Thuisblijfmoeder Linda (34)

Linda (34) is vier jaar getrouwd en heeft samen met haar man een dochtertje van bijna 1. Na haar opleiding VMBO horeca, ging Linda aan de slag in de schoonmaak. Door de jaren volgde ze een aantal thuisstudies.

Inmiddels is Linda door ziekte vier jaar fulltime thuis.

Dit is haar verhaal.

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen?

Ruim 4 jaar geleden kwam ik door nekklachten ziek thuis te zitten. Een jaar en meerdere arts bezoeken later bleek dat ik een hernia had. In 2013 heb ik daarnaast de diagnose fibromyalgie gekregen.

Tijdens de zwangerschap werden mijn klachten erger, en na mijn zwangerschapsverlof kwam ik weer in de ziektewet terecht. Dus ik had weinig keuze, al vind ik het wel heel leuk om hele dagen thuis te zijn bij de kleine meid.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Veel mensen vonden het al raar dat ik volledig ziek thuis zat. Want ze zien me vaak op 'goede dagen'. Ik trek me er niks meer van aan.

Wat vind je partner ervan?

Ik was altijd degene met het (hoogste) inkomen. Manlief heeft al een aantal jaar geen betaald werk in verband met zijn Autisme Spectrum Stoornis. We hopen dat hij binnenkort een baan vindt.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt? 

Nee niet echt, dat ging vanzelf. Doordat ik natuurlijk bijna altijd thuis ben, zorg ik grotendeels voor onze dochter. Boodschappen en huishouden doen we vaak samen.

Hebben jullie berekeningen gemaakt? 

Nee, we hebben geen berekeningen gemaakt. We leven op bijstandsniveau met schulden, dus het was niet een ideale situatie om zwanger te worden. Maar gezien mijn leeftijd wilde ik ook niet te lang meer wachten, en we wilden wel graag kinderen. En ook met een zeer beperkt budget is het te doen.

Probeer je vanuit huis geld te verdienen? Zo ja, hoe? 

Nee, dat doe ik nu niet. Maar aangezien ik weer moet gaan solliciteren, wil ik wel kijken wat de mogelijkheden voor thuiswerk zijn.

Denk je nog weer buitenshuis aan de slag te gaan?

Ja, financieel gezien zal het wel weer moeten, en ik wil ook wel weer wat doen. Maar wanneer en voor hoeveel uur, dat weet ik niet. Ik ben op zoek, dus ik zie wel wat er op mijn pad komt.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Tussendoor tijd voor mezelf vrijmaken Voor ik moeder werd hoefde ik met niemand rekening te houden. Dus als ik teveel pijn had of moe was, ging ik gewoon naar bed. Nu moet ik dat echt inplannen.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Heel de dag met de kleine meid bezig zijn en alles meemaken.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

Dagelijkse bezigheden wisselen behoorlijk. Het ligt eraan of ik een goede of slechte dag heb.

 Op een goede dag :

• Dochter wordt tussen 6:30 en 8:00 wakker, schone luier aan en dan bij ons op bed om te drinken (borstvoeding).
• Naar beneden, koffie en ontbijten
• Dochter in bad en/of aankleden 
• Wat huishouden (afstoffen/stofzuigen/vaatwasser o.i.d.) terwijl dl speelt
• Rond 12 fruit/broodje eten
• Rond 13:00 gaat ze slapen 
• Soms ga ik ook even liggen, anders bloggen, tv kijken, wassen, strijken enz.
• Als ze weer wakker is: fruit/rijstwafel eten
• Daarna samen spelen/tv kijken/muziek luisteren, paar boodschapjes doen, naar buiten, op visite, eten koken/eten , dochter eet met de pot mee (rapley methode) 
• Dochter in bad (indien ondergesmeerd met eten) 
• Dochter pyjama aan en nog even spelen beneden 
• Rond 20:00 gaat ze naar bed
• Vaak ben ik daarna echt op. Dus dan hangen we samen op de bank en kijken series/filmsn. Of ik ga kleuren en manlief kijkt voetbal. Of er komen vrienden langs. 
• Rond 23:30 geef ik haar een droomvoeding (al is ze de laatste maand steeds uit zichzelf wakker) 
• Daarna gaan wij naar bed. 

Laatste tijd wordt dochter geregeld wakker ’s nachts (2 a 3 keer), dus dan ga ik er uit voor een voeding en/of luier, waarna ze weer even verder slaapt. Ze heeft last van doorkomende tandjes.

Eén keer in de week gaat dochter een middag naar mijn schoonmoeder. Dan heb ik even tijd om wat voor mezelf te doen, of even bij te slapen.

Eigenlijk dus niet zo heel veel bijzonders.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Pff , dat is een vraag waar ik pagina’s over zou kunnen schrijven. Maar dat ga ik niet doen.
Mensen die niet in een uitkeringssituatie zitten, moeten lekker zelf weten of ze wel of niet deelnemen aan het arbeidsproces. Al is het voor je persoonlijke ontwikkeling wel goed om eens wat anders te zijn dan alleen moeder en/of vrouw van.

Ik ervaar persoonlijk veel druk.
Manliefheeft (nu nog) geen sollicitatieplicht bij de bijstand, vanwege zijn autisme. Hij doet wel vrijwilligerswerk.
Ik heb nu wel weer sollicitatieplicht. (tijdens de ziektewet niet).

Dit betekent in de bijstand:

Alle vacatures zijn geschikte functies. Je moet vrijwilligerswerk doen,
je bent verplicht alle banen te accepteren, je bent verplicht mee te werken met (werk/leer) trajecten,
enzovoort….  Doe je dit niet dan wordt je uitkering gekort en kun je helemaal niet meer rondkomen. 

Op zich vind ik het goed dat je bezig moet blijven, al is het maar een paar uurtjes. Maar er moet wel naar de persoonlijke situatie van mensen gekeken worden.
Aangezien ik door ziekte niet alles kan en mag doen, wordt het een stuk lastiger om gepast werk te vinden.

Ook weet ik eerlijk gezegd niet hoe ik het met opvang moet gaan regelen als (fulltime) zou moeten werken.
Hoe dit voor mij  gaat uitpakken weet ik nog niet, ik zal nog wel een gesprek krijgen, dus dat wachten we maar eerst af. Solliciteren doe ik intussen natuurlijk wel.

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

De ontwikkeling is heel anders. Ik merk mentaal een verandering bij mezelf.
Ik ben heel introvert, ben graag alleen en vind het prima om thuis te zitten. Maar door mijn dochter ben ik zelden nog alleen, ga ik regelmatig naar buiten, waardoor ik ook meer (oppervlakkige) sociale contacten heb. Wat straks als ik wel weer eens zou gaan werken, natuurlijk ook van pas komt.

Maar op werkgebied sta ik wel stil. Niet alleen door het thuismoeder zijn, maar ook omdat ik mijn oude werk niet meer kan/mag doen.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Ik heb het altijd prettig gevonden om veel alleen te zijn, en lekker mijn ding te doen.
We hebben een paar goede vrienden die we geregeld zien, vaak met de kids erbij.

 Hoe 'laad' je jezelf weer op? 

’s Avonds kijk ik vaak lekker languit op de bank filmpje of series.
Ruim een jaar geleden ben ik begonnen met kleuren voor volwassenen. Hiermee kan ik mijn hoofd even helemaal leeg maken.

Vroeger las ik veel boeken. Maar ik kan me daar niet meer goed op concentreren, dus veel boeken staan ongelezen in de kast. Komt wel weer.

Verder schrijf ik graag voor mijn blog Life by mama Linda.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik hoop dat het met mijn gezondheid weer wat beter gaat en dat manlief een leuke baan vindt. Zelf weer een leuke baan (al dan niet vrijwillig) voor een paar uurtjes,  en misschien nog een 2e kindje erbij?
En natuurlijk schuldenvrij!

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner