Het Moederfront

Bron: Netflix

Tijdens mijn studie psychologie leerde ik dat er 3 opvoedstijlen zijn: autoritair, autoratief en toegeeflijk.

Anno 2018 zijn er oneindig veel opvoedstijlen!

In de serie The Letdown, die momenteel te zien is op Netflix, wordt dit prachtig geïllustreerd als de hoofdpersoon een boek wil kopen over slapen voor baby's. De verkoper vraagt haar welk type ouder ze is en vuurt in snel tempo een aantal moedertypes en opvoedstijlen op haar af.

Het leek me leuk om de verschillende types moeder en opvoedstijlen eens op een rijtje te zetten!

Soorten moeders en opvoedstijlen

1. Crummy Mummy/Loedermoeder: koketteren met het feit dat je tekort schiet en een 'slechte moeder' bent.
2. Helicopter ouders: ouders die voortdurend boven hun kind hangen en zich overal mee bemoeien.
3. Sneeuwploeg ouders: ouders die proberen alle drempels en problemen voor hun kind te voorkomen.
4. Attachtment parenting/Natuurlijk ouderschap. Deze ouders kenmerken zich door een voorkeur voor natuurlijk bevallen, langdurige borstvoeding geven en de baby dragen.
5. Free range: dit type ouders geeft hun kinderen zoveel mogelijk vrijheid. Ze laten hun kind bijvoorbeeld in hun eentje naar school wandelen, wat in Amerika zelfs wel eens tot een arrestatie van de ouder heeft geleid.
6. SMUM: Smart Middle Class Uninvolved Mum.
7. Tiger moms: dit komt van het boek Strijdlied van de tijgermoeder van de Chinese moeder Amy Chua die zeer ambitieus is als het om haar kinderen gaat en er alles aan doet om haar kind tot de best mogelijke prestaties te stuwen.
8. Franse stijl van opvoeden.

Zelf kijken?

Herken jij de beschreven moeders en opvoedstijlen? 

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:


Delivered by FeedBurner

Heb jij wel eens gehad dat je een man een simpele vraag stelt, en dat je vervolgens een soort hoorcollege krijgt als antwoord? Met een veel te uitgebreide en saaie uitleg? Of dat je ergens mee bezig bent, en dat een man je gaat uitleggen hoe het moet terwijl je dat zelf ook wel weet?

Dát is wat tegenwoordig ook wel mansplaining wordt genoemd.

Mansplaining

Mansplaining is een samentrekking van de woorden man en explaining. Op Wikipedia omschrijven ze mansplaining als volgt:

'To comment on or explain something to a woman in a condescending, overconfident, and often inaccurate or oversimplified manner.'

Mansplaining in beeld

In onderstaand filmpje zie je mansplaining uitgebeeld : )

 

Kritiek op de term mansplaining

Hoewel bovenstaand filmpje grappig is, zit er ook iets slachtofferigs in de term. Namelijk het idee dat vrouwen minder serieus worden genomen, en dat mannen zich superieur voelen. Daarnaast is het een negatieve term met betrekking tot mannen.

Stel dat je het zou omdraaien, en dat er een dergelijke term was voor vrouwen. Grote kans dat feministes op hun achterste benen zouden staan omdat ze zich gediscrimineerd zouden voelen.

Wat vind jij van de term mansplaining? Herken je het fenomeen?

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:


Delivered by FeedBurner

Carlien (33) werkte, net als haar man, als leerkracht in het basisonderwijs. Samen hebben ze twee kinderen van 1 en 3 jaar oud.

Sinds januari 2018 is Carlien fulltime thuisblijfmoeder.

Dit is haar verhaal.

Hoe was de beslissing om fulltime te moederen? 

Het was voor ons een noodzakelijke beslissing, maar zeker niet makkelijk. Onze dochter had extra begeleiding nodig, en ging hier met de taxi naartoe. Elke keer was er een andere taxichauffeur en die brachten haar na afloop weer naar de gastouder.  Mijn dochter zag zoveel mensen op een dag, dat het teveel van het goede werd.

Als je stopt met werken geef je opeens een groot deel van je inkomsten en zekerheden op. Ik werkte op het moment dat ik mijn contract opzegde 4 dagen, en heb voor de komst van de kinderen altijd fulltime gewerkt.

Heb je advies gevraagd? 

Ja, aan familie en vrienden. Zij kennen mij het beste. Dus ik had veel aan hen bij het overwegen wat wijsheid was. Ook mijn man heeft een grote rol gespeeld bij het maken van de beslissing.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Mijn vader steunde het idee. De kinderen gaan voor alles, en hij vond het een fijn idee als ik de kinderen meer aandacht kon geven.

Partner

Mijn man vond het ook voor de kinderen héél fijn, en we hebben eerder van een loon geleefd dus daar kwamen we wel uit. Hij hoopte alleen niet dat ik voor altijd thuisblijfmoeder zou zijn, maar voor een bepaalde periode. Dus hebben we besproken hoe we het zien.

Vrienden

Mijn vrienden reageerde wisselend. Sommigen konden zich niet inbeelden hoe je dan rond moet komen en anderen vonden het een logische stap voor het moment. Geweldig als het kan, was een veelgehoorde reactie.

Collega's en baas

Mijn collega’s reageerden begripvol. Ze vonden het fantastisch voor me dat ik zoveel tijd kon gaan spenderen met de kinderen. Mijn baas vroeg me om te blijven werken als vrijwilliger. Ik heb dat aanbod aangenomen, want het is ontzettend leuk om je collega’s te blijven zien en je in te zetten voor iets dat je leuk vindt.

Maar nu kan ik het doen als het mij uitkomt, en komen mijn kinderen op de eerste plaats. 

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?

Ja. Mijn man gaat dit jaar het geld verdienen, en ik neem de zorg voor de kinderen en het huishouden op me.

Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner? 

Niet meer dan een begrip.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Jazeker. Ik zit ook niet stil. Ik ben dit jaar bezig met twee vrijwilligersbanen. Daarnaast schrijf ik  in mijn ‘vrije tijd’ op mijn eigen blog, en als gastblogger voor melissaschrijft.nl

Ik vind het belangrijk om mij in te zetten voor de samenleving. Dat kan door deel te nemen aan het arbeidsproces. Ook wil ik mijn kinderen laten zien dat je je talenten moet ontwikkelen.

Wij denken er aan om weer te gaan zoeken naar passend werk als onze oudste dochter naar school gaat. Waarschijnlijk is dat januari 2019, dan ben ik een jaar thuis gebleven. Maar het kan ook iets langer duren als we het gevoel hebben dat het beter zou zijn voor onze kinderen.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Ik denk vrije tijd voor mezelf inplannen.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Er altijd kunnen zijn voor je kinderen. Als ze ziek zijn kan ik ze alle aandacht geven die ze nodig hebben, maar ook het samen spelen, veel wandelen, fietsen, praten en bouwen aan een hechte band.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

Maandag ochtend, de wekker gaat om 6 uur. Ik ga er uit en kleed me aan. De jongste telg is vaak ook wakker en ik geef hem borstvoeding. Dan kleed ik hem aan en gaan we naar beneden. Ik smeer zijn boterham, geef hem nog wat extra drinken in een tuitbeker. Vervolgens eten we samen en hoor ik de oudste wakker worden. Ik breng haar naar beneden, zet haar bij ons aan tafel.

Daarna kleed ik haar aan en zet ik met haar de fietskar klaar. Ik breng haar weg. Het is een half uur fietsen. Daarna keer ik terug en ga ik soms nog even langs de supermarkt op de route.

Eenmaal thuis gekomen is het speeltijd. Samen met onze zoon speel ik en na een twintig a dertig minuten ga ik even zelf lekker wat drinken en eten en laat ik hem verder spelen. Dat gaat nog door tot een uur of elf. Dan valt hij om en leg ik hem op bed. Ik begin aan het huishouden en mijn vrijwilligerswerk. Ik werk een website bij en beantwoord mails. Daarnaast schrijf ik soms een blog.

Om één uur wordt hij meestal wakker en gaan we samen eten. Ik doe hem daarna soms in bad, omdat ik dat dan in alle rust kan doen. Schoon en wel, gaan we weer samen op pad om kwart over twee. Om kwart voor drie komen we aan en is mijn dochter net uit bed op de groep. Soms moet ik haar dan nog aankleden. We kuieren op ons gemak weer terug, na alle verhalen te hebben aangehoord van de leidsters en her en der nog even te hebben bijgekletst.

Thuis aangekomen is het meestal half vier. We bekijken het heen en weerschrift met de foto’s. Gaan daarna samen spelen en als mijn zoon weer moe wordt leggen we hem nu samen op bed. Daarna gaat zij douchen en eenmaal beneden aangekomen gaat ze nog even met mama spelen.

Om vijf uur begin ik aan het avondeten en om zes uur staat alles op tafel. Zoonlief is dan wel weer wakker en mijn man komt tussen zes en half zeven ook thuis. We eten samen en daarna begint het avondritueel.

In de avond hebben we beiden activiteiten gepland. Sporten, afspreken met vrienden of gewoon lekker samen bankhangen. Dinsdagochtend en donderdagochtend zijn hetzelfde. Op woensdag en vrijdag heb ik beide kinderen thuis. Meestal gaan we lekker veel naar buiten. Soms met vrienden die op die dag niet hoeven te werken.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Ik heb er begrip voor dat het goed is om je in te zetten voor de samenleving. Dat steun ik ook, maar ik denk dat er meerdere wegen zijn om dat te bereiken. We vergeten dat de kinderen die we nu opvoeden straks in onze samenleving participeren, en dat eerste levensjaar is ontzettend belangrijk.

Mijn man wil op den duur vier dagen werken en een dag thuis zijn. Ik zal dan twee dagen werken en drie dagen thuis zijn. We hopen de kinderen dan maar één dag elders op te hoeven vangen.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Ik ga in de avonduren naar vrienden toe en zie ze ook op dagen dat zij niet hoeven te werken. Daarnaast onderhoud ik online contact met mensen van allerlei leeftijden, ben ik lid van de kerk en neem deel aan projecten daar. Mijn familie heeft voor mij ook een hele belangrijke plek. De buren zie ik dagelijks en spreek ik veel. Aan sociale contacten geen gebrek.

Hoe 'laad' je jezelf weer op? Doe je cursussen, sporten, meditatie etc? 

Dit is iets waar ik op moet letten, want dat vergeet ik soms. Sinds mijn zoon minder borstvoeding krijgt (begin mei begonnen met afbouwen na ruim een jaar borstvoeding geven), heb ik meer mogelijkheden om een langere tijd weg te zijn. De fles met afgekolfde melk dronk hij, net als dochter destijds, niet goed. En dan kwam hij gewoon vaker ‘s nachts drinken. )

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Ik denk dat dit heel erg ligt aan de aard van het beestje. Door mensen te spreken, te blijven lezen, cursussen te volgen, maar ook meer ruimte te creëren voor je interesses blijf je je ontwikkelen. Doordat ik nu gestopt ben met werken, heb ik meer tijd voor mijn hobby's.

Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen? 

Om de doelen die ik voor ogen had vol te houden, en te delen met anderen. Om feedback te krijgen, te leren van anderen. En wie weet ook door anderen te inspireren.

Mijn blog is opgedragen aan mijn moeder. Zij overleed toen mijn dochter een jaar was, zeer plotseling. Zij was fulltime moeder toen wij jong waren en is pas weer gaan werken toen ik een jaar of 15 was. Ik ben dankbaar dat zij er altijd voor ons kon zijn en ik mis nog steeds het theeleuten, nu ze er niet meer is.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik heb zin in de toekomst. Onze kinderen betekenen alles voor ons en nu ik mijn kinderen goed kan verzorgen heb ik ook meer rust. Ik denk dat als ik in de toekomst weer ga werken ik mijn aandacht ook weer beter kan geven aan het werk wat ik dan doe.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:


Delivered by FeedBurner

Slimme bedrijven spelen in op de actualiteit. Zo ook de Efteling. Op hun Facebookpagina plaatsten ze een mooie foto van een vissende kabouter die in de Efteling staat.

Tot dusver niets aan de hand.

Efteling: Wanneer de rokjes weer uit de kast mogen

Maar vervolgens plaatsten ze er de hashtag 'Ouwe snoeperd' bij en de tekst:

'Wanneer de rokjes weer uit de kast mogen.' 

Een vrolijke knipoog naar het fenomeen Rokjesdag.

En dat bleek voor sommige mensen aanleiding te zijn om zich beledigd te voelen. In de comments reageerden sommige mensen met termen als:

• Vrouwonvriendelijk
• Seksistisch
• Leeftijdsdiscriminatie
• #metoo
• Ongepast

The Letdown biedt een realistisch kijkje in het leven van een nieuwbakken moeder.

Sterker nog, als je nu zwanger bent van je eerste kind raad ik de serie af! 

Want dan zul je er niet blij van worden denk ik, en misschien zelfs een beetje bang.  Maar als je al een kind hebt, dan zal de serie The Letdown een feest van herkenning voor je zijn.

The Letdown: waar gaat het over?

In The Letdown leer je Audrey, moeder van twee maanden oude baby Stevie kennen. Audrey is bekaf. En dat is haar aan te zien.

Ze worstelt met slaapgebrek, borstvoeding en zou duidelijk meer steun van haar man willen. Haar man op zijn beurt voelt zich onhandig rondom zijn pasgeboren dochter en wordt erg in beslag genomen door zijn werk.

Over the titel The Letdown

Letdown heeft een dubbele betekenis:

• Letdown: als de melk toeschiet. Iedere vrouw die borstvoeding heeft gegeven zal dit herkennen. Dat prikkelende gevoel in je borsten omdat de melk gaat stromen.
• Letdown: teleurstelling, tegenvaller.

Hoewel Audrey zielsveel van haar dochter houdt, krijg ik wel de indruk dat het hele moederschap best een 'letdown' oftewel teleurstelling voor haar is. Ze mist haar vrijheid, haar gewone leven, koffie drinken en sex.

The Letdown: moedergroepje

Omdat Audrey in haar vriendengroep de eerste is met een kind, valt er van die kant weinig hulp te verwachten. Sterker nog, op een verjaardagsfeestje zeggen ze tegen Audrey dat ze moe zijn en naar huis gaan, maar gaan vervolgens zonder haar nog naar een club. Van narigheid gaat Audrey daarom toch maar naar een Moedergroep. Deze groep wordt geleid door een door de wol geverfde vrouw.

Ze begint de eerste bijeenkomst met de onvergetelijke woorden:

'Well it's been 12 weeks. Here you are. Novelty worn off?'

Moeder types

Wat ik echt geweldig vond in The Letdown zijn de verschillende types moeders die in de moedergroep zitten. Want die zijn enorm herkenbaar.

Zo is er een type dat haar baby nog geen naam heeft gegeven, omdat ze zijn/haar identiteit niet voor haar willen vastleggen.

The Letdown: trailer

The Letdown: samenvattend

The Letdown biedt een realistische blik op het leven van moeders in het eerste jaar, zonder dat het overdreven wordt of een soort van parodie zoals in Bad Moms.

The Letdown is een serie die woorden als 'loedermoeder' of posts over 'Ik ga verklappen hoe moeilijk het moederschap is!' overbodig maken.

Want The Letdown vertelt het allemaal.

Zonder koketterie.

Heb jij The Letdown gezien? Wat vond je er van?

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:


Delivered by FeedBurner