Ken je dat liedje:
'I'm in a hurry, and I don't know why?'In Filosofie magazine las ik een interessant artikel over dit verschijnsel: Druk, druk, druk. De échte reden waarom we altijd haast hebben.
Ik deel het graag met jullie.
Waarom ons leven steeds gehaaster wordt
Volgens de Duitse socioloog Hartmut Rosa wordt ons leven niet langer bepaald door wat we belangrijk vinden, maar worden we geregeerd door zogenoemde verhaastingsprocessen. Die processen zijn onderdeel van de maatschappij waarin we leven, en daarom is het ook zo moeilijk om rustiger te leven. En niet mee te doen aan dat haastige gedoe.
'De wereld om ons heen verandert snel en we moeten steeds harder lopen om bij te blijven.'
3 oorzaken waarom we altijd haast hebben
- Technische verhaasting: 'We lopen nergens meer heen; we nemen de trein, de auto of het vliegtuig. We sturen geen postduiven of koeriers te paard, maar telefoneren of sturen een email.'
- Sociale veranderingen gaan steeds sneller: we verhuizen vaker, we wisselen vaker van partner, baan en opleiding.
- Ons eigen leven is ook jachtig: je kunt ons leven vergelijken met een roltrap die naar beneden gaat. Als je niet naar boven blijft lopen ga je omlaag. Bovendien sta je ook nog eens op verschillende roltrappen.
Hoe kan het dat alle handige technische ontwikkelingen niet juist meer tijd opleveren?
Wat is dan de oplossing?
Hartmut zegt dat er ten eerste meer veiligheid moet komen, bijvoorbeeld in de vorm van een basisinkomen. Dan hoef je niet bang te zijn dat je 'van de sociale hellingen in een diep gat glijdt.' En ten tweede pleit hij voor meer ruimte voor tijd. Tijd en ruimte zonder voortdurende druk en de angst dat je iets misloopt.
Thuisblijfmoeders en fulltime moederen
Dat wil overigens niet zeggen dat dit altijd makkelijk is. Veel thuisblijfmoeders en huismannen maken zich wel degelijk zorgen dat ze iets mislopen. Dat is ook de boodschap van de maatschappij:
'Als je er tussenuit gaat, kom je er nooit meer tussen!'Maar je kunt je afvragen of het zo fijn is om 'er weer tussen' te komen. Er is veel te zeggen voor een leven dat wél bepaald wordt door wat je belangrijk vind in plaats van door de hectische maatschappij.
Dus een compliment voor alle thuisblijfmoeders en huismannen die de moed hebben om te zeggen: 'Ik doe hier niet langer aan mee! Ik kies voor meer rust en Leven met een hoofdletter.'
En laat de maatschappij je niet wijsmaken dat je iets mist!
Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!
Mooi! Ik voel me vaak superraar dat ik voor een rustig leven kies, maar als ik niet thuis zou werken, zou ik niet toekomen aan de dingen die ik het belangrijkste vind.
BeantwoordenVerwijderenIk maakte zelf ook een vlog over de ratrace. Misschien mag ik die hier delen: https://youtu.be/jjR3Vlagt28
Eh, ja. Helaas is het in mijn beroep niet zo gewenst om part-time te werken. En er even tussenuit? Dan is het lastig om er weer in te komen. Jammer dat de maatschappij en de beroepsgroep niet wat flexibeler is.
BeantwoordenVerwijderen