|

Fulltime moederen: het verhaal van Cathy

Nadat ze door een enorme explosie in de flat waar ze woonden plotsklaps huis en haard verloren, probeerden Cathy (28) en haar man hun leven zo snel mogelijk weer op te pakken.

'Gewoon doorgaan,' was hun motto, en precies een jaar later werd hun tweede zoon geboren. Toen gebeurde er opnieuw iets onverwachts: tijdens haar kraamweek kreeg Cathy het bericht dat haar contract bij het detentiecentrum waar ze werkte als toezichthouder niet verlengd werd.

De knop gaat om

Dit bleek een bepalend moment voor Cathy, die daarover zegt: 'Vanaf dat moment ging er bij mij een knop om. Waar was ik mee bezig? We waren alleen maar bezig geweest met zo normaal mogelijk leven, en niet met het verwerken van de dingen die we mee hadden gemaakt. Ik kon een keuze maken: of de nieuwe baan aannemen die ik kreeg aangeboden, of niet. Ik koos voor het laatste.' Cathy werd thuisblijfmoeder.

Fulltime moederen: de beslissing

Cathy meer tijd voor haar gezin, en de rust hervinden. Toen de explosie plaatsvond was haar oudste zoontje twee jaar oud, en zei tot drie maanden na de explosie geen woord meer. Ook had hij nachtmerries, en was angstig voor harde en onverwachte geluiden. Door fulltime te moederen kon Cathy zich voor de volle 100% inzetten voor haar gezin: zij als thuisblijfmoeder, en haar man als kostwinner.

Cathy nam de beslissing na grondig overleg met haar man, die er positief tegenover stond. 'Hij heeft altijd gezegd: als het kan, zou het geweldig zijn als je thuis kunt zijn voor de kinderen.' Omdat hij meer verdiende was het de meest logische keuze dat Cathy thuis zou blijven, maar als het andersom was geweest dan had de rolverdeling net zo goed andersom kunnen zijn, zegt Cathy.

Eén van de belangrijkste overwegingen waren hun financiën: was het financieel haalbaar als Cathy niet meer buitenshuis zou werken? Maar na flink wat berekeningen ging het licht op groen.

Reacties omgeving

Tot Cathy's verrassing reageerde haar omgeving heel positief op haar keuze om fulltime te moederen. Sterker nog, veel vriendinnen gaven aan dat zij graag dezelfde keuze zouden maken, maar dat het voor hen financieel niet haalbaar was. Ook Cathy's moeder en schoonmoeder steunden haar. Mede door de reacties van haar vriendinnen, vindt Cathy het een 'eer' om thuisblijfmoeder te kunnen, en mogen zijn.

Het leven als thuisblijfmoeder

Cathy vindt de opvoeding van haar de kinderen een hele uitdaging, maar ze geniet er als thuisblijfmoeder van dat ze elk ontwikkelingsstapje van dichtbij kan meemaken: 'Eerste stapjes, hapjes, woorden, zinnen en ga zo maar door! Ik vind het ook heerlijk om thuis te kunnen zijn als de kinderen ziek zijn. Geen geregel met de werkgever of oppas. Gewoon zelf voor ze zorgen.'

Naast de zorg voor de kinderen volgt Cathy een opleiding boekhouden. Wanneer beide kinderen naar school gaan, verwacht ze meer tijd te krijgen, en daarmee aan de slag te gaan tegen die tijd. 'Nu is mijn doel het zorgen voor de kinderen als ze thuis zijn. Zodra ze groter worden zal daarin ook veel veranderen. Je laat ze los, ze worden zelfstandiger. Op dat moment hoop ik weer te aan de slag te kunnen!'

Elke woensdagavond, als haar man thuis is, gaat Cathy sporten. Dat is echt een moment voor haarzelf, waarbij ze zich kan ontspannen en andere moeders ontmoeten. Omdat veel van Cathy's vriendinnen parttime werken, kan ze regelmatig met hen afspreken. Terwijl de kinderen samen spelen, kletsen ze over van alles. Verder schrijft Cathy graag de dingen van zich af op haar blog. Ze vindt het leuk om situaties te delen met anderen, die daarin wellicht herkenning zullen vinden.

Nieuwe taakverdeling

Toen Cathy ook nog buitenshuis werkte, werden de taken thuis verdeeld, maar nu doet Cathy het hele huishouden. Dat vindt ze helemaal terecht: 'Mijn man werkt veel en hard. Daarom vind ik het belangrijk dat we in het weekend samen vrij hebben, en genieten van de kinderen.'

Overheidsbeleid

Zoals zoveel Nederlandse vrouwen vindt Cathy dat emancipatie keuzevrijheid is. 'Laat vrouwen zelf een keuze maken. Ik kies er voor om bij mijn kinderen te zijn om ze op te voeden, geef mijn arbeidsplaats aan iemand die het nodig heeft! Dat is in deze crisistijd veel belangrijker. '

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *