Els Kloek, historica en auteur van 'Vrouw des huizes', reageert in het NRC op het artikel 'Nederlandse man draait op voor hoogopgeleide echtgenote met pretbaantje' door H.M. van den Brink.
Hierin maakt van den Brink gehakt van de Nederlandse vrouw die, ten koste van haar man, weigert ècht, oftewel buitenshuis, te werken.
Van den Brink schrijft onder andere:
'Het huishouden is dankzij koelkast, wasmachine en stofzuiger allang geen echte baan meer en kinderen gaan na een jaar of vijf naar school. Het is beledigend voor alle vrouwen en mannen die de klus wel klaren, soms zelfs alleen, om te doen alsof het anders is.'
Het is niet alleen onrechtvaardig tegenover mannen wanneer hun partners het recht opeisen om gedurende de levensloop structureel minder te werken, het is ook een maatschappelijk en economisch probleem.
Van den Brink eindigt zijn artikel dan ook met de conclusie dat alle vrouwen aan het werk moeten.
Kloek: er is tijd nodig om een nieuw evenwicht te vinden
In haar reactie wijst Kloek er op er in korte tijd ontzettend veel is veranderd in Nederlandse huishoudens. Van een respectabele functie is de huisvrouw in een uitvreter veranderd. Gun mannen en vrouwen de tijd om een nieuw evenwicht te vinden tussen huishoudelijk en betaald werk
Bovendien heeft de Nederlandse vrouw veel te verliezen. Haar positie in huis heeft zich altijd gekenmerkt door autonomie en vrijheid, en die moet ze van de overheid buitenshuis gaan zoeken in een betaalde baan. 'Maar,' zegt Kloek: 'het is niet alleen geld dat vrij maakt.'
Daarnaast moet niet vergeten worden dat huishoudelijk werk wel degelijk bestaat, ook al wordt het gepresenteerd als een bijzaak!
Volgens Monique Wortelboer, auteur van Huishouden, de zorg voor het leven is huishoudelijk werk zelfs de zorg voor het leven en de mensen om je heen.
Hoe kun je dan een uitvreter zijn?!
Artikel van den Brink
Artikel Kloek
Zijn Thuisblijfmoeders uitvreters?

( Hide )
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat belachelijk!
BeantwoordenVerwijderenMijn Nederlandse man is maar al te blij dat ik het huishouden onder mijn hoede neem en daarmee faciliteer dat hij een drukke baan kan hebben. Twee heftige carriere's combineren kan echt niet met kleine kinderen, tenzij je echt alles aan je nanny overlaat... (trust me, we tried..)Alle mensen die de klus wel klaren hebben daar externe hulp bij, in de vorm van creche of oppas. Dus dat is geen eerlijke vergelijking.
Er verandert wel wat als de kinderen naar school gaan, maar ook dan blijft twee full time banen schipperen...
Ik zou wel eens willen weten of er echt mannen zijn die het zo zien, dat vrouwen dit recht opeisen? De mijne zeker niet. Hij is hooguit een beetje jaloers.
Wij van Huismannen.nl zien dat zeker niet. Wij hebben als bijkomende negatieve factor dat veel mannen in pakken (en vrouwen) ons maar vreemde wezens vinden: als man hoor je toch de kost te verdienen en niet (on)vrijwillig te kiezen om het huishouden te doen?
BeantwoordenVerwijderenWe hebben nog een lange weg te gaan qua emancipatie.
Hij mag wel een keer met mij een dagje meelopen. Zeker weten dat hij niet wil ruilen!
BeantwoordenVerwijderenMijn man alleszins niet. Die is heel erg blij dat ik thuis ben en hij kan gaan werken. Hij wil liever niet dat ik opnieuw ga werken. Tot drie jaar geleden werkte ik nog en mijn keuken zag er toen bij momenten écht helemaal anders uit. Er was veel vaker een "snelle" hap of gewoon brood wegens geen tijd voor koken en mijn ouders draaiden ook nog eens vaak op voor opvang naast de gewoonlijke opvang. En tijd voor mezelf had ik ook al niet!
Dat is nu wel even anders.
Zucht... Waarom toch dat eeuwige verplichte tweeverdienerschap! Economische motieven. Allemaal leuk en aardig, maar zorg voor kinderen is ook wat waard. Ik moet er niet aan denken dat we ook net als andere landen aangewezen zijn op fulltime creches en nso's en nanny's (en zelfs dat werkt niet, lees ik hierboven).
BeantwoordenVerwijderenDe eerste vraag die bij mij opkomt bij het lezen van zo'n artikel is dan: is het een man of vrouw die dit schrijft, en hoe hebben zij het thuis geregeld? Dat is niet relevant natuurlijk. Zelfs al is hij/zij alleenstaand ouder met een 60+ uren baan en 10 kinderen, dan is het nog eigen keuze.
Helemaal mee eens met dit artikel. Been there, done that, trust me, het kan!
BeantwoordenVerwijderenNog even goed gelezen, de laaste zin van Kloek is ook mooi: Deeltijdwerk is een verworvenheid waar Nederland trots op mag zijn.
BeantwoordenVerwijderenBen ik het helemaal mee eens!
Het gaat toch niet alleen maar over geld en wat goed is voor de economie?
Bij het woord pretbaantje alleen al, krijg ik pretlichtjes in mijn ogen. Ik ken inmiddels enorm veel vrouwen die weliswaar in deeltijd werken, maar ongelofelijk onmisbaar werk verrichten. Denk aan de thuiszorg, de zorg, onderwijs. Soms misschien een pretbaan qua uren (ik werk zowaar 8 uur per week buitenshuis), maar qua inhoud vaak vele malen waarde(n)voller dan een commerciele functie die in 80 uur per week rond het geld draait.
BeantwoordenVerwijderenAlle lof voor iedereen die haar eigen unieke combinatie weet te vinden!
Van den Brink mag eens een keertje met mij komen ruilen en een dagje voor vier jonge kinderen zorgen, die nog niet allemaal naar school gaan. Ik wed dat zijn respect voor deze rol dan snel zal groeien.
BeantwoordenVerwijderenWaarom iedereen keer de kift naar elkaar? Iedereen heeft zijn mond vol over normen en waarden en respect maar vervolgens gooien ze dat overboord als het om "hun"standpunt gaat.
BeantwoordenVerwijderenIedereens huishouden is hun eigen zaak, en je richt het in zoals jij het goeddunkt en zoals jij erbij kan functioneren.
LAAT ELKAAR NU EENS IN WAARDE!
Van den Brink heeft wel een punt wanneer hij zegt dat het de belastingbetaler (wij allemaal dus) veel geld kost wanneer dure studies zoals geneeskunde (waarvoor vaak geloot moet worden!)steeds vaker gedaan worden door vrouwen die dan parttime of helemaal niet gaan werken. Laat ze dan die studiekosten maar terugbetalen zou ik zeggen. Het is dus niet alleen maar 'je eigen zaak', het gaat ons in dit soort gevallen allemaal aan.
BeantwoordenVerwijderenEn waarom zo minachtend doen over geld, alsof het iets minderwaardigs is. Het betaalt wel onze scholen, ziekenhuizen, aow, politie, enz... Bijeengebracht door belastingbetalers die voor geld (bah) werken.
BeantwoordenVerwijderenGeld is een middel waarmee je diensten en goederen betaalt. Een goede huisvrouw (of man natuurlijk) levert persoonlijk de diensten aan haar familie en buren die men nu moet inkopen wegens tijdgebrek. Daarnaast springt ze zuinig om met het gezinsinkomen en onderhoudt huis en kleding zo goed dat er niet vaak nieuwe aanschaffen nodig zijn.
BeantwoordenVerwijderenWanneer we zowel mannen als vrouwen de ruimte zouden geven deze diensten zelfstandig en vrijwillig te verrichten, zou er veel minder betaalde arbeid nodig zijn.
Met de teloorgang van de huis-vrouw/man gooien we als maatschappij een grote economische zelfstandigheid overboord. We kunnen in deze tijd niet zonder geld als ruilmiddel, maar we hoeven het mijns inziens veel minder als zodanig in te zetten als we als huishoudelijke eenheid onze eigen boontjes dopten.
Dat geeft een vrijheid die je met geld niet kopen kunt. Ik vind persoonlijk dat geld een middel moet kunnen blijven en geen doel mag worden, en dat zorgen voor een ander van grote waarde is, ook als er geen salaris tegenover staat.
Stiekem vinden de meeste mannen 't geweldig om een zorgzame huisvrouw te hebben, die 's ochtends een lunchpakketje voor hen maakt.. maar zeggen dit niet uit angst voor een geëmancipeerde schoen naar hun hoofd.. ;)
BeantwoordenVerwijderenDat is in ieder geval onze ervaring.. wanneer mijn man vertelt dat ik dat 'nog wel gewoon' voor hem doe (tezamen met alle andere dingen die bij het huisvrouwschap horen)
Wat heb je aan economische zelfstandigheid als je voor al het andere hulp nodig hebt, omdat daar geen tijd meer voor is?
BeantwoordenVerwijderenIn feite ben je dan nog net zo'n ""uitvreter"",je maakt dan immers gebruik van alle voordeeltjes die de maatschappij moet ophoesten zodat jij kan werken.(denk aan opvanggeld/arbeidskorting enz)
Als we het dan toch over geld moeten hebben ,denk ik zomaar dat de moeder die thuis zit goedkoper is dan die buitenshuis werkt.
Oja....studeren is niet gratis hoor....ik betaal al jaren terug aan de studieschuld waardoor ik welliswaar ruim 12 jaar voltijd heb kunnen werken maar nu ozo blij ben dat ik thuis kan zijn. Ik doen de zorg van mijn kinderen en huishouden achteraf toch veel liever zelf!
Is nml een stuk goedkoper.........
Bibje, Je studieschuld is natuurlijk gewoon de kosten van levensonderhoud terwijl je studeert. Heeft niets met de kosten van een studie te maken. En als wij met z'n allen die studie betalen (denk weer even aan een studie mecicijnen) heb ik toch liever dat iemand daar niet na 12 jaar de brui aan geeft, maar daar gewoon pakweg 40 arts mee is.
BeantwoordenVerwijderenEn die 'voordeeltjes omdat je werkt', die worden meer dan ruimschoots goed gemaakt door de belasting die je met werken etaalt, en waar ook jij profijt van hebt.
ik heb 3 dagen in de week gewerkt toen mijn oudste zoon geboren was tot dat hij 15 maand was. daarnaast mocht ik ook het hele huishouden op mij nemen en het grootste gedeelte van de zorg voor onze zoon.
BeantwoordenVerwijderenen dat vond ik heeel erg pittig allemaal. toen mijn baan ophield en ik alleen nog maar sporadis mocht werken in een flexpool in de zorg kon ik echt gaan genieten van mijn zoon en inmiddels 2 zoons.
ik ben voor 99% thuis blijf mamma en een keer in de maand werk ik een paar uurtjes buiten huis.
ik geniet hier van op mijn werk kom ik dus zelden en als ik er ben zijn ze blij omdat ik kom als er alleen hoge nood is. en ik ben dus vaak bij de kinderen heb alle tijd voor het huis houden en als mijn man thuis komt is alles gewoon netjes aan kant.
Bij ons is mijn man hoofdzakelijk de kostwinnaar. hij wil heel graag dat ik veel meer ga werken maar wil ook dat ik alles rond om de kinderen doe wand hij heeft er geen kaas van gegeten zo ook van het huis houden.hij ziet gewoon heel veel dingen niet.
en ik kan geen 3of meer hele dagen werken kinderen halen brengen van de oppvang he thuis houden op mij nemen en dan ook nog tijd hebben om met de kinderen te spelen. bovendien is het zoizo een hele kunt om samen met de kinderen het huis houden te doen je bend er 3 x zo lang mee bezich.
dus als ik mag kiezen dan blijf ik lekker thuis geneiten van de kinderen en als ze naar school zijn dan zien we wel weer verder.
Heb je dan omdat je een dure studie gedaan hebt de rest van je leven werkplicht? Ik heb zo'n dure studie gedaan, en heb 10 jaar hard fulltime gewerkt en belasting betaald, en ga vast ook wel weer eens werken. Ik vind het onzin dat ik daardoor niet een paar jaar ertussen uit mag om voor mijn kinderen te zorgen. Hoe lang moet je dan werken om alles terug te betalen? Of moeten alle vrouwen maar goedkope pretstudies gaan doen voor het geval ze later huisvrouw willen worden? Sorry, ik vind het echt een kul argument...
BeantwoordenVerwijderenOoit gehoord van Parttime huisman? Doe gewoon alles samen parttime en zo heb je allebei er profijt van. Dat kerels fulltime werken dat is pas van de gekke. En niet andersom..beter is het allebei parttime te organiseren.
BeantwoordenVerwijderenmvg Theo Thuisman Parttime huisman.
Eens met Peter!
BeantwoordenVerwijderenIk ook eens met Peter! Mijn man ook trouwens. Nu zijn baas nog...
BeantwoordenVerwijderenKarien, baas van je man moet daar gewoon toestemming voor geven: http://www.arbeidsrecht.nl/ar.asp?ArtId=70
BeantwoordenVerwijderende kosten van mijn studie waren de kosten van mijn studie...ik woonde nml gewoon thuis en leende geld voor collegegeld en reiskosten en studiemateriaal(ik had een baantje voor mijn zak/kleedgeld en derest betaalde mijn ouders)....dat was toen nog zo,pas later kwam de studiebeurs voor iedereen,met ovkaart enz en nog later ook voor MBOers.....als je maar 18 was en naar school ging.
BeantwoordenVerwijderenHier net als Karien,12 jaar meer dan fultime in het onderwijs gewerkt,veel belasting betaald(en doe dat nog steeds!!!ook al werk ik niet) en nu fultime moeder.
misschien dat ik ooit nog weer voor de klas ga staan,maar nu zijn mijn kinderen veel belangrijker dan die van een ander.
Kinderopvang zou helemaal niet gesubsidieerd hoeven worden als vaders als zodanig zouden functioneren. Dat moeders willen bijdragen aan het gezinsinkomen vind ik lovenswaardig, maar dat ze daarvoor andere vrouwen nodig hebben om voor hun kinderen te zorgen, wegens gebrek aan praktische vaderhukp, dat vind ik emancipatoir bedroevend. Ik hoor nog veel te vaak dat vrouwen de financiering van huishoudelijke hulp en kinderopvang 'uit hun eigen salaris' bekostigen.
BeantwoordenVerwijderenZo blijft zorg, onderwijs en opvoeding een moederzaak en dat vind ik een heel misplaatste ontwikkeling. We zetten daarmee mannen buitenspel.
Het stimuleren van parttimewerk vind ik derhalve zinvol, mits er maar sprake is van gelijke beloning voor gelijk werk, en vaders en moeders derhalve vrij zijn in hun keuze van afspraken over wie wat en wanneer en hoeveel doet.
In onze straat zie ik heel veel stellen die beiden parttime werken, met een minimum aan professionele opvang. Voor ouders zou toch een totaal aan 40 uren per week voldoende moeten zijn om in de basale levensbehoeften te voorzien. Een model van anderhalf verdieners lijkt mij af te stevenen op een economie die zich daarop zal blijven richten, zodat de keuze voor zelf zorgen (m/v) op den duur financieel onhaalbaar wordt.
"Els Kloek, historica en auteur van 'Vrouw des huizes', reageert in het NRC op het artikel 'Nederlandse man draait op voor hoogopgeleide echtgenote met pretbaantje' door H.M. van den Brink."
BeantwoordenVerwijderenWat een pertinente onzin. Laten we de stelling eens omdraaien: Jonge kinderen zijn de dupe wanneer beide ouders een carriere nastreven, waardoor ze in de creche opgroeien.
Overigens vraag ik mij af wiens belang de heer van den Brink in het achterhoofd had toen hij het artikel schreef - was dit inderdaad het belang van de echtgenoot, of was dit het belang van de overheid/samenleving ?
Het is vreemd te zien hoe vrouwen tegenwoordig emotioneel gechanteerd worden om vooral toch aan het werk te gaan. Laat mensen dat alstjeblieft zelf beslissen.