Thuisblijfmoeder Maurie (23)

Maurie (23) en haar vriend Koen (26) studeerden in Groningen, toen ze werden verrast door een zwangerschap. Inmiddels is hun dochter Flora acht maanden oud. Met z'n drietjes wonen ze in een stadje in de provincie Groningen.

Maurie haalde eind 2015 haar bachelor psychologie en is op dit moment thuisblijfmoeder.

Dit is haar verhaal!

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen? 

De zwangerschap was niet gepland. Maar mijn vriend en ik zaten op één lijn wat betreft ouderschap. Een van onze ideeën was dat ik in eerste instantie thuisblijfmoeder zou worden.

Dat was voor ons allebei heel vanzelfsprekend. Een baby is nog zo afhankelijk, en we vonden het alleen maar logisch dat ze haar moeder in die periode altijd in de buurt zou hebben. Een moeilijke keuze is het dan ook niet geweest.

Onze families vonden het ook een logische beslissing. Niet verwonderlijk, want mijn moeder is ook thuisblijfmoeder geweest. Vrienden en leeftijdsgenoten over het algemeen vonden het wel vreemd.

'Wat ga je dan doen, de hele dag?'

was een veelgehoorde opmerking.

Mensen vonden het zonde van mijn opleiding. Ze waren ervan overtuigd dat het lastig zou zijn om weer te gaan studeren of om een baan te vinden.

Wat vind je partner er van?

De beslissing om thuisblijfmoeder te worden maakte ik samen met mijn vriend. Hij staat dan ook vierkant achter me. Hij is trots dat ik het aandurfde om mijn leven op deze manier om te gooien.

Hoewel het voor hem aanpoten is (geweest) om werk en studie te combineren, is hij blij dat hij het mogelijk kan maken dat ik thuis kan blijven voor Flora. Als thuisblijfmoeder neem ik het huishouden, koken en de boodschappen grotendeels op me. Ik heb daar nou eenmaal meer tijd voor. Voor de geboorte van Flora waren de huishoudelijke taken meer verdeeld.

Heb je berekeningen gemaakt?

Toen ik zwanger raakte waren we allebei nog student en woonden op kamers: geen optimale situatie. We hebben zeker berekeningen gemaakt om te kijken hoe we er financieel voor stonden. Maar we hebben niet specifiek gekeken of we van één inkomen konden leven:

Volgens ons is rondkomen van 1 inkomen altijd mogelijk. Als je tenminste bereid bent om wat soberder te leven. 

Voor ons was het zo belangrijk dat ik thuis zou blijven dat we het absoluut geen probleem vonden om tijdelijk van weinig rond te moeten komen.

Ik had al wat kleine inkomsten via internet, al is dat nagenoeg verwaarloosbaar. Toch probeer ik een zakcentje bij te verdienen door het schrijven van artikeltjes op een informatieve site: alle beetjes zijn welkom.

Wat vind je ervan dat je financieel afhankelijk bent van je partner?

Ik heb er geen problemen mee. Ik weet dat velen thuisblijfmoeders zien als onzelfstandig of als profiteurs die teren op de zak van hun man, maar dat vind ik onzin.

Mijn zorgtaken voor mijn dochter zijn minstens zo belangrijk als geld verdienen. En ik zou prima in staat zijn om mijn eigen broek op te houden. 

Denk je nog weer de arbeidsmarkt op te gaan?

Jazeker! Vanaf september begin ik met de master milieupsychologie. In totaal ben ik dan 14 maanden thuisblijfmoeder geweest. Al ga ik er vanuit dat ik ook als student flink veel tijd aan mijn dochter kan besteden! Ik hoop dat ik tegen die tijd ook kan starten met de master voor milieuwetenschappen. Daarna hoop ik een leuke baan te vinden.

Wat is je grootste uitdaging als thuisblijfmoeder?

Eerlijk? Ik vind het thuismoederschap soms behoorlijk beklemmend. Ik heb respect voor moeders die jarenlang thuisblijven voor hun kinderen! Ik snak ernaar om naast mijn rol als moeder ook weer een eigen leven te hebben.

Ik mis structuur

Daarnaast vind ik het lastig om mijn dagen in te vullen. Als je werkt of studeert heb je een bepaalde structuur. Als je thuisblijft heb je ineens alle vrijheid, en dat kan soms lastig zijn. Je mist richting en met die omschakeling heb ik het best moeilijk gehad.

Aan de andere kant vind ik het soms ook lastig dat je 24/7 bezig bent met je kind. Tuurlijk is mijn vriend er ook nog en kan ik af en toe ook even de hort op zonder baby, maar in de praktijk zijn die momenten vrij zeldzaam.

Wat vind je fijn aan fulltime moederen?

Dat je alles van je kind mee kan maken. Ik vind het zo'n geschenk dat ik Flora zie opgroeien en dat ik niks van haar ontwikkelingen hoef te missen! Ik heb alle tijd om leuke dingen met en voor haar te doen: elke dag is een feestje voor haar. Dat geeft ontzettend veel voldoening.

Hoe ziet een gemiddelde dag er uit?

De doordeweekse dagen lijken allemaal op elkaar. We staan op, ontbijten samen en vriend vertrekt naar de universiteit. 's Ochtends doe ik meestal wat huishoudelijke klusjes en 's middags probeer ik altijd iets te gaan doen: naar het centrum, naar Groningen stad, naar het dierenparkje, een wandeling langs de zee...

Op de avonden dat mijn vriend op tijd thuis is eten we samen en ga ik 's avonds aan de studie of ga ik sporten.

In het weekend is mijn vriend meestal thuis dus heb ik wat meer tijd om te studeren of om even iets voor mezelf te gaan doen. Vaak doen we ook iets leuks met z'n drietjes.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat
hamert op arbeidsparticipatie?

Het is natuurlijk positief dat vrouwen tegenwoordig de mogelijkheid hebben om aan het werk te zijn of blijven, ook als ze kinderen zijn. Maar ik vdin dat er teveel druk op wordt gelegd. Er wordt zoveel gefocust op arbeidsparticipatie, onafhankelijkheid en het verdienen van geld, dat er voorbij wordt gegaan aan de waarde van thuisblijfouders.

Hoe voorzie je in sociale contacten als thuisblijfmoeder?

Dat vind ik een lastig puntje. Veel vriendschappen zijn behoorlijk verwaterd sinds ik moeder ben. Ik ben de eerste in mijn sociale kring met een kind. Vvrijwel al mijn vrienden en kennissen studeren nog en dat schept een afstand. Daarnaast heb ik na de bevalling een tijdje niet zo goed in mijn vel gezeten, waardoor sociale contacten op een laag pitje stonden.

Wat doe je om jezelf weer op te laden?

Ik sport zo nu en dan, maar doe ik meer uit verplichting dan omdat ik het leuk vind. Waar ik wel heel veel energie uit haal is mijn studie. Ik vind het zo leuk om daarmee bezig te zijn en zie het studeren ook echt even als een rustmomentje.

Ik studeerde nog toen ik zwanger raakte, en ik wist dat ik hoe dan ook door wou studeren. Moeder of niet. Ik vind het belangrijk om me op deze manier te ontwikkelen, en ik wil straks een leuke en uitdagende baan in mijn interessegebied.

Toen Flora nog heel klein was zat studeren er natuurlijk niet in, en miste ik het vreselijk. Toen ze wat groter en makkelijker werd heb ik ook vrij snel de knoop doorgehakt om het studeren weer op te pakken. Ik zie het studeren als iets wat ik voor mezelf doe en vind het heerlijk dat ik iets om handen heb wat eens niet baby-gerelateerd is. Op de momenten dat mijn vriend thuis is, neem ik mijn momentjes om me op mijn studie te richten.

Dat probeer ik ook te doen wanneer Flora slaapt of wanneer ze rustig een halfuurtje aan het spelen is. Toegegeven: het is wel lastig om je te concentreren met zo'n uk, zeker omdat je weet dat ze elk moment een beroep op je kan doen. Toch probeer ik me daardoor niet uit het veld te laten slaan en zoek ik creatieve oplossingen.

Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?

Ik geloof dat ik me in de afgelopen maanden meer heb ontwikkeld dan wanneer dan ook. Misschien niet in mijn vakgebied, maar zeer zeker wel mentaal. Een kind houd je echt een spiegel voor. Daarnaast is het goed voor mij om er even 'tussenuit' te zijn. Ik zat behoorlijk vastgeroest in het standaardpatroon van studeren en daarna werken.

Nu ik een tijdje thuis ben heb ik veel beter voor ogen wat ik echt belangrijk vind en wat ik wil doen met mijn leven. 

Waarom ben je een blog begonnen?

Het kriebelde al een tijdje. Duurzaamheid en een groen leven zijn erg belangrijk voor mij en ik heb er vanuit mijn studie ook een behoorlijke achtergrond in. Ik heb daardoor het gevoel dat ik echt wat te vertellen heb als het gaat om deze onderwerpen. Ik merkte dat ik veel andere groene blogs toch een tikkie te zweverig of juist te populair vond: ik ben daar te nuchter voor. Toen ik zwanger was en veel vrije tijd had ben ik begonnen met knapenkritisch.nl.

Hoe zie je de toekomst?

Ik hoop volgend jaar af te studeren en een baantje in de milieuwetenschappelijke hoek te vinden. Een baan van 40 uur in de week ambieer ik echter niet. Ik vind het belangrijk dat ik ook veel tijd kan doorbrengen met Flora. Mijn vriend denkt er hetzelfde over. Dus met een beetje geluk kunnen we straks allebei parttime werken, en veel tijd met ons gezin doorbrengen.

Ik hoop dat we nog meer kinderen kunnen krijgen: mocht dat ons gegund zijn, zal ik er te zijner tijd waarschijnlijk weer voor kiezen om een tijdje thuis te blijven voor de kinderen.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner