Verwende Prinsesjes: Portret van de Nederlandse vrouw

Een beetje voorzichtig sloeg ik Elma Drayers boek: 'Verwende prinsesjes' open, want ik wist: 'Nu worden mij de oren gewassen!' Als niet financieel onafhankelijke vrouw, zonder betaalde baan, val ik immers in Elma Drayers categorie 'verwende prinsesjes'.

Maar al snel moest ik grinniken om Drayers humoristisch-venijnige schrijfstijl. Ik mag het dan niet met haar eens zijn, ik heb haar boek met zeer veel genoegen gelezen.

Waarom willen Nederlandse vrouwen niet?!

In de inleiding schetst Drayer een portret van haar moeder als jong meisje, dat verlangend door het raam kijkt naar de lachende meisjes die wél naar de middelbare school mogen. Dat meisje wilde zo graag, maar mocht niet. Nu ligt de wereld aan onze voeten, maar kiezen we ervoor om 'binnen' te blijven, verbaast Drayer zich.

De mythe van het belang van de moeder, en de mythe van de keuzevrijheid

Gelukkig weet Drayer hoe het allemaal komt: de Nederlandse vrouw is gewoon helemaal het spoor bijster. Enerzijds overschat ze haar belang als moeder, anderzijds denkt ze per abuis dat de kern van emancipatie keuzevrijheid is. Met name dit laatste is een 'tragisch misverstand', aldus Drayer.

'De moeders gebruiken uiteraard vooral hun kinderen als excuus. Maar zelfs de meest fanatieke huisvrouw is niet meer dan twee tot drie uur per dag kwijt aan huishoudelijk werk, en als kinderen naar school gaan rijgen de lege uren zich aaneen.'

Bovendien: hoe moeilijk is opvoeden nou helemaal, vraagt Drayer zich af, en geeft haar recept voor een succesvolle opvoeding:

'Klare grenzen, ferm nee zeggen op z'n tijd, hier wat schuren, daar wat schaven, proberen zelf het goede voorbeeld te geven, vertrouwen op je intuïtie - het is al wat er op zit.'

Het tweede euvel van de Nederlandse vrouwen is hun beroep op keuzevrijheid. Volgens Drayer heerst in Nederland de wonderlijke opvatting dat vrouwen alleen buitenshuis hoeven te werken als ze daar zín in hebben. Hebben ze dat niet, dan is daar alle begrip voor. Volgens Drayer komt dit doordat het klassieke beeld van de Hollandse vrouw een 'fatale verbintenis' is aangegaan met het vrijheidsstreven dat in de jaren zestig ontstond.

Nederlandse vrouwen laten zich de vruchten van de emancipatie goed smaken, maar weigeren de bijbehorende (arbeids)plichten. En opvoeden en zorg zijn wat Elma Drayer betreft absoluut geen werk.

Gekleurde berichtgeving in de media

Tot mijn verrassing hebben Elma Drayer en ik toch iets gemeenschappelijk, namelijk het gevoel dat onderzoeksresultaten sterk gekleurd, door politieke en maatschappelijke voorkeur, worden gepresenteerd. Ik vind altijd dat dit in het nadeel van Thuisblijfmoeders gebeurt, maar Elma Drayer vindt juist dat de berichtgeving in het nadeel van arbeidsparticpatie uitvalt.

Met aangenaam dédain praat ze over de talrijke onderzoeken en onderzoekers:

'Met merkbare tegenzin erkenden de onderzoekers dat alle aangetoonde verbanden 'correlationeel van aard' waren. Om er onmiddellijk aan toe te voegen dat ter beanwoording van deze vragen 'een tweede meting noodzakelijk' was. (De eerste onderzoeker die zichzelf overbodig verklaart, moet per slot nog geboren worden.)'

Titel dekt de lading niet

Het boek bestaat uit zes hoofdstukken waarin Elma Drayer haar zienswijze op de Nederlandse maatschappij uit de doeken doet. Feitelijk gaan alleen de eerste twee specifiek over 'de verwende prinsesjes' die Drayer vindt dat Nederlandse vrouwen zijn. In die zin dekt de titel de lading niet, maar als prikkelende titel die de nieuwsgierigheid opwekt is ze natuurlijk niet te versmaden. Het is ook vast geen toeval dat op de omslag het lichaam van een tuttig geklede vrouw prijkt, zonder hoofd! Is dat een venijnige vingerwijzing naar het feit dat Nederlandse vrouwen volgens Drayer hun hersens niet gebruiken?

Een titel die de lading wel dekt zou zijn: 'De wereld volgens Drayer' want dat is feitelijk wat dit boek is: Drayers visie op de maatschappij, waarbij het absurdisme centraal staat.

Bijvoorbeeld:

'Haast verbaasd constateerden de auteurs dat er onder hun geïnterviewden enkelen waren die níet kampten met schuldgevoelens. Gelukkig gingen die daaronder gebukt. 'Ik voel me er juist heel schuldig over,' zei een van hen, 'dat ik me niet schuldig voel als ik mijn kinderen bij de au pair achterlaat.'

of:

'Toen de Amerikaanse president Barack Obama voor het oog van de camera's een vlieg had doodgeslagen, plaatste Marianne Thieme, fractieleider van de Partij voor de Dieren, daar op haar weblog in alle ernst vraagtekens bij. Kleine dieren, schreef ze vinnig, verdienen 'evenzeer onze aandacht'.

Het zijn niet de minsten waarmee ze de vloer aanveegt: hoogleraar Christien Brinkgreve, Sunny Bergman, Marike Stellinga, Amerikaanse feministe Naomi Wolf en de lijst gaat maar door. Ik miste in het rijtje Roos Wouters, schrijfster van Fuck ik ben een feminist. Wouters gaf overspannen haar baan op, en zet zich nu in voor 'het nieuwe werken'.

In Nederland kan alleen Cisca Dresselhuys op Drayers goedkeuring rekenen.

Drayer schrijft overtuigend

Drayer schrijft overtuigend, en heeft zich uitgebreid gedocumenteerd. En als ze praat over vrouwen wier partner 's ochtends de kinderen naar school en crèche brengt, waarna zij 'een beetje gaat schilderen', dan kan ik niet anders dan instemmend knikken: dat klinkt inderdaad wel een beetje verwend.

Maar dit is een extreem voorbeeld. De meeste Thuisblijfmoeders brengen zelf de kinderen naar school, en gaan daarna hard aan het werk! Drayer doet feitelijk precies waarvan ze onderzoekers en media beschuldigt: precies die feiten en voorbeelden er uitpikken die in jouw straatje passen.

Conclusie

Verwende Prinsesjes is een echte aanrader. Het is goed, en humoristisch geschreven, en uitstekend onderbouwd. Je kunt het oneens zijn met Elma Drayers kijk op de wereld, maar haar schrijfstijl is kostelijk.

Verwende Prinsesjes is bijna een ego-document: het is Elma Drayers visie op de wereld, en zij weet hoe het zit. Het boek roept, zeker Thuisblijfmoeders niet, dan ook niet op tot discussie. Als Thuisblijfmoeder ben je gedoemd die te verliezen, want jouw zienswijze is immers onjuist. Zeggen dat je wel degelijk werkt, omdat zorg en opvoeding werk zijn, zal Drayer ongetwijfeld flauwekul vinden, en wellicht ook weer zo'n 'tragisch misverstand'.

Niettemin, mijn oren zijn gewassen, en ik heb ervan genoten.

Praktische informatie

'Verwende Prinsesjes' is uitgegeven door De Bezige Bij en is o.a. te koop bij Bol.com voor 17,90.

Verwende prinsesjes
Verwende prinsesjes
Drayer, Elma

Vergelijkbare berichten

20 reacties

  1. Ik wil het ook graag lezen alhoewel ik totaal niet met deze mevrouw eens ben.
    Opvoeden zo makkelijk zucht...ja als je een modelkind hebt maar bestaan die tegenwoordig nog wel? Of hebben die ooit bestaan....en dat huishouden...ik hoop dat ze mij het recept kan geven van 2 uur werk per dag maar ehh als ik dus 8 uur werk, werk mee naar huis neem, en nog eens 2 uur het huishouden moet doen , opvoeden, sociale contacten onderhouden,sporten , mantelzorg kom ik dan niet ergens tijd te kort???
    Ik ga maar snel aan mijn 2 uur beginnen voordat de lege uren gaan rijgen 😉

  2. Dank voor deze uitgebreide recensie! Ik ga het boek nu ook bij de bieb reserveren! Al ben ik half prinsesje, want ik werk part-time. ben benieuwd of ze daar ook een mening over heeft.

  3. Dank voor deze uitgebreide recensie! Ik ga het boek nu ook bij de bieb reserveren! Al ben ik half prinsesje, want ik werk part-time. ben benieuwd of ze daar ook een mening over heeft.

  4. "In Nederland kan alleen Cisca Dresselhuys op Drayers goedkeuring rekenen."

    Noemt ze Heleen Mees niet?

    (B.t.w. Ik las ooit eens een boek van Heleen Mees, ik vond het zo verschrikkelijk dat ik niet verder kwam dan de eerste paar bladzijden)

  5. "In Nederland kan alleen Cisca Dresselhuys op Drayers goedkeuring rekenen."

    Noemt ze Heleen Mees niet?

    (B.t.w. Ik las ooit eens een boek van Heleen Mees, ik vond het zo verschrikkelijk dat ik niet verder kwam dan de eerste paar bladzijden)

  6. Twee tot drie uur per dag aan huishoudelijk werk? Leest Mevrouw geen onderzoeken hoeveel mannen en vrouwen elk aan dergelijk werk besteden en in hoeverre het huishoudelijk werk toeneemt per kind? Jee, medehuisvrouwen van Nederland: zouden we niet willen dat het mens gelijk had?"...rijgen de lege uren zich aaneen": Hoe lang denkt dat mens dat een schooldag duurt, 8 uren? Die drie uur werk is precies een ochtend en 's middags is het, na halen en brengen, nog anderhalf. Drie keer per week. En geloof me, er is altijd wel wát te doen.
    Hm, een tragisch misverstand dat emancipatie keuzevrijheid betekent. Ach, iedereen geeft daar zijn eigen invulling aan, dat Drayermormel evengoed. In feite heeft de oorspronkelijke betekenis geen bliksem te maken met vrouwen, het is een vader-en-zoon-dingetje om me populair uit te drukken.
    En verwend prinsesje? Ik denk dat Assepoester meer in de buurt komt, met name als je kleine ukjes thuis hebt. Dat Drayermormel maakt mij de indruk zelf een verwend prinsesje te zijn wat zich verre boven het plebs (wij dus) verheft en nuffig naar beneden keft. Een trotse poedel, zo klinkt ze.
    "In Nederland kan alleen Cisca Dresselhuys op Drayers goedkeuring rekenen." Hihihi, ja, die is van buiten net zo lelijk als Drayer van binnen, ojee, foei!
    Het enige wat mij na lezing hiervan een 'tragisch misverstand' lijkt, is dat Drayer denkt dat de Nederlandse boekenmarkt zit te wachten op de zoveelste mening van het zoveelste omhooggevallen prinsesje.

  7. Beslist een leuk boek: mevrouw Drayer heeft een ongekend geheugen wat betreft citaten, en enig gevoel voor ironie is haar beslist niet vreemd. Ik heb haar boek dan ook met een glimlach gelezen. Overigens zonder me er persoonlijk door aangesproken te voelen. Want wat zeggingskracht betreft, zou ik dit boek indelen bij de Donald Duck en Pinkeltje. En ik raad ieder ander gelukkig verwend prinsesje van harte aan om hetzelfde te doen.

  8. Beslist een leuk boek: mevrouw Drayer heeft een ongekend geheugen wat betreft citaten, en enig gevoel voor ironie is haar beslist niet vreemd. Ik heb haar boek dan ook met een glimlach gelezen. Overigens zonder me er persoonlijk door aangesproken te voelen. Want wat zeggingskracht betreft, zou ik dit boek indelen bij de Donald Duck en Pinkeltje. En ik raad ieder ander gelukkig verwend prinsesje van harte aan om hetzelfde te doen.

  9. nadenkend over dit log, bedacht ik me dat ik volgens Elma Drayer, zelfs wanneer ik aan het werk ben, niet werk dus, want mijn werk bestaat uit opvoeding en zorg. Grappig dat mijn baas daar dan mee accoord gaat, en me er zelfs voor betaald 🙂

  10. "Klare grenzen, ferm nee zeggen op z'n tijd, hier wat schuren, daar wat schaven, proberen zelf het goede voorbeeld te geven, vertrouwen op je intuïtie - het is al wat er op zit."

    nou dat klinkt als appeltje eitje niet waar?

    ZUCHT zij eens diep die haar twee drukke en vooral vreselijk chaotische bijna pubers in ogenschouw neemt waarvan er eentje ass heeft.Pfffffff
    ik wou dat het allemaal zo simpel was zeg......
    Ik doe niks anders als elke dag weer puinruimen.Ik zou niet weten wanneer ik nog uren over heb voor een betaalde baan.

  11. "Klare grenzen, ferm nee zeggen op z'n tijd, hier wat schuren, daar wat schaven, proberen zelf het goede voorbeeld te geven, vertrouwen op je intuïtie - het is al wat er op zit."

    nou dat klinkt als appeltje eitje niet waar?

    ZUCHT zij eens diep die haar twee drukke en vooral vreselijk chaotische bijna pubers in ogenschouw neemt waarvan er eentje ass heeft.Pfffffff
    ik wou dat het allemaal zo simpel was zeg......
    Ik doe niks anders als elke dag weer puinruimen.Ik zou niet weten wanneer ik nog uren over heb voor een betaalde baan.

  12. Heeft Elma Drayer een partner en kinderen??
    Het lijkt me niet.
    Heeft zij een interieurverzorgster?
    Het lijkt me wel!
    Elma Drayer kijk verder dan je neus lang is en denk echt geëmancipeerd.

  13. "hier wat schuren, daar wat schaven". Alsof het om een beetje te ruwe Ikeakast gaat 😀 En omgekeerd zijn er ook genoeg verwende prinsjes die weglopen bij hun vrouw als ze er wat verantwoordelijkheid (een kind) bij krijgen. Ik heb het boek niet gelezen, dus kan ik er geen mening over hebben, maar: je hebt altijd en overal verwende prinsesjes of andere rotte appels. Wat heeft het voor zin om daar een boek aan te wijden?het is niet zo dat vrouwen denken "ik word uitgescholden voor verwend prinsesje. Verrek, ik moet harder gaan werken, ik schaam me dood!' Het roept eerder boosheid dan een gedrags verandering op, zelfs al heeft de schrijfster af en toe wel een punt.
    Ben zelf geen moeder, trouwens. 😛

  14. "hier wat schuren, daar wat schaven". Alsof het om een beetje te ruwe Ikeakast gaat 😀 En omgekeerd zijn er ook genoeg verwende prinsjes die weglopen bij hun vrouw als ze er wat verantwoordelijkheid (een kind) bij krijgen. Ik heb het boek niet gelezen, dus kan ik er geen mening over hebben, maar: je hebt altijd en overal verwende prinsesjes of andere rotte appels. Wat heeft het voor zin om daar een boek aan te wijden?het is niet zo dat vrouwen denken "ik word uitgescholden voor verwend prinsesje. Verrek, ik moet harder gaan werken, ik schaam me dood!' Het roept eerder boosheid dan een gedrags verandering op, zelfs al heeft de schrijfster af en toe wel een punt.
    Ben zelf geen moeder, trouwens. 😛

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *