Thuisblijfmoeder Miss Milla

Miss Milla is een eenenveertigjarige Belgische thuisblijfmoeder. Ze heeft drie kinderen: een zoon van veertien, een dochter van tien en nog een zoontje van drie. Toen Miss Milla door gezondheidsredenen haar baan verloor besloot ze te kiezen voor iets waarnaar ze al jaren verlangde: Thuisblijfmoeder worden.

Voor ze Thuisblijfmoeder werd werkte Miss Milla bijna twintig jaar als begeleidster in een centrum voor dagopvang voor volwassenen met een verstandelijke/fysieke beperking.

Dit is Miss Milla's verhaal

'Ze zeggen altijd dat je op je veertigste de voorlopige balans van je leven opmaakt. In mijn geval was dat ook echt zo. In plaats van ander werk te zoeken na mijn ontslag, besloot ik om mijn hart te volgen en fulltime moeder te worden. Eindelijk had ik de moed een beslissing te nemen die ik nooit eerder had aangedurfd, maar diep in mijn hart al heel lang wilde.

Financiële kant

Maar dat wil niet zeggen dat de beslissing makkelijk was! Vooral de financiële kant boezemde mij enorm veel angst in.

Daarom lieten we onze financiën grondig doorrekenen door onze verzekeringsagent. Daarnaast hielden we een half jaar nauwgezet een huishoudboekje bij. Zo konden we kijken of het financieel haalbaar was, en waar we op konden besparen. Want besparen moet je, als er groot deel van je inkomsten wegvalt. Mijn man is nu de enige kostwinner. Het huishoudboekje heeft ons goed geholpen. We gaan nu veel bewuster met ons geld om. En geven het niet zomaar uit zonder er bij na te denken.

Het perspectief van de kostwinner

Mijn man stond 100% achter deze beslissing. Hij werkt lange dagen, en vond het niet leuk dat onze kinderen zo vaak naar de opvang moesten. We waren allebei dat jachtige leven dat zoveel stress veroorzaakte, echt beu. Ook voor de kinderen was dit niet goed, want gestresseerde ouders dragen dit over op hun kinderen.

Mijn man vindt dat thuisblijven voor de kinderen evenwaardig is aan buitenshuis werken. Hij vindt het een keuze die iedereen voor zichzelf moet maken.

Rolverdeling

We hebben niet echt een nieuwe rolverdeling gemaakt. Eigenlijk viel alles spontaan op zijn plek. Gelukkig is mijn echtgenoot een moderne man die goed helpt in het huishouden. Nu ik thuis ben neem ik uiteraard de meeste huishoudelijke taken op mij. Maar hij draagt nog steeds zijn steentje bij. Hij kook graag in het weekend, en ook bij de opvoeding van de kinderen blijft hij nauw betrokken.

Fulltime moederen: de praktijk

Mijn grootste uitdaging als fulltime moeder is zonder twijfel mijn kinderen opvoeden tot gelukkige evenwichtige volwassenen. Waar ik het meest van geniet is dat ik elke dag aan de schoolpoort kan staan! Wat heb ik dit vroeger gemist!

Daarnaast vind ik het heerlijk dat ik er kan zijn op het moment dat de kinderen me nodig hebben. Bijvoorbeeld voor mijn oudste zoon, die ondanks zijn puberleeftijd nog heel wat moederlijke aanwezigheid en steun kan gebruiken. Ik geniet er van ze een lekker (zelfgemaakt) vieruurtje voor te schotelen. En dat ik ze kan helpen bij hun huiswerk. Dat ik ze niet meer van de opvang hoef op te halen, dat ik nu een veel rustiger en gelukkigere moeder ben.

Ik voel me dan ook een ‘rijk’ mens. Ik besef maar al te goed dat deze keuze niet voor iedereen (zelfs niet ondanks zuinig leven) mogelijk is. Ik heb ook eerst bijna 20 jaar gewerkt voor deze optie een mogelijkheid werd.

Een week uit mijn leven als Thuisblijfmoeder

Ik ben niet zo heel gestructureerd, dus bij mij is er geen vaste strijk-, was- of poetsdag.

• ’s Morgens sta ik meestal op rond 6 uur op. Mijn man vertrekt erg vroeg naar zijn werk en mijn jongste zoontje is vaak ook een vroege vogel. Dan drink ik een koffietje om wakker te worden, zet ik de kleinste op het potje, smeer ik een boterhammetje voor hem en voor mezelf, laad ik de afwasmachine leeg, hang ik de was op een rekje…
• Rond 7 uur roep ik de twee oudsten. Ik zorg dat ze zich klaar maken voor school en dat ze iets eten. Voor ze vertrekken kijk ik de boekentassen van de twee jongsten nog na. In België gaan kinderen meestal al vanaf 2 ½ jaar naar school.
• Rond 8 uur breng ik de kinderen naar school: in de winter met de auto, als het wat warmer wordt met de fiets. De oudste fietst alleen.
• Rond 8.30u ben ik weer thuis en dan begin ik aan de huishoudelijke taken (wassen, strijken , poetsen, opruimen, boodschappen doen, de tuin onderhouden,…). Tussendoor schrijf ik nog wel eens een artikeltje voor mijn blog.
• In de namiddag begin ik al aan de voorbereidingen van het vieruurtje (bijvoorbeeld fruitsla maken) en aan de voorbereidingen van de warme maaltijd.
• Om 15 u is het tijd om de kinderen van school te halen. Dan eten ze eerst iets kleins, en maken ze hun huiswerk. Vooral mijn 10 jarige dochter begeleid ik hier bij. Ondertussen probeer ik ook nog wat aandacht te geven aan de kleinste.
• Daarna moet ik meestal rond rijden om dochterlief naar haar hobby’s te brengen.
• Rond 19 u eten we de warme maaltijd. Daarna kijken de kinderen nog wat TV en de oudste tokkelt wat op zijn computer.
• Rond 20 uur gaat de kleinste in bad, pyjamaatje aan en slapen. De twee oudsten mogen uiteraard nog wat langer opblijven.
• Rond 22.30u is mijn kaars uit en zoek ik stilaan mijn bedje op.

Elke week spreek ik af met een aantal vriendinnen die ook thuis zijn. Dan gaan we zwemmen (met de kids), koken we voor mekaar, of maken we een uitstapje. Dit zijn altijd fijne momenten om naar uit te kijken.

Persoonlijke ontwikkeling als Thuisblijfmoeder

Ik spreek enkel voor mezelf, maar ik vind het moederschap de moeilijkste, maar ook de belangrijkste en mooiste ‘job’ die er bestaat. Iedereen met kinderen weet dat je als moeder elke dag bijleert. Daardoor ontwikkel je je thuis even goed als op je werk. Ik heb de laatste tijd bijvoorbeeld veel bij geleerd door mijn puber: over muziek, computers, nieuwe uitdrukkingen. Veel vrouwen ervaren het moederschap dan ook als een persoonlijke verrijking. Kinderen houden je jong.

Als thuisblijfmama komt er meer tijd en energie vrij om eindelijk eens met die hobby te beginnen waar je al zo lang van droomt. Een ontspannen, gelukkige moeder komt de kinderen alleen maar ten goede.

Wat betreft sociale contacten: je moet contacten op het werk niet overschatten. Je vrienden kies je, en je collega’s meestal niet. Echte vriendschappen blijven behouden, ook als je ergens niet meer werkt.

Fulltime moederen in België

In België werken de meeste vrouwen fulltime of parttime. De kinderopvang is hier best duur, en de wachtlijsten lang.

Er zijn een paar maatregelen om betaald werk met moederschap te combineren, maar ik vind die ontoereikend.

• Tijdskrediet: mogelijkheid voor werkende vrouwen om bijvoorbeeld 1 jaar hun arbeidsprestaties te onderbreken. Je krijgt dan een beperkte vergoeding uitgekeerd.
• Maximaal 4 maanden ouderschapsverlof

Als je fulltime wilt moederen zijn er dus weinig mogelijkheden. Als je werkloos bent kun je een tijdje een vrijstelling krijgen om een kind onder de vier jaar op te voeden. Je hoeft dan geen werk zoeken, maar je krijgt ook maar een zeer lage vergoeding.

De Huwelijkscoëfficient

Als je ‘ten laste van je man’ bent, en dus niet werkend of werkzoekend, wordt de huwelijkscoëfficiënt toegepast. Heel simpel uitgelegd: je man betaalt dan wat minder belastingen. Maar dit belastingvoordeel is vrij beperkt. Wanneer je man bijvoorbeeld een klein inkomen heeft is het bijna onmogelijk om als mama thuis te blijven voor je kinderen en niet te verhongeren.

'Het huwelijksquotiënt is een fiscale maatregel die de belastingdruk verlaagt voor gehuwden en wettelijk samenwonenden die samen worden belast.

Aan de partner die over een heel klein of geen beroepsinkomen beschikt, wordt een gedeelte van het beroepsinkomen van de andere partner toegerekend.

Concreet gebeurt dat wanneer een van de partners een beroepsinkomen heeft dat minder dan 30% bedraagt van het totale beroepsinkomen van beide partners. 
In dat geval zal de belastingadministratie automatisch het huwelijksquotiënt toepassen, behalve wanneer daardoor de aanslag wordt verhoogd. 
Het toe te rekenen gedeelte is beperkt tot 9 810 euro. Dit bedrag geldt voor de aangifte 2013. Hierdoor komen de gehuwden of de wettelijk samenwonenden in een lagere belastingschijf terecht.' (Bron: Portaal Belgische Overheid, Red.)

Toekomst

Het thuisblijfmoederschap bevalt me momenteel heel goed, maar mijn kinderen worden natuurlijk ook ooit groot. Ik denk dat het moeilijk zal zijn om weer een baan te vinden. We weten jammer genoeg allemaal dat je kansen op werk dalen naargelang je leeftijd stijgt. Op dit moment heb ik dus nog een vrijstelling. Als die twee jaar om zijn, zal ik een definitieve beslissing moeten nemen.

Ik vind dat elke vrouw de keuze zou moeten kunnen maken waar ze zich het best bij voelt. Wie zijn wij om anderen te veroordelen voor hun keuzes? Zowel werkende moeders/vaders als thuisblijvende moeders/vaders verdienen alle respect voor hun keuze.