Moet ik niet méér thuis zijn?

sophie hilbrand in de mentale kreukels

In haar programma Sophie in de mentale kreukels durft Sophie Hilbrand zich van haar kwetsbare kant te laten zien.

In een gesprek met psychiater Bram Bakker uit ze een zorg die denk ik menig moeder die kind en baan combineert zal herkennen.

'Moet ik toch niet meer thuis zijn?' 

Sophie worstelt met haar liefde en passie voor haar werk, en haar liefde en passie voor haar kinderen.


Evenwicht vinden tussen betaalde arbeid en kinderen is lastig

Ze maakt zich zorgen over de vraag of ze haar kinderen niet tekort doet.

Omdat dit denk ik zo'n universele zorg van 'werkende moeders' is, vond ik het een prachtig fragment dat heel mooi laat zien hoe emotioneel ingewikkeld de combinatie werk - gezin soms kan zijn.


Bram Bakker: je leeft er overheen

Bram Bakker constateert dat Sophie langs de vraag of ze haar kinderen tekort doet 'heen leeft'.

En dat is niet zo raar. Want de boodschap anno 2017 is immers dat je als vrouw zoveel mogelijk buitenshuis moet werken. Er is geen aandacht of erkenning voor eventuele gevoelens van twijfel en zorg die daarmee gepaard gaan.

Die worden weggepoetst als irrelevant of onzin. Of goedgepraat met verhalen over de positieve effecten van kinderopvang op de ontwikkeling van kinderen.

Dit is iets wat de feministes verweten wordt:

Ze hebben het onderwerp moederschap genegeerd, en wat dit voor vrouwen kan betekenen.

Bekijk het fragment uit Sophie in de mentale kreukels

Bekijk nu zelf dit prachtige fragment uit Sophie in de mentale kreukels.




Wat vind jij van Sophie's zorg en reactie op Bram Bakkers vragen? Herken je het?

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner

Vergelijkbare berichten

24 reacties

  1. Het lijkt mij ook een moeilijke kwestie. Ik heb zelf geen kinderen en werk nu heel veel buitenshuis. Geen idee hoe ik dat in de eventuele toekomst zou moeten en willen aanpakken.

  2. Het lijkt mij ook een moeilijke kwestie. Ik heb zelf geen kinderen en werk nu heel veel buitenshuis. Geen idee hoe ik dat in de eventuele toekomst zou moeten en willen aanpakken.

  3. Ja heel erg lastig! Mijn moeder was wel altijd thuis vroeger en mijn vader die werkte! Tegenwoordig is het allemaal anders en moet je als gezin wel werken om het allemaal te kunnen bekostigen..

  4. Verdrietig om Sophie zo te zien. Ik denk dat veel vrouwen hier mee worstelen. Ik zie het bij een vriendin. Ze heeft pas een tweede kindje gekregen en in de laatste jaren een bliksem carrière gemaakt. Met een kindje ging dat allemaal precies maar nu wil ze zo graag bij haar baby zijn. Juist nu kreeg ze een management functie aangeboden die zo zo graag wilde. Zeker 45 uur per week. Ze kan wel wat thuiswerken maar toch. Moeilijk.
    Zelf herken ik het niet. Ik ben wel wat langer blijven hangen in een baan omdat ik in dezelfde plaats werkte en woonde. Ook kon ik plaats en tijd onafhankelijk werken en naar huis bij ziekte van de kleintjes. Ik werkte drie dagen, was dan om half vijf thuis. Eerlijk gezegd vond ik die vier dagen thuis zijn ook zat, hoe lief ik mijn kids ook vind. Inmiddels zijn ze groter, zoon bijna volwassen, en werk ik 3,5 dag. Overigens heeft mijn moeder ook altijd gewerkt. Ik houdt erg van mijn werk, tuurlijk ook af en toe niet. Ik betwijfel of we na de geboorte van oudste, van een loon hadden kunnen leven. Nu zou dat makkelijk kunnen.

  5. Wat een lastige timing voor je vriendin Nicole. Dat je dan net een droomfunctie krijgt aangeboden als je pas bevallen bent lijkt me niet makkelijk. Je wordt dan denk ik echt verscheurd tussen twee passies.

  6. Zo'n onzin!!!
    Ik durf te stellen dat zeker 8 van de 10 mensen die dit zeggen, het wel kan.
    Als je het wilt tenminste, want het is wel keuzes maken...

  7. Ik vind het heel lastig. Ik moet werken omdat ik alleenstaand ben en ik voor de kids en mezelf moet zorgen (en geen alimentatie krijg). Als ik het anders had kunnen doen had ik heeeeeeeel graag meer tijd met de kids willen doorbrengen.

  8. Ik ben heel blij met mijn man die bewust ook parttime werkt, zodat wij allebei zowel onze zorgtaak thuis hebben en onze betaalde baan buitenshuis. Ik voel het spanningsveld niet zo, doordat ik weet dat mijn kinderen net zoveel liefde en zorg van mijn man krijgen, als ze van mij zouden krijgen. Ik realiseer me goed dat deze situatie niet voor iedereen mogelijk is en zou eerlijk gezegd niet weten wat ik gedaan zou hebben als mijn man fulltime aan het werk zou zijn. Ik denk dat het ook sterk van de leeftijd van de kinderen afhangt.

  9. Ik ben heel blij met mijn man die bewust ook parttime werkt, zodat wij allebei zowel onze zorgtaak thuis hebben en onze betaalde baan buitenshuis. Ik voel het spanningsveld niet zo, doordat ik weet dat mijn kinderen net zoveel liefde en zorg van mijn man krijgen, als ze van mij zouden krijgen. Ik realiseer me goed dat deze situatie niet voor iedereen mogelijk is en zou eerlijk gezegd niet weten wat ik gedaan zou hebben als mijn man fulltime aan het werk zou zijn. Ik denk dat het ook sterk van de leeftijd van de kinderen afhangt.

  10. Een mooi fragment inderdaad en hij heeft inderdaad een goed punt: veel mensen verdoven zich om niet over zulke dingen hoeven na te denken als het moeilijk wordt.
    Ik vind het jammer dat de waardering voor moederschap en werk thuis zo laag is en de druk om te doen wat iedereen doet, zo groot. Er is moed voor nodig om als een suffe muts op de bank te gaan zitten wachten met thee en koekjes voor de kindertjes 😉

  11. Een mooi fragment inderdaad en hij heeft inderdaad een goed punt: veel mensen verdoven zich om niet over zulke dingen hoeven na te denken als het moeilijk wordt.
    Ik vind het jammer dat de waardering voor moederschap en werk thuis zo laag is en de druk om te doen wat iedereen doet, zo groot. Er is moed voor nodig om als een suffe muts op de bank te gaan zitten wachten met thee en koekjes voor de kindertjes 😉

  12. BAM! Ik vind het zo'n topwijf? Ze laat gewoon even keihard zien wat menig (werkende) moeder diep van binnen voelt. Want he, hoe een carieretijger ik ook ben, ik vraag me vaak hetzelfde af.

  13. BAM! Ik vind het zo'n topwijf? Ze laat gewoon even keihard zien wat menig (werkende) moeder diep van binnen voelt. Want he, hoe een carieretijger ik ook ben, ik vraag me vaak hetzelfde af.

  14. Ik zit op dit moment inmiddels 3 maanden thuis met een butn out. Heel herkenbaar wat er in alle afleveringen wordt behandeld. We willen alles goed doen, maar dat is gekkenwerk ben ik wel achter gekomen...

  15. Ik zit op dit moment inmiddels 3 maanden thuis met een butn out. Heel herkenbaar wat er in alle afleveringen wordt behandeld. We willen alles goed doen, maar dat is gekkenwerk ben ik wel achter gekomen...

  16. valhallavertelt,
    helaas ervaar ik hetzelfde in mijn omgeving. Het lijkt wel of het gezin niet meer belangrijk is, oftewel ondergewaardeerd, zeker wat je als "full-time" moeder doet. Regelmatig krijg ik ook de vraag of ik "niet beter buitenshuis kan gaan werken",
    "want dan ben je financieel onafhankelijk, onder de mensen, beter voor je ontwikkeling", etc. Terwijl wij thuis een fruitbedrijf hebben wat we samen doen, manlief daarnaast nog als ZZP'er werkt en ik dan de uren dat de kids op school zitten in het fruit werk. Niet meer dan een dag en 2 ochtenden, (want dan zit de jongste van 2 op kinderdagverblijf en 2 ochtenden op peuterspeelzaal). Vind het vreemd dat er zo tegen aan wordt gekeken. Ach, het zijn die mensen die maar een beperkte kijk op de situatie hebben, en verder niet nadenken. Al kan ik me er wel aan ergeren..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *