Thuisblijfmoeder Sigrid

Sigrid (44) studeerde sociale readaptatiewetenschappen, een opleiding tot polyvalent welzijnswerker.

Ze werkte in een dagcentrum voor volwassenen met een bepekering.

Sinds een paar is Sigrid thuisblijfmoeder. Ze is getrouwd en heeft samen met haar man drie kinderen: 17, 13 en 6.

Dit is haar verhaal.

Hoe was de beslissing om thuisblijfmoeder te worden?

Ik vond het geen makkelijke beslissing. Ik deed er lang over om definitief de knoop door te hakken. Je geeft toch veel zekerheden op. En vooral op financieel gebied heeft het grote gevolgen, zowel op korte als de op lange termijn. Ik was het gewend om mijn eigen geld te verdienen. Dat opgeven vond ik best moeilijk.

Hebben jullie advies gevraagd?

Neen, eigenlijk niet. We hebben enkel wat financiële zaken laten berekenen. Het is toch een beslissing die je zelf moet nemen, samen met je echtgenoot uiteraard. Wel hebben we aan de persoon die onze belastingbrief invult gevraagd om te berekenen hoe we er financieel zouden voorstaan als ik niet meer zou werken.

De naaste omgeving heeft er eigenlijk niet zoveel over gezegd. Er is zeker niet negatief op gereageerd door familie of vrienden. Soms wordt er wel eens minder positief gereageerd, maar dat is dan meestal door mensen die ik nauwelijks ken.

Hoe vind je partner de constructie thuisblijfmoeder - kostwinner?

Mijn partner stond 100% achter deze beslissing. Ik was er zelf veel onzekerder over. Hij werkt meestal lange dagen. En zeker na de geboorte van ons derde kind waren de avonden en weekends heel erg druk. Er was bijna geen tijd voor het huishouden. Dit ging gepaard met veel gejaag en stress. We beseften dat dit niet goed was voor de kinderen,  en ook niet voor onszelf. We voelden allebei heel sterk aan dat we het roer moesten omgooien.

Mijn partner vindt het dan ook geen probleem dat hij de enige kostwinner is.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?

We hebben niet echt een nieuwe taakverdeling gemaakt. Alles is na verloop van tijd vanzelf in de plooi gevallen. Ik ben meer thuis, dus ik neem het grootste deel van het huishouden op mij.

Ook het onderhoud van de tuin neem ik voor het mijn rekening, behalve de zware klussen. De opvoeding van de kinderen proberen we zoveel mogelijk samen te doen.

In de praktijk ben ik uiteraard meer met de kinderen bezig, maar wanneer er beslissingen moeten worden genomen doen we dat altijd samen. In het weekend probeert mijn man tijd met de kinderen door te brengen, en helpt hij ook in het huishouden.

Hoe regelen jullie het financieel?

We hebben een tijd een kasboek bijgehouden om te zien hoeveel geld we voor elke kostenpost nodig hebben. Dit hebben we ongeveer een half jaar gedaan. We hebben ook manieren gezocht om zuiniger te leven. Het kasboek was een handige hulp om daar meer zicht op te krijgen. Inmiddels gebruik ik geen kasboek meer. Ik heb de budgetten ongeveer in mijn hoofd, en probeer me hieraan te houden.

Hoe ervaar je het om om financieel afhankelijk te zijn?

In het begin was dat wel wat wennen… Maar omdat ik vrij lang halftime heb gewerkt, was ik sowieso al deels financieel afhankelijk van mijn man. Schuldgevoelens heb ik daar niet over. Ik zorg immers voor het grootse gedeelte voor de kinderen en het huishouden. Daardoor heeft mijn man de mogelijkheid om zijn job, met soms lange werkdagen, goed uit te voeren.

Denk je nog weer een betaalde baan te zoeken?

Dat weet ik eigenlijk niet. Voorlopig voel ik me goed thuis, maar ik sluit zeker niets uit. Mocht ik een job kunnen uitoefenen die valt binnen de schooluren zou ik het misschien wel overwegen om opnieuw te gaan werken. Jammer genoeg is dat soort jobs niet makkelijk te vinden. Ik zou het wel leuk vinden om vanuit huis wat bij te verdienen. Maar ik moet me hierover nog verder informeren.

Ik word er niet jonger op natuurlijk. Ik besef dat als ik nog vijf jaar wacht om opnieuw te gaan werken, het wel eens heel moeilijk zou kunnen worden om nog een job te vinden. Anderzijds bevalt het me momenteel prima thuis, dus echt haast heb ik niet. Ik zal wel zien wat de toekomst brengt. Zolang we het financieel redden is er in ieder geval geen noodzaak om te gaan werken.

Wat zijn de voor- en nadelen van fulltime moederen?

Mijn belangrijkste taak en uitdaging is mijn kinderen te helpen opgroeien tot gelukkige volwassenen.

De voordelen van fulltime moederen vind ik:

• De rust in huis.
• Er altijd zijn als er een kind ziek is.
• Me niet hoeven haasten van, en naar de opvang.
• Eke dag aan de schoolpoort kunnen staan om mijn jongste zoontje op te halen. 

Hoe ziet een gemiddelde dag er uit als thuisblijfmoeder?

Ik sta ’s morgens op om 6 uur. Dan drink ik koffie, maak me klaar voor de dag en smeer de boterhammen.

Ochtend

Om 6.30u roep ik de kinderen. De twee oudsten trekken hun plan, maar de jongste heeft nog wat hulp nodig.

Om 7.30u vertrek ik met mijn twee zonen richting school. Mijn dochter raakt zelf op school met de bus. Ik moet best wel wat kilometers rijden omdat mijn oudste zoon ’s ochtends niet met het openbaar vervoer op school kan komen vanwege slechte aansluitingen.

Rond 8.45u ben ik weer thuis. Dan ruim ik de keuken op en haal ik de vaatwasser leeg.
Daarna doe ik de huishoudelijke klusjes die moeten gebeuren: opruimen, wassen, strijken, poetsen.

Middag

Om 15.15u haal ik mijn jongste zoontje van school, de twee oudsten raken thuis met de bus.
Na het vieruurtje help ik de kinderen (de twee jongsten) met hun huiswerk, maak ik het avondmaal en daarna moeten de kinderen vaak nog naar hun hobby’s gebracht en gehaald worden.

Avond

’s Avonds kijk ik graag naar een goede film of serie om te ontspannen.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?

Ik woon in België. Ik vind niet dat de overheid hier erg hamert op arbeidsparticipatie. Zo ervaar ik dat niet tenminste. Er zijn sowieso erg weinig thuisblijfmoeders tegenwoordig. De overheid adviseert eerder arbeidsongeschikten of werklozen om terug aan de slag te gaan. Ze willen zo het aantal uitkeringsgerechtigden naar beneden krijgen.

Belastingvoordeel als kostwinnersgezin in België!

Als thuisblijfmoeder heb ik het voordeel dat mijn man iets minder belastingen* betaalt (via de huwelijkscoëfficiënt) omdat ik geen inkomen heb. Het is geen heel groot voordeel, maar het helpt zeker wel.

Hoe voorzie je in sociale contacten?

Ik heb gelukkig een aantal vriendinnen die ook thuis zijn of halftime werken. We komen regelmatig samen en dan drinken we koffie of we koken iets voor mekaar. Regelmatig doen we ook een uitstapje.

Verder ben ik graag bezig met mijn blog ‘Villa BlaBla’. Ik vind het fijn als mensen reageren op mijn blog. Ik ken ze dan wel niet persoonlijk, maar het is toch ook een vorm van sociaal contact.

Hoe krijg je weer nieuwe energie?

Ik laad mezelf weer op door de fijne contacten die ik heb met mijn vriendinnen. Daar geniet ik echt van. Meestal reserveren we één dag per week voor mekaar.

Wat vind je van het vooroordeel dat je je als thuisblijfmoeder niet meer ontwikkelt?

Je kan jezelf thuis evengoed ontwikkelen als op je werk. Dat is iets wat je zelf in de hand hebt, vind ik. Ik lees graag, bezoek in het weekend wel eens een museum. En ook mijn blog ‘dwingt’ me om bij te blijven en mijn hersens te gebruiken. Er moet immers nagedacht worden over nieuwe artikelen, en ook aan mijn schrijfstijl probeer ik te werken.

Waarom ben je een blog begonnen?

Toen ik thuisblijfmoeder werd miste ik in het begin toch wat structuur in mijn leven, en iets dat echt van mezelf was. Gaandeweg ging ik het bloggen alsmaar leuker vinden. Ik vind het ongelofelijk fijn dat mensen mijn schrijfsels de moeite vinden om te lezen en erop te reageren. Het geeft me veel voldoening.

Hoe zie je de toekomst?

Ik hoop vooral dat mijn kinderen opgroeien tot gelukkige volwassenen die hun eigen weg vinden in het leven, dat vind ik het allerbelangrijkste. Wat de toekomst brengt weet niemand, daar probeer ik mijn hoofd dus ook niet over te breken.

In Nederland betalen kostwinnergezinnen juist 5 x zoveel belasting. (Red).

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner