Thuisblijfmoeder Natasja Freeman (28) heeft samen met haar man twee kinderen: dochter Abbygaehl van vier, en zoontje Archie van net één. Natasja deed de opleiding SPW4 woonbegeleiding, maar kwam als pedagogisch medewerker in de kinderopvang terecht omdat ze gek is op kinderen. Nus is Natasja thuisblijfmoeder.
Natasja vertelt waarom zij koos voor fulltime moederen.
Hoe was de beslissing om fulltime te moederen?
Enerzijds vonden we de beslissing heel makkelijk. Fulltime moederen was namelijk wat ik altijd al wilde, en paste bij ons ideaalbeeld. Daarbij kwam ook nog eens dat ik in de kinderopvang werkte, op een babygroep.
Het idee dat ik mijn eigen baby naar een opvang of gastouder zou moeten brengen om dan vervolgens zelf op andere baby's te gaan passen stond mij tegen. Ik werd daar verdrietig van.
Aan de andere kant zouden we er financieel natuurlijk wel flink op achteruit gaan. Dat maakte de beslissing toch wat lastiger. Ik vond het ook wel heel spannend, want hoe ga je daadwerkelijk rondkomen op één salaris?
Hebben jullie berekeningen gemaakt?
We hebben alles natuurlijk uitgebreid berekend, om er zeker van te zijn dat we alle vaste lasten en bijkomende kosten konden betalen. We wilden ons ervan verzekeren dat we geen financiële problemen zouden krijgen als ik stopte met werken.
Nu help ik twee keer per week mijn schoonmoeder in het huishouden. Zij is volledig afgekeurd en kan de zwaardere huishoudelijke taken niet meer doen. Hiervoor krijg ik iedere maand een kleine vergoeding vanuit het PGB.
Tegenwoordig weten we niet beter dan dat we rondkomen van één inkomen. We weten waar we op moeten letten, welke dingen we wel en niet kunnen doen en dit werkt prima.
Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner?
In principe zien we het niet als 'zijn inkomen' en 'mijn inkomen'. Alles wat er aan inkomsten binnenkomt gaat op één rekening. Daarvan wordt alles betaald. Ja, hij verdient meer dan ik, maar dat betekent niet perse dat ik van hem afhankelijk ben. Op dit moment brengt hij het grootste inkomen binnen en zorg ik voor ons gezin. Over aan aantal jaar zal ik mijn financiële steentje weer bijdragen, en wie weet breng ik dan wel meer binnen.
Heb je advies gevraagd?
Nee. De beslissing dat ik fulltime thuis zou zijn voor de kinderen hebben we echt met z'n tweeën genomen. Persoonlijk vind ik ook dat andere mensen daar weinig mee van doen hebben. Zij hebben namelijk ook geen zicht in onze financiële situatie.
Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?
Over het algemeen erg positief. Ik kreeg vaak te horen dat het voor kinderen toch het fijnst is als één van de ouders thuis is bij ze. Wel kreeg ik af en toe de opmerking van mede-thuisblijfmoeders dat het wel eens eenzaam kan zijn, en dat je wereld vrij klein wordt. Lief natuurlijk dat ze me wouden waarschuwen en ergens is het ook wel waar, maar ik ben van mening dat dit ook wel een beetje aan jezelf ligt.
Wat vind je partner ervan?
Mijn partner staat er gelukkig 100% achter, en is heel blij dat we deze mogelijkheid hebben. Ook hij merkt dat er veel situaties zijn waarin het fijn is dat ik thuis ben om voor de kinderen te zorgen. Bijvoorbeeld als ze ziek zijn. Of dat ik de mogelijkheid heb om mijn dochter een paar keer thuis te houden van school omdat hele dagen nog erg pittig voor haar zijn. (Ze gaat pas sinds kort naar school.) Nu hou ik haar rustig een keer een middagje thuis, zonder dat ik dan met een probleem zit omdat ik naar mijn werk moet. Dit zijn nog maar een paar kleine voorbeelden. Het is voor ons gewoon de ideale situatie, en die mening deelt mijn man gelukkig ook,
Wat vind je partner van de constructie: kostwinner - thuisblijfmoeder?
Wat dat betreft is mijn man wel een beetje ouderwets. Hij voelt zich trots dat hij de kostwinner is. Daarentegen zorgt het natuurlijk wel voor een flinke druk op zijn schouders, al zal hij daar nooit over klagen.
Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?
De taakverdeling is iets verschoven. Mijn man heeft een koksopleiding gevolgd, en kan dus ontzettend lekker koken. Voordat ik stopte met werken kookte hij dus altijd. Maar nu werkt hij fulltime, is vaak vrij laat thuis en heeft niet meer de mogelijkheid om doordeweeks te koken. Deze taak heb ik dus op me genomen. Ook de huishoudelijke taken zijn mijn verantwoordelijkheid, al is hij nooit te beroerd om een handje mee te helpen als het nodig is.
Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces?
Het is wel de bedoeling dat ik uiteindelijk weer ga werken. Soms kan ik daar ook al heel erg naar uitkijken. Meer sociale contacten, mezelf weer verder ontwikkelen op professioneel gebied. Voorlopig zal dit echter nog niet gaan gebeuren. In principe hebben we afgesproken dat wanneer de kinderen op school zitten, ik weer ga werken. Maar we hebben allebei nog steeds een kinderwens, dus de kans dat er misschien nog een derde komt is zeker aanwezig.
Wat is je grootste uitdaging als thuisblijfmoeder?
Wat voor mij denk ik de allergrootste uitdaging is, is dat ik er heel erg voor op moet passen dat ik ook nog gewoon Natasja blijf, in plaats van alleen maar mama. Ik ben namelijk geneigd om heel erg op te gaan in het mama-zijn, en dit gaat soms ten koste van mijzelf. Daarom hebben we tegenwoordig afgesproken dat ik in het weekend echt even een moment voor mezelf neem, zonder de kinderen.
Wat is het leukst aan fulltime moederen?
Dat je niks van je kinderen hoeft te missen. Al die eerste grote mijlpalen? Die heb ik allemaal meegekregen als thuisblijfmoeder. Het eerste woordje, eerste keer staan, eerste stapje, noem maar op. Ook de vrijheid die het geeft is heerlijk, vooral toen Abbygaehl nog niet naar school moest. Mijn ouders wonen op bijna twee uur afstand en mijn moeder werkt wisselende diensten. Het kwam dus regelmatig voor dat ze doordeweeks een paar dagen vrij was, en dat we dan gezellig gingen logeren om wat extra quality time met elkaar door te brengen. Ook het feit dat je de eerste paar jaar helemaal zelf in de hand hebt wat je kind leert, eet en doet vond ik heel fijn en een geruststellend idee.
Kun je een typische week beschrijven van jou als thuisblijfmoeder?
Abbygaehl gaat sinds twee maanden naar school, daardoor zitten we nu iets meer vast in een standaard patroon.
Maandag is voor mij vaak een dag dat ik boodschappen ga doen. Ik doe dan meestal alle voor de hele week, Halverwege Vul ik dat soms nog aan met verse producten of dingen die ik vergeten ben. Dinsdag en vrijdag help ik meestal mijn schoonmoeder in het huishouden.
Woensdag
Woensdag is een korte schooldag voor Abbygaehl en dan is er markt hier in de stad. Vaak lopen we daar even overheen en halen we wat lekkers zoals een bakje aardbeien. Woensdag hebben we ook altijd een 'feest lunch' omdat dit de enige doordeweekse dag is dat Abbygaehl thuis luncht. Ze mag dan uitkiezen wat ze graag zou willen eten. Pannenkoeken, poffertjes, tosti's of een croissantje bijvoorbeeld. Vaak probeer ik ook minimaal eens per week nog wat af te spreken met een vriendin of ga ik bijvoorbeeld of visite bij mijn vader.
Archie doet nu nog twee slaapjes, maar als hij overgaat naar één slaapje per dag wil ik ook in ieder geval één keer per week met hem naar de spelinloop, voor de sociale contacten.
Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?
Heel erg jammer. Het is juist zo belangrijk voor kinderen dat je er in die eerste cruciale jaren voor ze bent. In opmerkingen als: 'Een kinderdagverblijf is alleen maar leuk voor een kind, doen ze tenminste sociale contacten op,' kan ik me totaal niet in vinden.
Ik ken geen enkele baby die behoefte heeft aan sociale contacten met leeftijdsgenoten. Een baby heeft zijn papa of mama nodig, niet drie verschillende pedagogisch medewerkers die allemaal anders reageren en anders met hem of haar om gaan.
Het is jammer dat je als ouders tegenwoordig bijna gedwongen wordt om voor je werk/carrière te kiezen in plaats van voor je kinderen en je gezin. Daarentegen zal ik er niemand om veroordelen als zij wel voor hun werk kiezen. Dit is een keus die iedereen voor zichzelf maakt, en elk gezin is nou eenmaal anders.
Hoe voorzie je in sociale contacten?
Ik heb het geluk dat ik vrij veel vriendinnen heb die ook thuisblijfmoeder zijn. Daarnaast werken de meeste moeders parttime, dus genoeg tijd om doordeweeks eens een kop thee met elkaar te doen!
Hoe 'laad' je jezelf weer op? Doe je cursussen, sporten, meditatie etc?
Dit doe ik vooral in het weekend door even een moment helemaal voor mezelf te nemen. Of dit nou is door lekker een lang bad te nemen of door bijvoorbeeld even in mijn eentje te gaan shoppen maakt voor mij niet uit. Als ik maar even een moment krijg om gewoon mezelf te zijn zonder ook maar iemand om me heen die iets van me wil.
Een veelgehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?
Op vakgebied sta ik op dit moment misschien inderdaad stil als thuisblijfmoeder, ook omdat ik mezelf er totaal niet meer in verdiep. Maar buiten dat zijn er nog zoveel andere vlakken waarop ik me wel ontwikkel, dingen waar ik eerder geen tijd voor had. Zo heb ik veel beter leren koken en ik heb mezelf leren haken (en maak de leukste kraamcadeau's), ook ben ik weer begonnen met bloggen, iets dat ik een aantal jaren terug al eerder deed maar toen uiteindelijk mee gestopt ben. De blogwereld is ondertussen flink veranderd en ik ben me nu dus ook erg aan het verdiepen in alles wat hierbij komt kijken. Daarnaast leer ik mezelf ook veel beter kennen. Kinderen houden continu een spiegel voor, erg confronterend en vermoeiend soms, maar je leert er ontzettend veel van.
Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen?
Vroeger had ik ook een blog, en daar haalde ik zo ontzettend veel plezier uit. Door persoonlijke redenen ben ik hier toen mee gestopt. Nu ik weer wat meer tijd heb, mijn tweede spruit wat groter is en zichzelf goed kan vermaken, heb ik het eindelijk weer op kunnen pakken. Ik vind het heerlijk om van me af te schrijven en op deze manier creatief bezig te zijn. Mijn blog heet Mamappeltaart.
Hoe zie je de toekomst?
We hopen allebei dat we het geluk hebben nog een derde kindje aan ons gezin toe te mogen voegen. Voor dit kindje zal ik ook thuisblijfmoeder zijn, tot het moment dat hij of zij naar school gaat.
Daarna hoop ik een opleiding te gaan doen, waarschijnlijk de Pabo want het lijkt me heel leuk om het basisonderwijs in te gaan en ik merk dat ik toe ben aan iets nieuws. Ik kijk er namelijk helemaal niet naar uit terug te moeten naar de kinderopvang.
Of het moet zo zijn dat mijn blog in de tussentijd ineens voor een inkomen gaat zorgen, dan ziet de toekomst er natuurlijk ineens weer heel anders uit! Beide zou ik een prachtig scenario vinden.
Meer lezen over thuisblijfmoeders?
Lees hier meer verhalen van thuisblijfmoeders!
Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!
