.jpg)
.jpg)
Is het niet bizar dat, wanneer datzelfde werk wordt gedaan door de moeder, zij zich 'niet meer ontwikkelt, niks interessants meer te vertellen heeft en een muts wordt?!
Meten met twee maten
Is het niet bizar dat, wanneer datzelfde werk wordt gedaan door de moeder, zij zich 'niet meer ontwikkelt, niks interessants meer te vertellen heeft en een muts wordt?!
Hi there, I'm Nicole Orriëns. I started my first blog in 2001 and now I'm a very happy fulltime blogger.
I own several blogs. Here are some: huisvlijt, ren mama, ren!, en bloggen en loggen
You can also find me at LinkedIn
( Hide )
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Yep :-D
BeantwoordenVerwijderenuhm, nee ik vind dat niet hetzelfde. In de kinderopvang zijn de groepen veel groter, voor de leidsters is dat iets harder werken dan de gemiddelde moeder. Maar goed, die mening lijk ik alleen te hebben. Daarnaast is het werk voor een leidster ongeveer gelijk aan een peuterjuf. En als je echt een heel goed kinderdagverblijf hebt (zoals wij, zonder arrogant te zijn), dan kun je de leidsters vergelijken met een kleuterjuf. Hoe goed ik ook mijn best zou doen als moeder, wat ze daar meekrijgt zal mij nooit lukken... Maar dan heb ik het over mijn peuter. Mijn baby had ik liever wat langer thuisgehad.
BeantwoordenVerwijderenMaaike, niet mee eens, een verzorgster hier in Engeland mag maximaal drie kleine kinderen (onder de 4) onder haar hoede, een moeder zoveel ze wil... Ik ken er met 4 onder de 3 (twee tweelingen) en ikzelf straks 3 (0, 1 en 3). Dat is echt hard werken, en er zijn geen collega's om bij te springen of eens iets samen te doen. De uren zijn ook veeeeel langer. Om over nachtrust maar te zwijgen. Daarnaast moeten ze in dezelfde tijd ook het huishouden doen.
BeantwoordenVerwijderenEn ik doe heel veel aan de ontwikkeling van mijn peuters...
Karien nam me de woorden al uit de mond, toen ik Maaike's bijdrage las. Ik denk dat het wat moeilijk met elkaar te vergelijken is. Wat me wel altijd ergert, is dat alle werk waar geen salaris aan vast zit (en dat kan bijvoorbeeld ook mantelzorg zijn, iemand die de speeltuin vrij van glas en jointpeuken houdt, een buurvrouw of man die het groen in de straat netjes houdt en de hondepoep opruimt, noem maar op) niet asl werk beschouwd mag worden van die groep die zich wel tot de werkelijk werkenden rekent. Mensen, als we die 'vrijwilligers' niet hadden, zou d emaatschappij op z'n gat liggen!
BeantwoordenVerwijderenBest wel raar, dat werken pas werk genoemd mag worden als er geld tegenover staat. Anders is het 'niets'. Tegenwoordig werk ik enkele ochtenden in de Thuiszorg. Het is precies hetzelfde als wat ik altijd al doe, met dien verschille dat hetzelfde werk nu plotseling 'werk' is. Het is en blijft een vreemde gewaardwording. Ik heb me als moeder van vier kinderen in vijf jaar tijd overigens kapot gewerkt. En ik zou nooit durven beweren dat dat geen werk was, maar een luizenleventje.... het was allesbehalve, maar als ik nu die vrolijke en gelukkige koppies zie dan voel ik me de koning ter rijk. Het is niet altijd geld wat dingen de moeite waard maakt, en wat mij betreft kunnen we er niet genoeg aan doen om dat te blijven onthouden.
BeantwoordenVerwijderenTja, dat is natuurlijk ook logisch: als je 's avonds voor je gezin kookt is dat geen 'baan', als je in een restaurant kookt wel. Als je je eigen huis schildert is dat geen baan, als je huisschilder bent en andermans huizen schildert is dat wel een baan. De verantwoordelijkheden liggen anders, en inderdaad, je wordt er voor betaald. Logisch toch?
BeantwoordenVerwijderengroeten, Sophie
@Anonymous: nee, eigenlijk vind ik dat alles behalve logisch. De aard van het werk is namelijk niet werkelijk anders. Het principe evenmin: in beide gevallen dien je de samenleving. Ik pleit er dus vooral voor om het criterium voor datgene wat voor 'werk' mag doorgaan, in termen van maatschappelijk nut te mogen zien, meer nog dan in termen van iets dat in geld uit te drukken valt. Het eerste principe lijkt me een stuk logischer: praktisch elk mens werkt, maar niet iedereen doet dat voor geld.
BeantwoordenVerwijderenKelly, dat ben ik echt niet met je eens. Je dient je gezin ermee, maar de hele samenleving ermee dienen? Toe maar, grote woorden. En dat geld waar je een beetje minachtend over doet is toch echt nodig voor voorzieningen waar jij ook gebruik van maakt: onderwijs, zorg, woningbouw. Een bejaardenverzorgster bijvoorbeeld, dient niet alleen de maatschappij door het werk dat ze doet, maar ook door de belasting die ze afdraagt. En dat gebruikt wordt voor onderwijs, zorg, etc. Het zou een ramp zijn als alle moeders in Nederland op zouden houden met hun betaalde baan...
BeantwoordenVerwijderengroeten, Sophie
Dat ophouden is meestal maar tijdelijk. Omdat opvoeden ook het algemeen belang van de samenleving dient: we bereiden mensen voor op een toekomstige rol in de samenleving. Persoonlijk vind ik dat zeer belangrijk! Dat wordt nog wel eens onderschat. Belasting betalen zullen wij daarna zeker weer, en dat zal ook gelden voor de kinderen die wij een stabiele jeugd hebben meegegeven. So... what's the problem???
BeantwoordenVerwijderenNou kijk je impliceert dat je kinderen alleen een stabiele jeugd kunt geven als je zelf altijd thuis bent. Werkende ouders voeden hun kinderen ook op, zij doen dit alleen samen met BSO en KDV. Het voordeel voor de samenleving van geen betaalde baan hebben zie ik dus niet zo.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Sophie