Mijn verhaal: Samantha

Samantha (24) is thuisblijfmoeder. Deels omdat ze dat graag wilde, maar deels vanwege haar straatvrees.

Samantha haalde haar VMBO-TL diploma, maar stopte anderhalf jaar geleden voortijdig met haar Pabo-opleiding. Haar zoontje Angelo is zes maanden.

Samantha blogs samen met haar vriendin Marianne op The Writing Mothers Of Brothers.

Dit is haar verhaal

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen? 

Het was geen moeilijke beslissing. Ik wilde thuis blijven tot mijn kindje naar de basisschool zou gaan. Ik wilde niet mijn kind door iemand anders zou worden opgevoed.

Daarnaast had ik niet echt een keuze.  Ik ben namelijk niet alleen thuis omdat ik dat graag wil. Ik lijd namelijk aan agorafobie met een paniekstoornis en ADHD.

Daardoor keek mijn omgeving ook niet raar op toen ik thuisblijfmoeder werd.

Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces?

Mijn partner, Ron, steunt mij in deze keuze. Hij vind het fijn dat Angelo lekker bij een bekende is de hele dag.

Omdat hij al de kostwinner was, veranderde er verder niet zoveel voor hem.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt? 

Overdag is het simpel: Ron werkt buitenshuis, en ik zorg voor Angelo. Maar zodra Ron thuis is verschoont hij de luiers, doet hem in bad en legt hem in bed. De voedingen doe ik, omdat ik borstvoeding geef.

In het weekend verzorgt Ron de luiers, ik de voedingen, en zijn we samen met Angelo bezig.

Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon? 


We hebben vooral berekend of het haalbaar was om een kindje groot te  brengen. Naast Rons salaris komt er geld binnen via mijn Wajong uitkering. Ik ben namelijk volledig afgekeurd.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Ik zou niets liever willen. Maar dan moet ik eerst over mijn angsten heen komen. Na diverse therapieën en behandelingen denk ik niet dat dit nog gaat gebeuren.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Mijn dag invullen. Dit vind ik toch wel moeilijk. Ik ga vaak met een vriendin weg, zodat ik naar buiten ga. Op de dagen dat dit niet kan, ruim ik het huis op, speel met Angelo, lees voor etc. De dag gaat redelijk snel. Ook als je een dagje niks doet, vliegt de tijd. 

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 


Dat ik elke dag kan zien hoe veel hij verandert en zich ontwikkelt. Ik geniet er van om hem te zien opgroeien. Hem te knufelen en vertroetelen. Heerlijk!

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

Elke week is weer anders. Ik ga zeker 5 van de 7 dagen even naar buiten. In het weekend met Ron en Angelo, en op drie weekdagen met een vriendin en Angelo.

• Angelo slaapt uit tot half 12. Dan begint de dag eigenlijk pas. 
• Angelo krijgt een voeding, ik kleed hem aan en we gaan even naar buiten of ik lees vor.
• Daarna speelt hij lekker in de box. 
• Dan krijgt hij zijn fruithapje en nog een paar slokjes mamamelk.
• Angelo doet een dutje.
• Als hij wakker wordt gaan we liedjes zingen of spelen op het speelkleed. 
• Weer een voeding. 
• Angelo vermaakt zichzelf, terwijl ik ga opruimen. 
• 18:00: Angelo krijgt zijn groente, en Ron en ik eten een hapje
• 20:00 Angelo nog een voeding, 
• 21:00 Angelo in bad
• 21:30 Angelo laatste voeding.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Het ligt aan je situatie.  Ik zou dolgraag willen werken, maar ik kan het niet. Mensen die kúnnen werken en gewoonweg niet willen snap ik niet. Behalve thuisblijfmoeders/vaders. Want wie wil er nou niet bij zijn/haar kind zijn. Maar afgezien daarvan geef ik de overheid groot gelijk. Wees blij dat je kunt werken!

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Ik ontwikkel mezelf elke dag. Door te lezen, en door een eigen mening te vormen.

Waarom begon je een blog? Heb je een bepaald doel met je blog? 


Ik speelde al een tijd met het idee een blog te beginnen. Maar ik wist niet hoe ik moest beginnen. Ik praatte er over met mijn vriendin Marianne. En zij zei: 'Laten we samen een blog beginnen!' En wat is er nou leuker dan met je vriendin een blog te beginnen? Niks toch?!

Ons blog is bedoeld als een moment van ontspanning voor moeders. Even tot rust komen en leuke artikelen lezen! Top toch! Je kunt ons ook vinden op onze Facebookpagina.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik zou graag nog een tweede kindje krijgen. En verder wil ik heel graag trouwen. Maar Ron heeft nog een duwtje in de goede richting nodig. We zijn al wel verloofd hoor, maar getrouwd nog niet.

Dus Ron, als je dit leest, KOM OP MAN! 

Ik wil graag in de toekomst gezond zijn, mijn angsten de baas worden, gelukkig zijn met mijn gezin en heel oud worden met elkaar!

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner