Het is altijd bemoedigend te merken dat andere mensen opvattingen delen, waarvan jij dacht dat je de enige was die ze koesterde. En het is helemaal moedgevend als je ziet dat deskundigen jouw ideeën onderbouwen met hun kennis of onderzoeksuitkomsten, en ze zo nog krachtiger kunnen beargumenteren.
Om die redenen lees ik altijd graag deze site, en ben ik ook blij met de respons die ik krijg op de stukjes die op mijn weblog heb geschreven over die zogenaamde aanrechtsubsidie en de tweeverdieners ideologie.
Discussie over 'aanrechtsubsidie' is bron van onbehagen
Uit de bezoekersaantallen op mijn blog, de woorden waar op gezocht werd, en de reacties die ik krijg blijkt dat de hele 'aanrecht' discussie niet alleen breed leeft, maar ook een bron is van onbehagen.
Ik gebruik expres het woord onbehagen, omdat ik dit - ik ben een tamelijk oude man - associeer met het befaamde artikel van Joke Smit Het onbehagen bij de vrouw, dat in 1967 aanleiding gaf tot de tweede feministische golf.
Nu moet ik mij inhouden om hier niet een enthousiaste, maar ellenlange opsomming te geven van alle acties en resultaten die hier uit voorgekomen zijn. Ik volsta met de constatering dat onbehagen, geuit op het juiste moment en in de juiste bewoordingen, het begin kan zijn van het bestrijden van de oorzaken ervan.
Het recht om fulltime opvoeder te zijn staat op het spel
Want hoe bevredigend het ook kan zijn om elkaar te herkennen en te troosten, er is meer nodig om de situatie te veranderen. En dat is wel nodig, want als ik het goed zie, staat er niet minder op het spel dan het recht om voluit te mogen functioneren als opvoeder, zonder culturele ontmoediging en fiscale bestraffing.
Van feminisme naar gender emancipatie
Hier en daar wordt er wel eens gewezen naar een te ver doorgeschoten feminisme als het gaat over de tendens om alle vrouwen buitenshuis te willen laten werken, maar ik denk dat dit eerder een vorm van te kort schietend feministisch inzicht is.
Het feminisme streefde er immers naar vrouwen te bevrijden van opgelegde rolpatronen, en niet om rolpatronen te vervangen door andere opgelegde rolpatronen. Rolpatronen overigens, waar mannen zich in nog veel sterkere mate laten bepalen, wat de meesten niet eens in de gaten hebben. Daar is de emancipatie helemaal te vroeg opgehouden. (Het zou dan misschien ook beter zijn om in plaats van uitsluitend over feminisme ook eens wat vaker over gender emancipatie te spreken).
Een derde golf?
Ter zake. Hoe brengen we een derde golf op gang? Zou het geen goed idee zijn om met z'n allen eens een dagje te brainstormen, hoe we onze ideeën beter in de publieke aandacht en op de agenda van de beleidsmakers kunnen krijgen?
Gerard van Beusekom-Fretz
Je vindt Gerard op zijn weblog!
Lees ook het artikel van Mamamaai.
Beste Gerard,
BeantwoordenVerwijderenSabriye Sambou heeft dit vorig jaar http://nl.odemagazine.com/exchange/4144/agenda_godinnenspektakel_event_3e_golf_emancipatie_manifestatie als eens geprobeerd te bewerkstelligen. Maar echt veel golfbeweging gaf het niet.
Maar praten/bloggen/schrijven over emancipatie is altijd nodig.
Rudolf
Zoals ik het lees pleit Sabriye Sambou ervoor dat mannen hun vrouwelijke kant ontwikkelen en meer zorgtaken overnemen. Leuk, maar zolang mannen geen baarmoeders hebben en borsten waar melk uit komt lijkt me dat voor veel vrouwen pas relevant als de kinderen groter zijn. Een inkomen voor alle moeders, alleenstaand of niet, tot het kind 4 of 5 jaar is, dat ze aan zichzelf kunnen besteden danwel (deels) aan hun partner of oppas als zelf geen zin hebben om fulltime moeder te zijn is wat mij betreft de enige oplossing.
BeantwoordenVerwijderenInteressante link, Rudolf. Ik had dit evenement gemist en ik heb na lezing wat verder gezocht en op http://godinnenspektakelindemedia.punt.nl/ een goed overzicht gekregen van wat daar aan de orde is geweest en hoe daarop gereageerd is.
BeantwoordenVerwijderenMascha, ik ben ook meer gespitst op praktische zaken dan filosofieën over het mannelijke en het vrouwelijke.
Ik ben er wel van overtuigd, dat het voor kinderen belangrijk is om op te groeien in een sfeer van volledige acceptatie en belangeloze liefde, zodat ze een basiszekerheid ontwikkelen van waaruit ze kunnen geven en delen. En dat die condities eerder gevonden worden in een gezin dan in een professionele opvang instelling.
Ik geloof dat je alleen op die manier gelukkige en sociale mensen op de wereld zet en dat het gezin met fulltime ouders daardoor een voorwaarde is voor het voortbestaan van onze beschaving in oprichting.
Onze maatschappij inrichting moet de vrijheid van ouders om daarvoor te kiezen waarborgen en die financieel mogelijk maken.
Die vrijheid staat nu op de tocht en daarom zouden we een denktank moeten vormen die bemenst is met zéér praktische 'filosofen'.
Noem me maar dom, maar ik begrijp niet goed wat er wordt bedoeld met een "derde golf". Alsof de eerste twee al niet genoeg ravage hebben aangericht.
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk, vrouwen hebben nieuwe rechten verworven en we hebben kansen waarvan een vorige generatie niet durfde dromen.
Maar wat er op een plaats gewonnen mag zijn, produceert verliezen ergens anders. Afgezien van meer "spullen" en meer vakanties zie ik de kinderen als verliezers. En de vrouwen zelf ook in veel gevallen. Alles tegelijk hebben is voor velen niet te bolwerken en wie dat toegeeft en terugkeert naar een traditionele rol heeft in de huidige maatschappij geen aanzien.
En laten we ook eens kijken naar wat die vrouwen toch zo druk aan het doen zijn. Hun oude rollen als huismoeder, echtgenote, dochter met plichten tegenover de oudere generatie en pilaar van de maatschappij hebben ze verworpen.
Maar "zorgen" doen ze nog steeds, hoor. Maar nu doen ze het in de dienst van de belastingbetaler in diverse functies in de enorme verzorgingssector, sociale diensten en aanverwande beroepen. Mannen kunnen daar natuurlijk ook werken, maar in de praktijk doen ze dat weinig.
Mannen die hun vrouwelijke kant moeten ontwikkelen? Het klinkt heel mooi, maar loopt een mens inderdaad beter wanneer hij zijn rechterschoen aan de linkervoet draagt en omgekeerd?
Nee, pragmatisch is dat niet. Dat mannen en vrouwen uit verschillend hout zijn gesneden kunnen we beter erkennen, want een mens die tegen heug en meug wat moet doen verricht die taak over het algemeen niet met toewijding.
Het mag beweerd worden dat de wereld alleen maar verandert wanneer de wereld klaar is voor een verandering. Dat is een langzaam proces waarin demonstraties met spandoeken geen plaats hebben. Over de volgende twee generaties zullen de zaken hun eigen loop wel nemen. Waarom zouden jonge moeders zich aftobben met een baan en een gezin terwijl er een gezonde oudere generatie achter de geraniums zit? Dat kwartje zal beslist gaan vallen. Steek de belastingen van die oudere verdieners waarvan de kinderen het huis uit zijn liever in jonge gezinnen d.m.v. een neutrale belastingtoelage.
En hecht ook wat waarde aan het harde werk dat ouders thuis hebben verricht en geef ze een tweede mogelijkheid wanneer die taak is volbracht. Op de lange duur zal het gezonde verstand het wel gaan winnen van de ideologie.