In Hypermama schetst Sanne Bloemink een beeld van het moederschap anno 2008. Dat is al vaker gedaan, maar wat dit boek anders maakt is de vergelijking tussen moederen in New York en moederen in Nederland. En wat blijkt? Moederen is hartstikke moeilijk, en je kunt het nauwelijks goed doen. En dat komt allemaal door de moederideologie, en wordt nog verergerd doordat moeders elkaar onderling messen in de rug steken.
Tijdens het lezen voelde ik me dan ook steeds neerslachtiger worden. Hypermama had wat mij betreft ook Deprimama kunnen heten.
Lees hier de hele boekbespreking.
Geen opmerkingen
Een reactie posten
Fijn dat je wilt reageren!