinig collega huismannen. Op het schoolplein en in de gebedsgroepen tref ik bijna uitsluitend vrouwen aan. Het beeld verandert overigens wel doordat steeds meer mannen werkloos raken. Maar vaak blijven de huishoudelijke taken dan bij de vrouw, en zeker de eindverantwoordelijkheid. Omdat ik behoefte heb aan contacten ben ik blij dat ik een groot sociaal netwerk heb. Ik zit graag met een aantal mannen rond een tuinfik, met een biertje en een goed gesprek.

Daarnaast doe ik van alles:

  • Schrijven, Onder andere mijn boekje ‘Huismans
  • Piano spelen
  • Volleybal trainer
  • Dingen organiseren
  • Kinderwerk in de kerk
  • Mensen coachen
  • Marriage course verzorgen
  • Deelnemen aan een MR en een GMR

De toekomst

Over de toekomst zeg ik: 'Je weet maar nooit.' Ik ben heel benieuwd waar mijn, en ons leven heen gaat. We hebben vier jaar in de Balkan gewoond en gewerkt. Die periode heeft ons geleerd te relativeren en te beseffen wat echt belangrijk is.

Vergelijkbare berichten

6 reacties

  1. Enerzijds heb ik respect voor je zienswijze anderzijds niet. Het is natuurlijk een luxe om vanuit een WW-uitkering deze positie te kunnen hebben. Met je zienswijze over de kale rimpelloosheid ben ik het helemaal niet eens. Ik vind het respectloos. Aan het opvoeden van kinderen is niets "kaal en rimpelloos". Je hebt zorg vreugde en verdriet (als ze iets overkomt). Toegeven dat hebben werkende ouders ook. Maar soms vergt het beroep van de ene ouder dat de andere de dagelijkse opvoeding voor een groot deel tot zich neemt. Daar mag best wat meer respect voor zijn.

  2. Enerzijds heb ik respect voor je zienswijze anderzijds niet. Het is natuurlijk een luxe om vanuit een WW-uitkering deze positie te kunnen hebben. Met je zienswijze over de kale rimpelloosheid ben ik het helemaal niet eens. Ik vind het respectloos. Aan het opvoeden van kinderen is niets "kaal en rimpelloos". Je hebt zorg vreugde en verdriet (als ze iets overkomt). Toegeven dat hebben werkende ouders ook. Maar soms vergt het beroep van de ene ouder dat de andere de dagelijkse opvoeding voor een groot deel tot zich neemt. Daar mag best wat meer respect voor zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *