Kern van het probleem is volgens haar een gebrek aan waardering voor zorgtaken.
'De tijdgeest is er eentje van carrière maken, mooie spulletjes aanschaffen en vaak op vakantie willen. We willen heel veel en we moeten heel veel. Rust, aandacht en zorg schieten er dan bij in. We waarderen zorgtaken te weinig.
Ook vrouwen zelf zijn vaak te weinig trots op wat ze allemaal doen. Ze zijn zich te veel met mannelijke waarden als daadkracht en resultaatgerichtheid gaan identificeren. Zo ontstaat een steeds grotere groep vermoeide en ontevreden vrouwen die, hoe hard ze ook hun best doen, achter zichzelf aan blijven lopen.'
Wanneer worden vrouwen weer trots op hun werk? Is dit nu het resultaat van het feminisme, dat mannelijke waarden de norm zijn?!
Dan mogen we ons als vrouwen toch wel eens achter het oor krabben.
Het hele artikel!
koren op mijn molen !
BeantwoordenVerwijderenAls die vrouw dan net als die man eens gewoon lekker relaxed gaat zitten als ze vrij is, gezellig met de kindjes kletst, de stofzuiger negeert en boodschappen gaat doen als het er tijd voor is in plaats van het allemaal spic en span in orde te willen hebben valt het ook allemaal best mee.
BeantwoordenVerwijderenEen mens (dus ook een vrouw) blijft een optelsom van zijn of haar eigen keuzes hoor. Niet de keuzes van je omgeving of van je man.
Wij trappen nog altijd in de valkuil, dat vrouwen meerdere dingen tegelijk kunnen doen. Het wordt gebracht als iets waar we trots op moeten zijn. Daarom geven we niet toe, dat we liever één ding tegelijk aanpakken. Ik roep al jaren dat ik één van de zeldzame exemplaren ben die dat niet kan. En inderdaad, met kunnen heeft het vrij weinig van doen, ik wil het gewoon niet.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Haagje
Het is maar relatief dat vrouwen meerdere dingen te gelijk kunnen doen. Ook mannen kunnen leren om andere delen van hun hersenhelften te gebruiken. Daarnaast wordt er, ondermeer in de pers met de kabinetsformatie, ook gesproken dat vrouwen met vergaderingen en onderhandelingen betere partners zijn omdat ze minder om machtsposities geven en meer denken aan het gezamenlijk doel. Dat laatste zouden ze dan eens meer moeten toepassen aan de keukentafel. En niet altijd maar moeten denken dat zij voor de kinderen moeten zorgen.
BeantwoordenVerwijderenEerlijk gezegd word ik de laatste tijd wel een beetje iebel van al die drommen zeurderige vrouwen die allemaal klagen dat ze het zo zwaar hebben. Wanneer nemen vrouwen nu eens zelf het heft in handen? Als je je gaat meten aan de mannelijke norm, dan ga je wel kritiekloos mee in de mallemolen. En dan maar klagen over hoe zwaar je het wel niet hebt! Ik snak naar wat meer women-power in de samenleving! En dan niet van het type Cisca Dresselhuys of Heleen Mees, maar gewoon van slimme, weldenkende vrouwen die weten wat ze willen en keuzes durven maken. Wanneer houden vrouwen nu eindelijk eens op om zichzelf als het zwakke geslacht te profileren?
BeantwoordenVerwijderenIk heb het boek pit en passie voor vermoeide heldinnen inmiddels gelezen en bovenstaande commentaren zijn in dat licht wat simpel. Ee vrouw wordt helemaal niet als slachtoffer en zeurpiet neergezet. Er worden juist positieve handreikingen gegeven. En het gaat hier ook iet om goed of slecht. Wat meer nuamce graag!
BeantwoordenVerwijderenVoor kinderen zorgen is gewoon hard werken, wat ook nog enorm wordt onderschat. Absurd dat het onbetaald wordt gedaan. Voor kinderen van een ander zorgen levert wel geld (en pensioen) op. Bijna alle landen in Europa zorgen beter voor hun moeders, dan de Nederlanders. Zou dat door het Calvinisme van vroeger komen? Het is toch gek, dat we zelfs een politieke partij hebben die vrouwen nog uitsluit voor de kandidatenlijst! Welke politieke partij zorgt beter voor ons, is er een partij die moeders bijvoorbeeld voor pensioen compenseert?
BeantwoordenVerwijderen