Thuisblijfmoeder of huisvrouw maatschappelijk niet acceptabel

Wie stelt zich nog vol trots voor met de woorden: 'Ik ben Thuisblijfmoeder of Huisvrouw?' Als je aarzelt is dit zeer begrijpelijk, aangezien je anno 2010 net zo goed meteen sociale 'harakiri' kunt plegen!

In de New York Times vraagt journaliste Katrin Bennhold zich dan ook af: 'Heeft het feminisme haar doel niet voorbij geschoten?'

Thuisblijfmoeders parasieten

In de Westerse wereld worden vrouwen die fulltime moederen steeds meer gezien als parasieten van de maatschappij, die weigeren hun steentje bij te dragen. 'Iedereen is nodig op de arbeidsmarkt om de vergrijzing op te vangen!' wordt er geroepen. En als hun partners rijk zijn, worden ze beschuldigd van luiheid, als ze allochtoon zijn van gebrek aan integratie.

Werk Thuisblijfmoeder niet meegeteld in BBP

Bij het berekenen van het Bruto Binnenlands Product* wordt het werk van Thuisblijfmoeders standaard genegeerd bij de berekeningen. Als een man zijn werkster trouwt gaat het BBP omlaag, maar als een vrouw stopt met borstvoeding en flesvoeding koopt gaat het BBP omhoog! Als je zelf voor je kinderen zorgt gaat het BBP omlaag, maar als je voor andersmans kinderen zorgt gaat het juist omhoog.

Emancipatie = Arbeidsparticipatie

Emancipatie wordt enkel gemeten en gedefinieerd in termen van arbeidsparticipatie en opleidingsniveau, en dus worden Thuisblijfmoeders niet gewaardeerd: ze 'werken' immers niet. En dit, terwijl economen een hogere waarde aan hún werk toekennen dan aan de industriële sector.

Hoewel er nog wel vrouwen zijn die fulltime moederen, dringt de culturele omslag ze in de verdediging.

Social engineering: overheid beïnvloedt persoonlijke levenssfeer

Net als in Zweden en Noorwegen, richt de Nederlandse politiek zich op vrouwen die kind en baan combineren, en willen ze arbeidsparticipatie bevorderen. Dit wordt wel 'social engineering' genoemd, een begrip uit de politicologie en op Wikipedia omschreven als 'the act of manipulating people into performing actions'. Denk maar aan de financiële beloningen die tweeverdieners krijgen.

Maar de zorg bestaat dat dit beleid ten koste gaat van een minderheid die haar leven ánders wenst in te richten.

Oplossing: erken de economische waarde van Thuisblijfmoeders

Om de keuze voor fulltime moederen uit het verdomhoekje te halen is de meest efficiënte oplossing het werk van Thuisblijfmoeders/Huismannen/Huisvrouwen formeel te erkennen in termen van waarde voor de economie, zegt econome Hélène Périvier, werkzaam bij het Instituut d'Etudes Politiques in Parijs.

Ms. Périvier:

'It’s not about being paid, it’s about being valued.'

* Het bruto binnenlands product is de totale (geld)waarde van alle in een land geproduceerde goederen (en diensten) gedurende een bepaalde periode (meestal een jaar).
( Hide )
  1. Ik heb er totaal geen moeite mee, om te zeggen dat ik thuis ben bij de kinderen...soms ook leuk om een klein beetje te provoceren....;)))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben ook thuis bij de kinderen, maar dat wordt door mijn omgeving gezien als belachelijk. Ik vind het alleen maar prettig!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind het zo langzamerhand griezelig dat je kinderen opvoeden wordt afgedaan als niet nuttig. Ik ben AOWer, toen ik trouwde was het nieuw dat ik mocht blijven werken. Nu is het een moeten geworden. Ik zal het me wel verbeelden maar er zijn nu meer kinderen met een rugzakje als toen. Er hoefde niet de hele tijd tegen peuters gezegd te worden; opschieten, we moeten weg. Er was veel meer rust. En als ouder had je zelf het overzicht en mocht je je kinderen zelf normen en waarden meegeven. Nu lijkt het dat moeders/vaders het zogenaamd zelf niet kunnen, en mag een ander je kind vormen. Of dat de vorm is die je zelf eigenlijk niet als norm hanteert doet niet ter zake.
    Het niet mogen blijven werken zoals in mijn jeugd is niet goed maar zoals het nu is; je moet buitenshuis werken en je kinderen "dumpen" kan ook niet goed zijn. Vaak denk ik; hier wordt een kind met het waswater weggegooid.
    Wanneer worden we wakker???? En gaan we door het leven zoals het ons zelf goed lijkt?
    Hartelijke groet en tot laters
    Gerrie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is helaas de keiharde waarheid en zeker als alleenstaande moeder.Soms is het provoceren idd leuk te noemen maar het herhaaldelijke "haraciri" gevoel is zeker waar zou het niet dat je daar toch als volwassenen ver boven moet staan,ik denk maar zo...het zegt meer over die ander dan over mij...;)

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je wilt reageren!

© all rights reserved
made with by templateszoo