'Wat doen we met de baby': verplichte kost voor elke ouder

Wat doen we met de baby?

Anno 2020 is het een bekende vraag: 'Wat doen we met de baby?' want behalve een groot geschenk is een baby ook een logistiek vraagstuk. Het uitgangspunt is immers dat je als vrouw zo snel en zoveel mogelijk weer buitenshuis aan de slag gaat.

En tsja, wat doe je dan met de baby? Gaat hij of zijn naar opa en oma? De kinderopvang? Of lukt het om met zogenoemde mama- en papadagen de zorg geregeld te krijgen?

Het wemelt van de onderzoeken die aantonen dat 'werkende moeders' goed zijn voor kinderen, maar tegelijkertijd zijn er ook veel onderzoeken die het tegenovergestelde aantonen.

Wat doen we met de baby? Onderzoeken kinderopvang op een rij

Heb je wel eens verzucht: 'Ik wou dat iemand al die verschillende onderzoeken over kinderopvang en of het nou kwaad kan of niet, eens voor mij op een rijtje zette!'?

Dan is er goed nieuws, want dat is precies wat Marilse Eerkens, psychologe en journaliste, heeft gedaan in haar boek Wat doen we met de baby?

In heldere, duidelijke taal legt ze uit waar het nou eigenlijk allemaal om gaat (een goede ontwikkeling van je baby), wat de effecten van de crèche hier op zijn, en welke factoren hierbij allemaal een rol spelen.

Waaróm is de juiste zorg voor baby's zo belangrijk?

Kort samengevat zit het zo: als je kind geboren wordt heeft hij of zij pas 30% van zijn of haar uiteindelijke hersencapaciteit. Die ander 70% moet zich nog ontwikkelen. En van die 70% hersencapaciteit ontwikkelt maar liefst 50% zich in de eerste twee levensjaren. Je kunt dus gerust stellen dat dit een cruciale, alles bepalende fase is voor je kind. Je wilt natuurlijk wel dat dit goed gaat!

Nederlandse crèches kunnen baby's niet bieden wat ze nodig hebben

En dan kom je bij de kinderopvang, en de vraag of die in deze cruciale fase wel geschikt is voor baby's. En het antwoord luidt volgens Eerkens dat de alarmsignalen te luid zijn om te negeren. Zeker niet als je kijkt naar de huidige, bedroevende kwaliteit van de Nederlandse crèches. In 2009 kreeg geen enkele crèche een betere beoordeling dan 'matig' en de helft viel in de categorie 'onvoldoende'.

Zelfs pasgeboren hondjes hebben het beter dan Nederlandse baby's

Eerkens verwondert zich erover dat baby's van zes weken, die veel minder ontwikkeld zijn dan een pup van zes weken, gerust naar de crèche gebracht worden.

Het is bij wet vastgesteld dat er een 'kritische limiet' is voor de scheiding van 'nest en moeder' voor honden. Een te vroege scheiding van puppy's van hun moeder is 'desastreus' en veroorzaakt zoveel stress dat de pup fysiek verzwakt, overgevoelig wordt voor ziekten, zich fysiek minder goed ontwikkelt en gemiddeld eerder overlijdt.'

Neem geen risico met de ontwikkeling van je baby

Je baby naar de crèche brengen is een soort Russische roulette. Je moet maar hopen dat je kind niet te stressgevoelig is, dat de leidsters voldoende zijn opgeleid, dat je kind zich kan hechten aan een leidster etc.

Marilse Eerkens stelt dat je beter op zeker kunt spelen, en geen risico's moet nemen met de ontwikkeling van je kind.

De baby is de grote verliezer

'En ja, natuurlijk moet er brood op de plan, en nee, een kind wordt niet gelukkiger van een ouder die heel chagrijnig thuis zit,' benoemt Eerkens de reacties die dit soort informatie vaak oproept.

Eerkens benadrukt dat ze heus wel weet dat 'terug naar de jaren 50' uit zowel financieel als emancipatoir oogpunt geen optie is, maar zoals het nu gaat is er volgens haar één grote verliezer:

'De baby die nu zijn hersenfundament aan het aanleggen is. Zijn ontwikkeling kan niet wachten op die eventuele kwaliteitsverbetering in de toekomst.'

Wat doen we met de baby: hoe moet het dan wel?

Eerkens stelt voor het 'Hollandse model' van parttime werken te koesteren en verfijnen.

  1. Ouders moeten de kans krijgen in ieder geval de eerste negen maanden zelf voor hun baby te zorgen.
  2. Na negen maanden volledige zorg kan een kind tot het tweeëneenhalf jaar oud is, voor 2 à 3 dagen opgevangen kunnen worden door een goed opgeleide gastouder, bij het kind thuis of in het huis van de gastouder.
  3. Vanaf twee jaar zouden kinderen enkele schooldagen per week gratis gebruik moeten kunnen maken van een kleuter of peuterschool.

Waar blijft de bezorgdheid en verontwaardiging?!

Marilse Eerkens is zeker niet de eerste die aan de bel trekt over de mogelijk kwalijke gevolgen van kinderopvang op basis van onderzoeksresultaten. Eerder deden dit al prof. dr. Riksen-Walraven, Beatrijs Smulders en Jay Belsky.

Toch hoor je hier relatief weinig over. Toen in 2008 het NCKO naar buiten kwam met de verontrustende cijfers over slecht functionerende crèches was er bijna geen krant die er aandacht aan besteedde, schrijft Eerkens. Dat was voor opiniemaker Kees Kraaijeveld reden om zich in Vrij Nederland hardop te vragen: 'Peutergate?'

Volgens Eerkens komt het gebrek aan ophef en zorg voort uit de manier waarop wij in Nederland naar kinderopvang kijken: het is niet een instelling voor kinderen, maar voor ouders. Er is geen kindgericht concept. In de haast om vrouwen de arbeidsmarkt op te duwen werd de zorg voor kinderen een sluitpost: 'O ja, dat moet ook nog geregeld worden.'

Conclusie over Wat doen we met de baby?

Wat doe we met de baby is verplichte kost voor alle ouders. Marilse Eerkens geeft informatie over de ontwikkeling van baby's die iedere ouder zou moeten weten.

En de informatie dat Nederlandse crèches niet in staat zijn om baby's de zorg te bieden die ze nodig hebben is van cruciaal belang. Het is dan ook schrikken dat aan deze feiten zo weinig ruchtbaarheid wordt gegeven!

Wie alle feiten netjes over kinderopvang en baby's op een rijtje wil zetten, kan zichzelf, en alle baby's(!) geen groter plezier doen dan dit boek te lezen.

Want ook al interesseren we ons dan misschien niet zo voor kinderopvang, er is geen ouder die zich niet interesseert voor zijn of haar baby!

Praktische informatie over Wat doen we met de baby?

Wat doen we met de baby 
Wat doen we met de baby? werd uitgegeven door Bertram & de Leeuw Uitgevers, en is onder andere te koop bij bol.com.

Vergelijkbare berichten

14 reacties

  1. Hulde voor dit boek! Bevestigt wat mij betreft al eerdere vermoedens. Ken zelf toch wel wat mensen (pedagoog, kinderpsycholoog, mensen in lager onderwijs) Die dit soort dingen zelf ook zeggen. Een vriendin van mij werkte zelf in een crèche en zegt dat dit de reden is dat ze haar eigen kinderen er niet heenbrengt...Wil niet zeggen dat dit spreekt voor iedere crèche, maar maak me wel wat zorgen als ik zie hoe het alleen om geld lijkt te gaan en niet echt om de kinderen. Ben blij dat ik in de positie zit dat ik thuis kan blijven voor ze, zou willen dat dit voor anderen ook makkelijker zou zijn. Hoop dat de media nu eens meer aandacht gaat besteden aan dit onderwerp!

  2. Hulde voor dit boek! Bevestigt wat mij betreft al eerdere vermoedens. Ken zelf toch wel wat mensen (pedagoog, kinderpsycholoog, mensen in lager onderwijs) Die dit soort dingen zelf ook zeggen. Een vriendin van mij werkte zelf in een crèche en zegt dat dit de reden is dat ze haar eigen kinderen er niet heenbrengt...Wil niet zeggen dat dit spreekt voor iedere crèche, maar maak me wel wat zorgen als ik zie hoe het alleen om geld lijkt te gaan en niet echt om de kinderen. Ben blij dat ik in de positie zit dat ik thuis kan blijven voor ze, zou willen dat dit voor anderen ook makkelijker zou zijn. Hoop dat de media nu eens meer aandacht gaat besteden aan dit onderwerp!

  3. heel veel mensen zitten gevangen in een inkomens- en uitgavenpatroon en denken dat ze niet anders kunnen.

    ik heb altijd een goed gevoel gehad bij 'ons' kdv. altijd de zelfde lieve leidsters, kregen de kindjes stressvrij en blij terug, soms wilden ze niet eens mee naar huis 😉

    toen klein meisje wendy, een van de vaste gezichten van het kdv na bijna 5 maanden terug zag bij een winkel vloog ze om haar nek en was helemaal blij. het is niet alleen maar kommer en kwel.

    werken is nog steeds de norm, thuisblijven = thuiszitten, dus niksen. dat wordt helaas alleen door de streng christelijke partijen tegengesproken, niet iets waar de moderne vrouw zich mee associeert....

    thuisblijven is not done, een gat op je cv. want werken voor geld is de enige dat telt.

    denk dat een dergelijk boek alleen gelezen wordt door mensen die zich toch al buiten de gebaande paden begeven.

    de mensen met kinderen op kdv hebben denk ik meer behoefde aan lezen hoe het ook anders kan.... niet aan wat ze hun kinderen hebben 'aangedaan'.

  4. heel veel mensen zitten gevangen in een inkomens- en uitgavenpatroon en denken dat ze niet anders kunnen.

    ik heb altijd een goed gevoel gehad bij 'ons' kdv. altijd de zelfde lieve leidsters, kregen de kindjes stressvrij en blij terug, soms wilden ze niet eens mee naar huis 😉

    toen klein meisje wendy, een van de vaste gezichten van het kdv na bijna 5 maanden terug zag bij een winkel vloog ze om haar nek en was helemaal blij. het is niet alleen maar kommer en kwel.

    werken is nog steeds de norm, thuisblijven = thuiszitten, dus niksen. dat wordt helaas alleen door de streng christelijke partijen tegengesproken, niet iets waar de moderne vrouw zich mee associeert....

    thuisblijven is not done, een gat op je cv. want werken voor geld is de enige dat telt.

    denk dat een dergelijk boek alleen gelezen wordt door mensen die zich toch al buiten de gebaande paden begeven.

    de mensen met kinderen op kdv hebben denk ik meer behoefde aan lezen hoe het ook anders kan.... niet aan wat ze hun kinderen hebben 'aangedaan'.

  5. Idd. klinkt meer als steun voor moeders die al thuis zijn en zich misschien soms aangevallen voelen, dan als fijn leesvoer voor werkende moeders.

    Ik denk dat ouders alleen op andere gedachten komen omdat ze zelf de combinatie werk en baby te zwaar vinden. Zijn er daadwerkelijk moeders die fulltime voor hun baby hebben gezorgd en daar sjagerijnig van werden? Of zijn het werkende moeders die dat roepen zonder dat ze het zelf hebben meegemaakt?

  6. Idd. klinkt meer als steun voor moeders die al thuis zijn en zich misschien soms aangevallen voelen, dan als fijn leesvoer voor werkende moeders.

    Ik denk dat ouders alleen op andere gedachten komen omdat ze zelf de combinatie werk en baby te zwaar vinden. Zijn er daadwerkelijk moeders die fulltime voor hun baby hebben gezorgd en daar sjagerijnig van werden? Of zijn het werkende moeders die dat roepen zonder dat ze het zelf hebben meegemaakt?

  7. Daarom vind ik het Scandinavisch model zo goed: in het begin twee jaar betaald ouderschapsverlof waarin ouders voor hun kind(eren) kunnen zorgen en daarna weer de mogelijkheid om buitenshuis aan de slag te gaan.

  8. Daarom vind ik het Scandinavisch model zo goed: in het begin twee jaar betaald ouderschapsverlof waarin ouders voor hun kind(eren) kunnen zorgen en daarna weer de mogelijkheid om buitenshuis aan de slag te gaan.

  9. Het is inderdaad een ontzettend goed boek! Wat mij betreft een boek dat in een kraampakket of blije doos thuishoort. Want in NL lijkt de enige weg die van een kdv te zijn en als je daar aan twijfelt hoor je zoals Eerkens schrijft direct bij een groep gekkies van de borstvoedingsmaffia. Heel herkenbaar om dat te lezen. Waar ik me aan stoor bij veel vrouwen is dat ze zeggen " oh de hele dag thuis, dat is niks voor mij, dat past niet bij me". Als je weet wat Eerkens beschrijft dan kun je toch niet anders dan concluderen dat een kdv geen optie is. En dat het beste geven aan je kind niet een kwestie is van of iets bij je past? Als je dan echt moet werken, probeer dan een gastouder te vinden. Een andere heel aansprekend boek is Being There. Het legt gewoon uit hoe belangrijk jij bent als ouder, moeder etc. Iets dat we niet meer meekrijgen!

  10. Het is inderdaad een ontzettend goed boek! Wat mij betreft een boek dat in een kraampakket of blije doos thuishoort. Want in NL lijkt de enige weg die van een kdv te zijn en als je daar aan twijfelt hoor je zoals Eerkens schrijft direct bij een groep gekkies van de borstvoedingsmaffia. Heel herkenbaar om dat te lezen. Waar ik me aan stoor bij veel vrouwen is dat ze zeggen " oh de hele dag thuis, dat is niks voor mij, dat past niet bij me". Als je weet wat Eerkens beschrijft dan kun je toch niet anders dan concluderen dat een kdv geen optie is. En dat het beste geven aan je kind niet een kwestie is van of iets bij je past? Als je dan echt moet werken, probeer dan een gastouder te vinden. Een andere heel aansprekend boek is Being There. Het legt gewoon uit hoe belangrijk jij bent als ouder, moeder etc. Iets dat we niet meer meekrijgen!

  11. Het is helaas in Nederland niet zo dat moeders altijd de keuze hebben om wel of niet te werken dus laten we dan zorgen dat Kinderopvang van uitsekende kwaliteiet is! De discussie zou moeten gaan over de geboden kwaliteit in de kinderopvang. Deze moet van uitstekende kwaliteit zijn voldoende, vaste medewerkers met voldoende kennis over de ontwikkeling van baby's en de juiste houding en vaardigheden. Maar ja ook daar maakt de politiek andere keuzes in..kinderopvang en marktwerking, laat me niet lachen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *