Thuisblijfmoeder Chabeli
Chabeli (33) studeerde af in de psychologie en criminologie. Op dit moment is ze bezig om een post-master voor Specialist hoogbegaafdheid af te ronden.
Sinds juni 2015 is ze fulltime thuis bij haar kinderen. Daarnaast runt ze vanuit huis een webshop en een praktijk voor hulp bij hoogbegaafdheid.
Dit is haar verhaal!
Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen?
Het duurde uiteindelijk ruim drie jaar voordat ik de knoop doorhakte. Ik had net een nieuwe, drukke baan. De oudste ging naar school en dat ging niet zo goed. Mijn man had een drukke fulltime baan en was ook nog aan het promoveren. Ik werkte 32 uur, man 40 uur.
We wilden de oudste niet naar de BSO doen, dus wisselden we het halen en brengen af. Ik had het gevoel alleen aan het rennen te zijn. Ik voelde me gejaagd en had geen energie meer om van mijn kinderen te genieten. Eenmaal thuis moest er ook nog van alles worden gedaan namelijk.
Toch kon ik de knoop nog niet meteen doorhakken: het was financieel nog niet haalbaar en ik was net een nieuwe baan begonnen. En we wilden nog allerlei opleidingen volgen. Toen ik zwanger werd van de derde, eind vorig jaar, begon de vraag weer te spelen. Hoewel ik toen inmiddels nog maar 20 uur werkte, vond ik het nog erg druk. Mijn baan gaf me ook niet meer de voldoening die ik wilde en ik had sterk de behoefte thuis te blijven.
Ik besloot de eerste 6 maanden sowieso thuis te blijven door extra verlof op te nemen. Tijdens mijn verlof heb ik mijn baan opgezegd en dus definitief besloten niet meer aan het werk te gaan.
Advies gevraagd? Zo ja, aan wie?
Ik heb niemand advies gevraagd. Wel ben ik veel gaan lezen op blogs van andere thuisblijfmama’s: wat waren hun motieven en ervaringen? Daar haalde ik veel nuttige info uit. Vooral dat anderen geen spijt hadden van hun besluit sterkte mij in mijn beslissing om thuis te blijven.
Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?
Mijn omgeving reageerde positief. Mijn collega’s vinden het erg jammer dat ik niet meer terugkom, maar begrijpen mijn beslissing. Eigenlijk is iedereen heel begripvol. Volgens mij vinden ze het allemaal maar knap dat ik niet gillend gek wordt met drie kinderen thuis, waarvan twee thuisonderwijs krijgen en een baby. En het dan ook nog kan managen om op reis te gaan en dergelijke 😉
Wat vind je partner ervan?
Mijn partner en ik hebben het uitvoerig besproken. De beslissing is natuurlijk niet in een dag genomen. In het begin, toen het pas ter sprake kwam, vond hij het wel spannend. Het idee dat hij de kostwinnaar zou worden. Hoe dan ook, Ik vond dat we er allebei achter moesten staan wilde het werken. Maar gelukkig merkte hij ook hoeveel relaxter ik ben als ik niet zoveel ballen in de lucht moet houden. Bovendien geeft het hem meer rust doordat ik meer in huis doe. De dagen dat hij thuis is hebben we dan echt als gezin en dat is erg fijn.
Wat vond je partner van de constructie: kostwinner - thuisblijfmoeder?
Soms vind hij het wel spannend, dat hij de kostwinnaar is. Maar gelukkig heeft hij een vaste baan en hebben we een financiële buffer. Bovendien kunnen we allebei heel goed met geld omgaan en ben ik niet bang om weer aan het werk te moeten als de nood aan de man zou komen. Volgens mij vindt hij het stiekem wel een beetje stoer, dat hij op die manier voor zijn gezin mag zorgen.
Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?
We zijn niet echt gaan zitten om een nieuwe taakverdeling te maken. Maar dat sluipt er wel een beetje in. Zo kookte ik al bijna elke dag, nu kook ik ook als hij thuis is. Ik vind het gewoon veel leuker om te doen dan hij. De boodschappen deden we eerst in het weekend met z’n allen, maar doe ik nu meestal doordeweeks met de kinderen. Ik ruim alle was op, vroeger deden we dat samen. En ik was iets vaker af. Tegelijk doet hij nu meer met de kinderen als hij thuis is, zodat ik dan nog even iets voor mezelf kan doen.
Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon?
We hebben alles goed doorberekend. Toen ik 3 jaar geleden thuis wilde blijven was dat nog niet haalbaar. Ik ben toen eerst minder gaan werken, en we hebben onze vaste lasten naar beneden gehaald. Bepaalde abonnementen opgezegd, minder geld uitgeven aan boodschappen en uit eten, zuiniger met water en electra omgaan, studieschuld versneld aflossen, dat soort dingen.
In de loop der tijd verdienden we meer, en konden we iets meer sparen. Nu was het financieel wel haalbaar om thuis te blijven, zonder dat we heel veel moeten inleveren wat betreft levensstandaard.
Ik heb een kleine webshop en praktijk voor hulp bij hoogbegaafdheid, daar verdien ik wat mee bij vanuit huis. Het lijkt me leuk om dit uit te breiden als er straks meer rust en stabiliteit in huis is.
Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner?
Als het moet en/of ik krijg de baan van mijn dromen aangeboden zou ik wel aan het arbeidsproces gaan deelnemen, maar ik zie mezelf niet zo heel snel weer op kantoor zitten of voor een baas werken. Ik wil liever voor mezelf verder gaan en werk doen waar ik blij van word, in plaats van werk dat geld oplevert. Maar als ik zou moeten om wat voor reden dan ook, dan zou ik er niet moeilijk over doen. Maar voorlopig blijf ik zeker nog wel thuis, in ieder geval het komende jaar.
Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?
Mijn grootste uitdaging is: 'De boel de boel kunnen laten.' Met drie kinderen thuis, waarvan een baby die volledig borstvoeding krijgt en de hele dag aan mij plakt, is het soms lastig om alles gedaan te krijgen wat ik zou willen op een dag. Ik besef dit wel, maar vind het soms nog lastig om het los te laten en te genieten van het moment.
Wat is het leukst aan fulltime moederen?
Het leukst vind ik dat ik zoveel met mijn kinderen samen ben. Ik geniet er enorm van om ze te zien opgroeien, in alle rust, zonder stoorzenders en gehaast. Omdat ze thuisonderwijs krijgen zijn we ook nog eens ECHT elke dag de hele dag samen. We zwaaien papa 's ochtends uit en kijken allemaal 's avonds weer uit naar zijn thuiskomst. Dat is zo leuk! En in de weekenden genieten we enorm van het samen zijn als gezin. Het is fijn om mij volledig op thuis te kunnen richten en niet afgeleid te worden door werk.
Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?
Eigenlijk hebben wij geen typische weken. We unschoolen. Dat betekent dat ik mijn kinderen volledig volg in hun interesses en ontwikkeling, waardoor elke dag weer anders is.
Maar als ik iets gangbaars moet beschrijven, dan is het ongeveer als volgt:
We starten elke ochtend van de week eerst met het wassen en aankleden. Vervolgens ontbijten we met z’n allen.
- Op maandag vertrekt man naar zijn werk. Ik lees met de kinderen en zij doen wat schrijfoefeningen. Dit zijn de enige verplichte schooldingen die we doen. Dan spelen ze wat. Daarna mogen ze wat schermtijd: iPad, Youtube, Minecraft, Wii of DVD terwijl ik opruim of baby voed. Soms doen we daarna boodschappen of gaan we naar de bieb. We lunchen. Daarna wordt weer gespeeld. In de middag heeft de middelste ballet. Daarna eten en naar voetbaltraining van de oudste. Man komt daarna thuis en brengt de kinderen naar bed.
- Op dinsdag starten we de ochtend hetzelfde. We gaan dan naar een museum, de dierentuin, speeltuin of blijven thuis. De kinderen spelen en we gaan nog wat wandelen. Verder niets bijzonders.
- Op woensdag gaan de kinderen in de ochtend naar mijn moeder, baby blijft bij mij. Ik gebruik de ochtend voor extra dingen in huis, studie, werk, etc. Soms spreek ik met andere moeders af. Ik lunch met de kinderen bij mijn moeder en ga dan met de middelste naar zwemles. Daarna brengen we de middag bij mijn moeder door, waar we ook eten. Na het eten heeft de oudste weer voetbaltraining. Na de training rijden we meestal naar ons huisje in Belgie, waar we tot vrijdag blijven.
- Op donderdag ben ik met de kinderen in België. We wandelen, spelen in de natuur, knutselen, etc.
- Op vrijdag is man thuis en gaan we meestal op stap. Naar de Ikea, boodschappen doen, naar een museum, de dierentuin, etc. Dan rijden we weer naar Nederland.
- Op zaterdagochtend gaan we er vroeg uit vanwege de voetbalwedstrijd van zoon. In de middag ruimen we thuis op, gaan we naar België of hebben we afspraken met familie/vrienden.
- Op zondag doen we meestal nog wat in huis. Verder vooral rustig aan en genieten van het samen zijn.
Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?
Ik denk dat er niet genoeg werkgelegenheid is als we allemaal volledig zouden participeren. Bovendien: participeren waarom? Om meer geld te verdienen, zodat we allemaal kunnen blijven consumeren? Ik begrijp de belangen van de overheid wel, maar ben het er niet mee eens. Ik denk dat we de waarde van mensen en menselijke contacten en interacties meer moeten gaan waarderen. Niet alles uitbesteden, maar weer meer zelf gaan zorgen. Voor onze kinderen, onze ouders, etc. Maar dan moeten we ook minder gaan werken, want anders is het niet te combineren.
Hoe voorzie je in sociale contacten?
Ik heb mijn gezellige praatjes in ieder geval op het voetbalveld en tijdens de balletles van dochter. Daarnaast ben ik op woensdagen altijd bij mijn moeder, en spreek ik regelmatig met mijn zusje af, die een dochter van ongeveer zoons leeftijd heeft. Ik heb een aantal vriendinnen die parttime werken waar ik mee afspreek. En verder gebeurt veel tijdens de weekenden of avonden.
Hoe 'laad' je jezelf weer op?
Ik laad mezelf vooral op door met anderen tijd door te brengen en door iets voor mezelf te doen. Ik hou van lezen, schrijven, haken, naaien bijvoorbeeld. Of gewoon een lange warme douche zonder onderbreking van de kinderen is al genieten. Een ochtendje uitslapen als man thuis is…dat zijn de momenten die mij weer energie geven.
Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?
Mijn ervaring is dat ik juist meer ruimte heb om mijzelf te ontwikkelen nu ik thuis ben. Toen ik werkte was mijn hoofd te vol met werk en van alles. Nu ik thuis ben bruis ik van de ideeën en energie en heb ik tijd en ruimte om me in van alles te verdiepen.
Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen?
Ik vind schrijven erg leuk en vond het leuk om mijn schrijfsels met andere te delen.
Hoe zie je de toekomst?
We zijn bezig met de verkoop van ons huis en willen graag emigreren. Of dat lukt of niet: ik blijf voorlopig thuis en de kinderen ook.
Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!
Enter your email address:
Delivered by FeedBurner
