Fulltime moeder Daniëlle

Daniëlle (25) studeerde af als HBO Pedagoge en Intern Cultuur Coördinator. Tijdens haar studies werkte ze in een asielzoekerscentrum. Na haar afstuderen trouwde ze met Lucas en raakte al snel zwanger. Inmiddels hebben ze twee dochters en is Daniëlle thuisblijfmoeder.

Dit is haar verhaal.

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen?


Het was een makkelijk beslissing. Ik had al voordat ik Lukas leerde kennen de wens om thuis te blijven bij eventuele kinderen. Gelukkig dacht hij er hetzelfde over. We vinden het allebei belangrijk dat er áltijd één van ons bij de kinderen kan zijn. 


Heb je advies gevraagd?


Nee, eigenlijk niet. Wij groeiden allebei op in een gezin waarbij onze vaders werkten en onze moeders thuis waren. Bovendien vinden wij dit een mooie taakverdeling. 


Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?


Vooral veel mensen uit onze generatie reageerden verbaasd:

‘Dat is toch niet meer van deze tijd?’
‘Wat doe je dan de hele dag?’ 

Er zijn weinig mensen in onze omgeving die onze beslissing begrijpen. Maar gelukkig waren er ook mensen die het juist goed en knap vonden dat wij deze beslissing namen.


Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces?


Los van het feit dat wij het van huis uit gewend zijn, was fulltime moederen ook een bewuste pedagogische beslissing. Wij vinden het geen fijn idee als onze kinderen meer tijd doorbrengen op een kinderdagverblijf dan met (één van) ons.

Aangezien Lukas de ambitie heeft om door te groeien in zijn vakgebied, en ik meer een huismus ben, was de keuze dat ík thuis zou blijven vanzelfsprekend. Ik vind het heerlijk om thuis een beetje aan te rommelen, het huishouden te doen, voor de kinderen te zorgen en met ze te spelen... Daarbij heb ik pedagogiek gestudeerd, wat de keuze gemakkelijk maakte! 


Wat vond je partner van de constructie: kostwinner - thuisblijfmoeder?


Hij vindt het een prettig idee dat ik er altijd voor de kinderen ben. In het begin moesten we wel wennen aan elkaars rol in het gezin. Doordat hij fulltime werkt zochten we een balans zodat hij óók een band met onze dochters kon opbouwen. Dat is een proces waar je allebei in moet groeien. 


Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?


Nee, de taakverdeling is geleidelijk vanzelf veranderd. Wel hebben we afgesproken dat Lukas in het weekend kookt. Verder komt het huishouden gewoon op mij neer, maar dat vind ik niet meer dan logisch. Door de week legt Lukas ook wat vaker de kinderen in bed. Even een papa-dochter momentje.


Hebben jullie financiële berekeningen gemaakt? 

Toen ik zwanger was van onze oudste studeerde Lukas nog. Ik had toen net mijn baan in het laboratorium -waar ik destijds werkte- opgezegd. Even twijfelden we of het verstandiger was als ik tijdens de zwangerschap bleef werken. Maar toen kreeg Lukas nog tijdens zijn studie een fulltime baan aangeboden, en verdween die twijfel.

Wel maakten we berekeningen over onze uitgaven en inkomsten. Als kostwinnersgezin moet je je prioriteiten kritisch stellen. Zo schaffen wij bijvoorbeeld veel tweedehands aan.

Daarnaast ben ik sinds 2010 actief als PGB-begeleidster. Deze begeleiding geef ik zo’n één keer in de twee maanden. Het geld dat ik daarmee verdien, zetten wij direct op de spaarrekening. Verder heb ik een eigen webshop waarmee ik wat extra's voor mezelf verdien. Maar dat gaat echt over hele kleine bedragen.


Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner?


Zo zie ik het niet. Lukas en ik zijn getrouwd, en wij zorgen als gezin voor elkaar. Wij werken allebei, alleen het werk dat hij doet wordt betaald. Als hij zonder baan komt te zitten, ga ik fulltime werken. Het voelt dus niet als ‘afhankelijk zijn van,’ maar als ’rekening houden met’. En zorgen voor elkaar. 


Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Misschien dat ik weer deeltijd ga werken als onze kinderen naar school gaan. Nu heb ik die behoefte helemaal niet, en op dit moment is het ook niet nodig. Ik kan me zo voorstellen dat ik de rust van schoolgaande kinderen ook wel erg lekker vind. Maar zoals ik al zei: 'Als er een situatie ontstaat waarin het niet anders kan, zou ik natuurlijk wel weer gaan werken. '

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?


De grootste uitdaging is om het moederschap als een uitdaging te blijven zien, en om dankbaar te zijn voor wat er wél lukt. Want eerlijk is eerlijk, het leven van een moeder is soms best zwaar. Vooral als je kindjes hebt die allebei prematuur geboren zijn, en een leeftijdsverschil van 14 maanden hebben. Hierdoor heb ik weinig tijd voor mezelf. Als ik dan bedenk dat alles een fase is, en er mensen in de wereld zijn die het veel erger hebben dan wij, ben ik weer gemotiveerd om door te gaan!


Wat is het leukst aan fulltime moederen?


Het is heerlijk om elke dag bij mijn kinderen te kunnen zijn. Ik zie het als een luxe. Ze op zien groeien, en ze een veilige basis meegeven vind ik het allermooiste. Ook vind ik het fijn dat ik zelf kan bepalen hoe ik de dagen met mijn kinderen indeel. Ideaal.


Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?


• Maandag is meestal ‘poets- en opruimdag’. Ik ga dan na het ontbijt standaard even het hele huis door met een poetsdoek en de stofzuiger. Vaak komt mijn oudste dochter me gezellig achterna. 
• Dinsdag is onze oudste bij de gastouder. Op die dag heb ik wat meer rust om me op grotere projecten te richten. Denk aan fotoalbums bijwerken, bestellingen afhandelen van mijn webshop óf gewoon een dagje naar de stad samen met mijn jongste dochter. 
• Woensdag, donderdag en vrijdag hebben we nooit iets standaard gepland staan. Deze dagen gaan zoals ze gaan. Wel gaan we met droog weer iedere dag even naar buiten. Dan gaan we naar de speeltuin, stukje wandelen of de eendjes eten geven. 
• In het weekend doen we vaak samen de weekboodschappen, en gaan we naar onze familie. Of gewoon een dagje als gezin erop uit. 


Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?


Ik vind het jammer dat de maatschappij gericht is op wat je allemaal móet. En te weinig op wat je zelf graag zou wíllen. Het is zo bureaucratisch en ‘volgens het boekje’. Waarom zou ik moeten werken als ik gelukkig ben door thuis te blijven bij mijn kinderen? Zolang wij onze kinderen kunnen onderhouden, zie ik geen probleem. 


Hoe voorzie je in sociale contacten?


De sociale contacten plan ik meestal in het weekend, en dat vind ik ook helemaal niet erg. Lukas blijft dan bij de kinderen en ik kan er een dagje tussenuit.


Hoe 'laad' je jezelf weer op? Doe je cursussen, sporten, meditatie etc?


Als mijn jongste wat ouder is, wil ik graag weer op dansles. Dat vond ik vroeger erg leuk en was een belangrijke uitlaatklep. Daarnaast zou ik dan ook weer baantjes gaan zwemmen. Nu laad ik mezelf vooral door lekker te freubelen voor mijn webshop. Zeer geconcentreerd werk, waarbij ik even helemaal kan ontspannen. Ik word er ook zo vrolijk van.


Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?


De grootste uitdaging is het leren omgaan met mezelf. Door mijn kinderen kom ik mezelf heel vaak tegen, en dat is soms best confronterend. Zo hebben mijn kinderen me al geleerd:

• hoe ik flexibeler kan zijn
• dingen los kan laten
• te genieten van wat de dag brengt
• heel goed te plannen! 

Volgens mij zijn dat skills die ik ook goed kan inzetten binnen het werkveld.


Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen?


Eigenlijk ben ik al begonnen met bloggen toen ik 15 jaar was. Ik schreef toen over het dagelijks leven, en eigenlijk nu nog steeds. Tijdens mijn studies ben ik toen –vanwege de drukte- een tijdje gestopt. Toen ik moeder werd begon het weer te kriebelen. Met kinderen heb je zoveel te vertellen. Daarnaast is het opschrijven van al mijn belevenissen en gedachten een manier om alles te kunnen verwerken en op een rijtje te zetten. 


Hoe zie je de toekomst?


Ik zie de toekomst heel rooskleurig in. Onlangs hebben we ons eerste huis gekocht waar we binnenkort naartoe gaan verhuizen. We gaan dus een nieuwe, spannende fase tegemoet. Ik zou het leuk vinden mijn webshop uit te breiden, en ik zie uit naar al het moois dat onze kinderen ons nog gaan brengen.

We dromen van een groot gezin met 3 of 4 kinderen. 


Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner