.jpg)
.jpg)
De verschillen in arbeidsparticipatie tussen hoogopgeleide en laagopgeleide vrouwen zijn groot. Maar liefst 85% van de hoogopgeleide vrouwen werkt buitenshuis, met een baan van 30 uur. Van de laagopgeleide vrouwen is dat 50% en met een gemiddelde baan van 23 uur uur per week. Hoe komt dat?
Mariëlle Cloïn ging in opdracht van de Unviversiteit Utrecht en het SCP op zoek naar het antwoord, en dat luidt als volgt:
'Laagopgeleide vrouwen worden in hun keuze om wel of niet te werken met name geleid door wat ze van huis uit hebben meegekregen of in hun huidige omgeving tegenkomen. Laagopgeleide vrouwen wier moeder werkte, participeren bijvoorbeeld veel vaker op de arbeidsmarkt. Ook hebben laagopgeleide vrouwen over het algemeen traditionelere opvattingen over de taakverdeling tussen man en vrouw.'
Mariëlle Cloïn concludeert dat financiële prikkels daarom weinig zullen helpen om vrouwen de arbeidsmarkt op te krijgen.
Een interessante conclusie in het licht van de gelekte Miljoenennota waaruit blijkt dat kinderopvang fors duurder gaat worden voor ouders.
Meer weten?
Publicatie 'Het werken waard'
Nog steeds blijft de vraag waarom tegenwoordig alles wordt opgehangen aan al dan niet werken, goeddeels onbeantwoord. Is het moderne ethos er één van 'ik werk, dus ik besta'?
BeantwoordenVerwijderenAnonymous, ik denk dat je daar een punt hebt.
BeantwoordenVerwijderenEn heel veel mensen gaan mee met die denkwijze, niet altijd bewust, maar 'iedereen doet het, dus wij ook', je moet tenslotte met elkaar mee kunnen praten en er bij horen.
Ik denk ook dat de 'status druk' best wel hoog is.
Een koopwoning is 'meer' dan een huurwoning. Een auto en veel vakanties scheppen een beeld van 'wij hebben geld'.
Al dat soort dingen roepen iets op en daar maakt de economische situatie graag gebruik van. Die moet tenslotte draaien.
We zijn afhankelijk van geld geworden, veel geld en dat is moeilijk ( of helemaal niet ) terug te draaien. Het kost moed om de andere richting in te slaan als iedereen je tegemoet loopt en tegen je aanbotst.
Over misschien 30 jaar is de economische situatie weer anders en 'wil men' veel banen scheppen in de ouderenzorg, want kinderopvang is dan minder belangrijk geworden omdat steeds meer mensen geen kinderen meer willen ( ik zeg maar wat hoor, ik denk even hardop ), wie zal het zeggen.
En zo zijn er altijd golven geweest en die zullen er ook altijd blijven.
Jammer dat ik nu net 'besta' in een tijd dat ik graag thuis ben om voor mijn gezin te zorgen, terwijl 'iedereen' een baan buitenshuis de hemel in prijst.
Maar, ik 'strijd' dapper verder en probeer mezelf te blijven.
Tineke, mooi gezegd.
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben erg blij met mijn keuze om een staying at home moeder te zijn. Met een beroepsmilitair vind ik een vaste basis thuis belangrijker dan dat beetje extra cash. Ik heb ook nog nooit spijt gehad van mijn keuze, en ontwikkel mezelf toch wel.