Jongens zijn 't

Het is een titel die tot de verbeelding spreekt: Jongens zijn 't.

Je hoort het iemand zo zeggen, op bijna vertederde toon: 'Jongens, zijn 't.' Maar je kunt het ook lezen als een verwijt: 'Jóngens zijn 't.' Of als een onafgemaakte zin. Na het lezen van Angela Crotts boek Jongens zijn 't lijkt het ontbrekende woord: 'haasje' te zijn!

Jongens trekken aan het kortste eind

Want als Angela Crott iets duidelijk maakt in haar boek, dan is wel dat jongens het de laatste eeuw steeds moeilijker hebben gekregen. En dat komt door maatschappelijke ontwikkelingen. Neem nou de industrialisatie: door machines was mankracht steeds minder nodig, en daardoor verloren jongens en mannen een deel van hun functie. Vervolgens verdwenen vanaf de jaren vijftig zowel God als Vader als betrouwbare autoriteit, en als nekslag kreeg het jongensvolk in de jaren zestig te maken met de tweede feministische golf.

Langzaam maar zeker werd wat vroeger normaal jongensgedrag was, een probleem.

Hoe jongens een probleem werden

Angela Crott noemt drie hoofdoorzaken voor de problematisering van jongensgedrag.

1. Individualisering: vroeger werden jongens opgevoed met een duidelijk doel. Ze moesten een nuttig lid van de gemeenschap worden. Maar door de individualisering zijn jongens hun richting kwijtgeraakt. Het is ieder voor zich geworden, en jongens hebben juist mensen nodig die hen richting geven.
2. Uitbreiding van leerplicht en de verdwijning van de 'praktische' opleidingen. Volgens Crott hebben jongens zich altijd verzet tegen school. Maar vroeger hoefden ze in ieder geval niet zo lang, en was er de optie van de ambachtschool.
3. Vrouwenemancipatie: in de huidige maatschappij, en zeker in het schoolsysteem, spelen vrouwelijke kwaliteiten een steeds grotere rol. En door de feminisering van het onderwijs, en het groeiend aantal vrouwelijke pedagogen wordt jongensgedrag steeds vaker bestempeld als afwijkend.

Lange tijd waren meisjes en vrouwen zielig en achtergesteld. Om vrouwen kansen te geven, moesten jongens en mannen inbinden. Anno 2013 lijken volgens Angela Crott de rollen omgedraaid: nu zijn het de jongens die een beetje zielig zijn.

Kritiek van het feminisme op Angela Crott

Het Opzij-feminisme is niet blij met Angela Crott. Zij vinden namelijk dat vrouwen nog steeds zieliger zijn dan mannen, en willen hun zielige plek nog lang niet afstaan aan de jongens. Opzij reageerde met het opiniestuk 'De fabel van de jongen en de juf'. Ook op weblog De Zesde Clan verscheen een boze reactie getiteld: 'Angela Crott ziet vrouw als vijand.'

Maar één ding is duidelijk: anno 2013 had Pietje Bell al lang aan de Ritalin gezeten. En ook Dik Trom zou er waarschijnlijk zijn uitgelicht...

Over Angela Crott

Angela Crott (1955) is oud-onderwijzeres, historica en en moeder van twee zoons. Crott schrijft vanuit al deze rollen. Vanuit haar perspectief als onderwijzeres vertelt ze dat jongens aanzienlijk drukker zijn in de klas. Als moeder van twee zoons geeft ze voorbeelden van typisch jongensgedrag, en als historica schetst ze hoe er door de tijd heen naar jongens is gekeken.

Praktische informatie

Jongens zijn 't is voor 19,95 te koop bij bol.com.

Het boek is prettig geschreven, maar soms wat ondoorzichtig wat betreft structuur. Crott geeft geen handige samenvattingen aan het eind van ieder hoofdstuk, waardoor je als lezer soms enigszins verdwaald tussen de vele voorbeelden en citaten die Crott aanhaalt.