Thuisblijfmoeder Daniëlle: van paralegal tot thuisblijfmoeder

Daniëlle (31) groeide op in Blokker, een dorpje in de buurt van Hoorn. Ze studeerde HBO Rechten aan de Hogeschool van Amsterdam.

Tijdens haar studie werkte ze zes jaar bij De Bijenkorf als verkoopmedewerkster op de herenmode en de kookshop. En later bij De Brauw Blackstone Westbroek als paralegal. Nadat haar interesse was gewekt voor de islam volgde ze tijdens haar opleiding een minor wereldreligies. Dat deed haar besluiten om moslima te worden en zich te bekeren.

In 2007 studeeerde ze af, en werkte ze een jaar als paralegal bij ING Groep. Daarna werkte ze
nog twee jaar als assistent accountmanager voor een trustkantoor. In 2010 trouwde ze islamitisch met haar huidige partner. In 2011 beviel ze van een zoontje en in 2012 volgde een dochtertje.

De kinderen nu zijn vier en twee jaar oud en Daniëlle is inmiddels bijna vijf jaar thuisblijfmoeder.

Dit is haar verhaal!

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen? 

We besloten dat ik tijdens mijn zwangerschap en het eerste levensjaar thuis zou blijven. Daarna zouden we verder kijken. De beslissing was niet moeilijk, en werd snel genomen. Het leek ons het beste voor ons kindje. Onze moeders waren ook thuis om voor ons te zorgen. Wij zagen dat als vanzelfsprekend en vonden het fijn dat we ons kindje dat ook konden bieden.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

In mijn omgeving ervaar ik veel verschillende reacties. Zo zijn er reacties als:

• 'Wat zonde van je opleiding en ervaring.'
• 'Nu ontwikkel je je niet meer.'
• 'Je moet je studie weer oppakken en je master halen.'

Maar ook reacties van werkende moeders die juist zeggen hoe fijn het ze lijkt als ze thuis zouden kunnen blijven bij hun kind en onze keuze begrijpen. In het begin heb ik wel moeten wennen aan de negativiteit rond het thuisblijfmoeder zijn.

Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces? 

Mijn man vond dat ik moest wat mij het beste leek, en waar we ons goed bij voelden. Het heeft natuurlijk wel financiële consequenties, en deze moeten we beide voor lief nemen. Maar dat hebben wij over voor ons gezin.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt? 

Ja, vroeger werkte ik en was hij student. En na zijn studententijd werkten we allebei. Toen was de taakverdeling gelijk. Nu hebben we ervoor gekozen dat ik hem volledig (onder)steun. Ik zorg voor het reilen en zeilen thuis, en hij kan zich dan volledig richten op zijn werk en werkgerelateerde opleidingen.

Van vrijdag tot en met zondag zijn we samen met het gezin. Tenzij mijn man aan de studie moet. Maar dit geeft hij van te voren aan. Als dat het geval is ga ik met de kinderen iets leuks doen zodat hij in alle rust kan studeren.

Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon? 

Nee, we hebben niet berekend hoe het financieel zou uitpakken. Mijn deel op de gezamenlijke rekening verviel, en dat kon hij opvangen.

Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner? 

Ik heb heel erg moeten wennen aan het feit dat ik financieel afhankelijk werd van mijn man. Ik verdiende al jong mijn eigen geld en betaalde mijn eigen studie. Het moment dat je dan om geld moet vragen vond ik bijzonder lastig. Gelukkig heeft hij er nooit een probleem van gemaakt.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Ja, in de toekomst wil ik wel weer deelnemen aan het arbeidsproces. Als kinderen ouder worden krijg je meer tijd voor jezelf. Ze gaan naar school, beoefenen sporten en krijgen vriendjes en vriendinnetjes. Je krijgt ideeën om te ondernemen, en een parttime baan zou ook heel goed te combineren zijn met de dagen welke mijn man werkt. Zo zouden we kunnen afstemmen dat er altijd een ouder thuis is voor de kinderen.

Mijn oudste is net begonnen op de basisschool en mijn dochter gaat al een ochtend en een middag naar de peuterspeelzaal. Er zijn momenteel dus al mogelijkheden om parttime aan de slag te gaan.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Mijn kinderen onderwijzen zie ik als mijn grootste uitdaging. Ik wil dat ze maximaal profiteren van het feit dat ik thuisblijfmoeder ben. Daarom besteed ik ruimschoots aandacht aan hun ontwikkeling. Ik vind het wel een uitdaging om elke keer weer iets te verzinnen, en ze niet alleen maar mee te nemen in de dagelijkse routine van het huishouden en de boodschappen.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Als ik denk aan fulltime moederen begin ik al te glunderen. Het is geweldig dat je alles meemaakt van je kindjes. Elk sprongetje, elke ontwikkeling. En dat als ze gaan praten je precies weet waar ze dat hebben opgevangen of waar het vandaan komt. Dat jij degene bent die ze de dingen leert die ze nodig hebben in hun verdere leven. Ik ben enorm trots en dankbaar dat ik dat allemaal mee mag maken, en dat mijn man dit voor ons mogelijk maakt.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

• Op zondag is onze laatste dag samen. We doen dan echt de dingen die we samen nog wilden doen.
• Maandag start onze week eigenlijk. Het is de dag dat mijn man weer naar het werk is als ik wakker word en mijn zoontje weer naar school gaat. We moeten weer vroeg op en klaarstaan in de ochtend. Ik zeg altijd: 'Op maandag ga ik puinruimen,'  omdat het huishouden in het weekend meestal achterblijft. Na schooltijd doe ik iets leuks met de kinderen en bereid het eten voor. Na het eten ruim ik op, en maak ik of samen met mijn man de kinderen gereed om te gaan slapen. 
• Op dinsdag dezelfde routine, alleen het verschil is dat in de middag mijn dochtertje naar de peuterspeelzaal gaat. 
• Op woensdag gaat mijn zoontje alleen in de ochtend naar school, en in de middag heeft hij voetbaltraining. Deze dag besteed ik meestal geheel aan de kinderen. 
• Op donderdag wil ik het hele huis netjes hebben, want als mijn man thuis komt is hij vrij en begint ons weekend. 
• Op vrijdagochtend zijn de beide kindjes naar school en is het quality time voor papa en mama. Vervolgens halen we ze samen van school en maken we ons klaar om naar de moskee te gaan voor het vrijdaggebed. 
• Zaterdag is dan ons eerste dagje dat we niets moeten. In de avonden en op vrije dagen wordt er gesport of spreekt mijn man af met zijn vrienden of ik met mijn vriendinnen. 

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Ik vind dat de overheid geen rekening houdt met het feit dat sommige ouders er bewust voor kiezen om deeltijd te werken, en geen gebruik willen maken van de kinderopvang. De maatregelen voor vrouwen om meer uren te werken en financiële tegemoetkoming in de kinderopvang zijn dan niet de juiste maatregelen.

Daarnaast zijn thuisblijfmoeders in de meeste gevallen echt niet laag opgeleid of laaggeletterd. Ik denk dat een groot deel van de doelgroep thuisblijfmoeders niet veel profijt heeft van de maatregelen van de overheid om de arbeidsparticipatie te bevorderen.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Ik ben altijd erg actief geweest. Ik ging naar ouder&kind ochtenden, samen fietsen, naar Ballorig en nam ze mee in de dagelijkse gang van zaken. Ik heb nooit ervaren dat ik op mezelf teruggeworpen werd.

Hoe 'laad' je jezelf weer op? 

Na 19:00 uur is het mijn tijd. Dan geniet ik even van de 'stilte'. Dan kan ik iets voor mezelf doen, lezen, bloggen, series kijken of naar een vriendin om een film te kijken. En ik ga regelmatig een weekendje weg met vriendinnen. Laatst ben ik nog gezellig een dagje naar Antwerpen geweest met een vriendin, en we hebben er net een dagje Amsterdam erop zitten.

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Jezelf ontwikkelen kan altijd, bijvoorbeeld door thuisstudies of vrijwilligerswerk.

Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen? 

Le Petit Favorite is de blog van mij en Sarra. Bloggen leek ons allebei heel erg leuk. We hadden de behoefte om onze favorieten te delen. En we vroegen ons af hoe anderen over dingen dachten. Maar omdat we beide moeder zijn leek het ons lastig om een blog te combineren met het moederschap. Het moederschap is niet alleen zorgen voor je kinderen. Het is ook onderwijzen en actief betrokken zijn bij activiteiten op school. En een blog vraagt aandacht.

Daarom besloten we het avontuur samen aan te gaan. Afgelopen maart maakte we een pagina aan op WordPress en dit was al gauw een succes. Vanaf april bloggen we op ons huidige domein en het is echt super om op te merken dat onze blogs ook gelezen en gewaardeerd worden.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik hoop mijn kinderen te zien opgroeien als zelfstandige en zelfbewuste personen die sterk genoeg in hun schoenen staan om hun eigen weg te kiezen, te doen waar ze goed in zijn. En natuurlijk gezond en gelukkig oud te worden met mijn man.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner