Thuisblijfmoeder Kristel Eshuis

Kristel Eshuis (44) heeft samen met haar man Jan-Willen een vierjarig dochtertje: Kiki. Kristel rondde succesvol een HBO-opleiding en een aantal post-HBO opleidingen af. Daarna werkte ze 10 jaar als financieel adviseur en teamleider in het bankwezen.

Toen haar dochter Kiki 3 maanden oud was kreeg Kristel een nieuwe baan. Maar ze had het daar niet naar haar zin. Ze nam ontslag en combineert nu fulltime moederen met haar werk vanuit huis als communicatieadviseur, trainer en tekstschrijver.


Hoe was de beslissing om fulltime te moederen? 



Het is eigenlijk heel logisch gegroeid. Toen onze dochter een paar maanden oud was, kreeg ik net een nieuwe baan. Maar daar had ik het helemaal niet naar mijn zin. Op een dag realiseerde ik me: ‘Jeetje, ik zit 3 uur per dag in de auto om naar werk te gaan wat me helemaal niet aanstaat, terwijl ik het leukste ‘werk’ iedere ochtend achterlaat op het kinderdagverblijf’. Toen heb ik ontslag genomen, dat ik overlegd had met mijn man. Het had immers consequenties voor ons alle drie.


Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?



De opmerking die ik het meest gehoord heb, was:

‘Goh, wat een luxe dat je dat kunt.’

En hoewel ik me zeker realiseer dat dat ook zo is, vind ik het soms ook wel makkelijk gezegd. Natuurlijk zijn er mensen die met z’n tweeën echt moeten werken omdat anders de hypotheek of de boodschappen niet betaald kunnen worden, maar vaak is het ook een kwestie van keuzes maken. Wij leverden natuurlijk ook in toen we van 2 goede inkomens naar 1 gingen. En is drie keer per jaar op vakantie gaan nu echt zo belangrijk?



'Ik wilde niks missen'

Daar komt nog bij dat wij maar 1 kind hebben. Juist omdat ik pas laat moeder werd wilde ik niks missen van die eerste jaren waarin de hechting en ontwikkeling zo belangrijk zijn.

Overigens ben ik niet eens zo lang een echte ‘thuisblijfmoeder’ geweest. Al snel begon ik freelance opdrachten aan te nemen. Maar dan wel vanuit huis, en op momenten dat het mij uitkwam. Op die manier kon ik er altijd zijn als onze dochter eens ziek was of als manlief voor zijn werk een week naar het buitenland moest. 


Wat vind je partner ervan? 



Hij stond volledig achter mij. Wij maken sowieso alle belangrijke keuzes samen.
 In het begin van onze relatie ben ik een tijd kostwinner geweest toen hij zijn eigen bedrijf opstartte. Zo lopen dingen nu eenmaal soms.


Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?



Logischerwijs doe ik meer in het huishouden dan hij. Maar als ik een periode heb waarin ik veel opdrachten heb, springt mijn man gewoon bij.


Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon? 

Die berekeningen hebben wij niet gemaakt. Ik realiseer me dat ik een bofkont ben aangezien mijn inkomen vooral bedoeld was voor de extra’s zoals vakanties, gadgets, kleding. 

En ja, ik verdien nu natuurlijk met mijn freelancewerk ook, al is dat wel beduidend minder dan voorheen.


Wat vind je ervan dat je financieel afhankelijk bent van je partner? Of ben je dat niet vanwege je freelance werk?



Het laatste. Toen ik net besloot thuis te blijven en nog geen eigen inkomsten had vond ik het wel lastig. Ik ben immers van de generatie die opgevoed is met de Postbus 51-slogan ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.’ Ineens voelde het toch alsof ik me moest verantwoorden als ik zelf iets wilde kopen. Gelukkig wende dat snel aangezien mijn zorg voor onze dochter weliswaar financieel niets opleverde maar wel heel veel waard was.


Hoe bevalt de combinatie werken vanuit huis met het gezin?



Prima. Inmiddels gaat onze dochter naar de basisschool en werk ik tijdens haar schooltijden. En als ze onverhoopt eens ziek is, dan schuif ik gewoon wat of werk ’s avonds een uurtje door. Die flexibiliteit bevalt me prima.


Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?



Ik ervaar eigenlijk helemaal geen uitdagingen. 


Wat is het leukst aan fulltime moederen?



Dat je alles meemaakt van je kind. 


Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?



Ik breng mijn dochter ’s ochtends naar school. Eenmaal weer thuis, ruim ik de ontbijtboel af, haal de vaatwasser leeg*, maak de bedden op en gooi een wasje in de machine. Daarna ga ik aan het werk tot ik haar weer uit school moet halen. ’s Middags spelen we samen of komt er een vriendinnetje spelen. Ook breng ik haar naar turnen. Op woensdag en vrijdag hoeft ze maar tot 12 uur naar school. Die ochtenden besteed ik grotendeels aan het huishouden. Zo zijn we in het weekend ook echt vrij met ons drietjes en hoeven we niet nog allerlei klusjes te doen.


*Zie ook de vaatwasser schoonmaken!

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?



Dat vind ik op zich prima. Laatst las ik een uitspraak van iemand over feminisme.

Feminisme betekent niet dat we nu als vrouwen allemaal maar buitenshuis moeten gaan werken maar wel dat we daarin keuzes hebben gekregen. 

En ik ben heel erg voor vrije keuze. Arbeidsparticipatie promoten is dus prima, maar respecteer ook moeders (en vaders!) die niet fulltime willen werken omdat ze de zorg en opvoeding van hun kind te belangrijk vinden om aan een ander over te laten.


Hoe voorzie je in sociale contacten?



Gelukkig ben ik graag alleen. Soms spreek ik af met vriendinnen of mijn zus, en op school heb ik ook veel contact met andere moeders. Ik heb ook nog wat zakelijke netwerken waar ik weleens mee afspreek.


Hoe 'laad' je jezelf weer op? 

Een avond in de week ga ik naar yoga. En als ik eens een dagje wil gaan wandelen of shoppen met een vriendin of mijn zus, dan schuif ik gewoon wat met mijn werk. Omdat mijn man ondernemer is, kan hij ook flexibel zijn. Is het dan nodig dat hij onze dochter een paar uurtjes opvangt dan werkt hij op een ander moment een avond door.


Een veelgehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?



In zakelijk opzicht ontwikkel ik me inderdaad minder. Van de andere kant heb ik de afgelopen jaren zoveel over mezelf en mijn rol als moeder geleerd dat daar geen cursus of certificering tegenop kan.


Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen?



In eerste instantie begon ik mijn blog www.krispiratie.nl puur voor de hobby. Ik vond het leuk om ervaringen te delen op het gebied van reizen, uitstapjes, eten & drinken, opvoeding, beauty, lifestyle etc. Dat deed ik altijd al graag. Ik hoopte dat mijn blog gelezen zou worden door familie en kennissen. Groot was dan ook mijn verbazing toen mijn bezoekersaantallen fors bleken te groeien. Ineens kwam het besef dat ik al die mensen natuurlijk ook wel structureel iets moet kunnen bieden. Mijn oorspronkelijke hobby groeit nu dus uit tot ‘echt’ werk.


Hoe zie je de toekomst?



Pfft, wat een lastige vraag. Wanneer doe je het goed? Ik hoop dat ik onze dochter door er veel voor haar te zijn een solide basis mee kan geven. De combinatie zorg/opvoeding – freelance werk bevalt me prima, dus ik hoop dat ik die balans nog lang blijf houden.


Nog even over thuisblijfmoeders

Ik vind dat ‘thuisblijfmoeders’ er in vele gradaties zijn. Maar volgens mij hebben ze allemaal een ding gemeen: ze verkiezen de mogelijkheid om er voor hun kind te zijn boven de rat-race die een carrière vaak is. Is dat goed? Ik heb er nauwelijks een oordeel over. Ik vind dat iedereen daarin de keuze moet kunnen maken die voor hem of haar goed voelt.

Teveel gevraagd van grootouders



Wat voor ons nog wel meespeelde in de beslissing om thuis te blijven, is dat wij vinden dat kinderen tegenwoordig te veel door grootouders en ‘derden’ opgevangen en dus opgevoed worden. Naar onze mening voed je je kind of zelf op, of je laat dat doen door professionals met wie je een zakelijke relatie hebt. Zo heeft onze dochter ook een paar dagen in de week op een kinderdagverblijf gezeten. 



Hoe lief grootouders ook zijn, zij hebben hun opvoedtaak al eens volbracht. Toen ze jou of je partner opvoedden. Ik denk dat regelmaat nog altijd heel belangrijk is in het leven van een jong kind en dat bewerkstellig je niet door het de ene dag door grootouderpaar 1 op te laten voeden en de andere dag door grootouderpaar 2. Met alle verschillende waarden en normen van dien.


Meer lezen van Kristel?

Bezoek dan haar blog Krispiratie!

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner