Thuisblijfmoeder Charlotte (27)

Charlotte (27) is getrouwd met Dafydd, die oorspronkelijk uit Wales komt. Samen hebben ze een zoon van bijna vier: Ifan.

Na de geboorte van Ifan rondde Charlotte succesvol haar Pabo opleiding af, en ging als invalleerkracht aan het werk. Maar omdat het werk van een invalleerkracht zich kenmerkt door onregelmatigheid was dit lastig te combineren met Ifan. Daarom besloot Charlotte aan de slag te gaan als office assistent bij een ICT bedrijf.

Maar het onderwijs bleef toch trekken. Daarom besloot ze na twee jaar toch weer als invalkracht aan de slag te gaan. Charlotte werkt nu weer als invalkracht voor een basisschool. Maar omdat er meerdere vervangers zijn staat ze weinig voor de klas en is ze de meeste tijd thuisblijfmoeder.

Dit is haar verhaal.

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen? 

Toen Ifan net geboren was ben ik ruim een jaar met hem thuis geweest. Ik moest mijn opleiding nog afronden. In deze tijd werd mij duidelijk dat ik geen thuisblijfmoeder wilde zijn. Het paste niet bij me en ik wilde graag werken.
Nu, nadat ik een aantal jaar heb gewerkt, ben ik van mening veranderd.

Ifan gaat op dit moment drie dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Dit hebben we zo gehouden nadat ik ontslag had genomen als office assistent. Ifan was toen 3,5 jaar en omdat hij binnen een half jaar naar de basisschool zou gaan vonden we het niet nodig om zo’n grote verandering aan te gaan.

Als thuisblijfmoeder heb ik het dus makkelijk. Ik heb drie dagen in de week tijd voor mezelf. Dit komt vaak neer op het huishouden, boodschappen en natuurlijk bloggen.
Hierdoor is mijn beeld van thuisblijfmoeder zijn veranderd. Daarnaast vind ik het een erg prettig idee dat ik Ifan straks ieder dag naar school kan brengen en weer op kan halen. Mocht hij een keertje ziek zijn of iets dergelijks, is het niet meteen paniek. Dat was het wel toen ik nog parttime werkte. Onze beide ouders wonen redelijk ver weg, dus het is erg lastig om snel even een oppas te regelen. Ik ben blij dat we hier nu geen problemen meer mee hebben.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Eigenlijk reageert iedereen die ik spreek positief. 'Als je de mogelijkheid hebt, moet je het doen,' hoor ik vaak.

Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces? 

Mijn man is er, denk ik, stiekem altijd een voorstander geweest van dat ik thuisblijfmoeder ben. Hij is wat dat betreft erg traditioneel ingesteld. Hij vind deze constructie erg prettig. Maar hij stond ook achter mijn beslissing toen ik wilde gaan werken.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt? 

We hebben niet rond de tafel gezeten om de taken door te spreken. Maar ik merk dat ik meer dingen in het huishouden doe. Wel hebben we afgesproken dat ik voortaan de ‘grote’ boodschappen doe op de dagen dat Ifan op het kinderdagverblijf is.

Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon? 

Daar hebben we inderdaad wel even naar gekeken. Mijn man is accountant dus hij is altijd met het financiële aspect bezig 😉 Niet op een vervelende manier, hoor. Hij bekijkt op welke vlakken we zouden kunnen besparen, bijvoorbeeld elektriciteit of verzekeringen. Ik vind het alleen maar handig!

Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner? 

Toen ik voor het eerst thuisblijfmoeder was had ik hier erg veel moeite mee. Dat kwam ook doordat ik mijn opleiding nog niet had afgemaakt en eigenlijk nog nooit een baan had gehad.
Nu heb ik hier eigenlijk geen probleem meer mee. Ik voel me ook niet afhankelijk van mijn man.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Ja, ik val nu af en toe in op school en hoop dat dit uiteindelijk leidt tot een parttime baan. Ik mis het sociale contact wat je hebt als je werkt. Je doet weer mee met de maatschappij.

Maar ik denk niet dit op korte termijn gaat gebeuren.

Wat is je grootste uitdaging als thuisblijfmoeder? 

Om mezelf te blijven ontwikkelen en niet lusteloos te worden. Klusjes kunnen makkelijk uitgesteld worden tot de volgende dag. Ik moet waken voor uitstelgedrag.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Ik maak alle ontwikkelingssprongen van Ifan mee. Ik vind het fantastisch om te zien hoe hij opgroeit en telkens weer iets nieuws weet of kan. Ook vind ik het natuurlijk erg fijn om zoveel tijd met hem door te brengen. Op de dagen dat Ifan naar het kinderdagverblijf is kan ik hem ook echt missen!

Kun je een typische week beschrijven van jou als thuisblijfmoeder? 

Op maandag, dinsdag en donderdag gaat Ifan naar het kinderdagverblijf. Ik breng hem ’s ochtends, en mijn man haalt hem ’s middags weer op. Op deze dagen zorg ik voor de boodschappen en het huishouden. Ook zorg ik ervoor dat als mijn man en zoon thuiskomen rond 17:30 uur, het eten klaar is en we aan tafel kunnen.
Op woensdag en vrijdag zijn Ifan en ik samen thuis.

Als Ifan ’s ochtends wakker wordt, komt hij meestal even bij mij in bed liggen en knuffelen we nog wat. Soms kijkt hij even televisie. Daarna gaan we naar beneden om samen te ontbijten. Na het ontbijt gaan we even spelen. Als Ifan lekker zelf aan het spelen is ga ik me meestal even aankleden en mijn make-up* opdoen. Daarna kleed ik Ifan aan. Daarna spelen we nog wat en gaan we rond 12:30 uur lunchen.

’s Middags probeer ik altijd even naar buiten te gaan. Meestal gaan we een boodschap doen of gewoon even lekker wandelen. Omdat Ifan niet meer slaapt tussen de middag kan hij soms rond een uurtje of 4 nog wel eens instorten. Vaak kijkt hij dan even wat televisie (lang leve Netflix!) en begin ik met koken. Als Dafydd dan rond 17:30 uur thuiskomt kunnen we meteen aan tafel.

Na het eten spelen Dafydd en Ifan nog even en gaan we daarna vaak in bad. Meestal is het dan wel rond 19:00 uur en tijd voor Ifan om naar bed toe te gaan.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Ik vind dat elke moeder zelf moet kunnen bepalen wat zij wil doen. Als jij het niet prettig vind om je kinderen naar de opvang te brengen zodat je kunt werken, moet je dit niet doen.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Dit vind ik soms best lastig. Aan de ene kant kan ik erg genieten van alleen thuis zijn, maar ik kan me ook wel eens alleen voelen. Ik probeer wel met vriendinnen af te spreken, maar dit is soms lastig. Daarnaast plan ik avonden in waarop ik lekker met een vriendin uit eten ga of ergens iets ga drinken.

Hoe 'laad' je jezelf weer op? 

Ik boks twee keer in de week met een personal trainer. Omdat dit intensieve trainingen zijn heb ik geen tijd om aan andere dingen te denken. Dit zijn voor mij echte ontspanningsmomenten.

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Dat argument begrijp ik. Dit ervaar ik zelf ook wel eens. Ik probeer mijzelf te blijven ontwikkelen door te bloggen. Ik lees veel over de technische aspecten van een website, en daarnaast lees ik veel andere blogs. Zo leer ik iedere dag wel iets nieuws.

Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen? 

Ik ben mijn blog begonnen omdat ik mijn verhaal kwijt wilde. Ik vind het leuk om mijn mening en verhalen met anderen te delen.
Bovendien ben ik graag bezig met vormgeving, styling en fotografie.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik ben erg blij met hoe ons leven er nu uitziet. Hopelijk mogen we nog een tweede kindje krijgen. Ook zou ik op een gegeven moment graag twee á drie dagen voor de klas staan.