Hedwig van Bree: van thuisblijfmoeder tot schrijfster

thuisblijfmoeder

Hedwig van Bree (46) werkte jarenlang als zzp'er in de Recruitment en HR. Samen met haar man heeft ze een tienjarige zoon en een achtjarige dochter.

Het plan was dat Hedwig en haar man de opvoeding en zorg voor hun kinderen fifty-fifty zouden doen, maar in de praktijk kwam het erop neer dat Hedwig noodgedwongen thuisblijfmoeder werd. Iets waar ze veel moeite mee had.

Dit is haar verhaal.

Hoe was de beslissing om fulltime te moederen? 

Het was bij mij niet een bewuste beslissing. Ik dacht dat we het samen zouden gaan doen, maar dat liep anders.

Ik kon, vanwege het feit dat ik zelfstandige was, langer met zwangerschapsverlof dan gebruikelijk. Mijn man bleek gaandeweg, vanwege zijn functie, niet parttime te kunnen werken en ‘ineens’ vond ik mezelf na een paar maanden terug als thuisblijfmoeder. Het werk dat ik deed als zelfstandige, was moeilijk in deeltijd te doen, vandaar dat ik thuis bleef.

Ik vond dit een heel moeilijke situatie waar ik lange tijd heel gefrustreerd over was.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Wisselend. In mijn omgeving is het normaal om te werken, of je nou man of vrouw bent. Aan sommige mensen kon ik merken dat ze het afkeurden (of ik hoorde dat zelfs). Anderen vonden het een goede actie, vooral voor de kinderen omdat ze zoveel aandacht van mij zouden krijgen.

Wat vind je partner ervan? 

Mijn partner vond/vindt het top. Hij kon zijn werk voortzetten terwijl ik thuis alle zorg en aandacht geef aan de kinderen en alles wat daar verder bij komt kijken. Die taakverdeling kwam heel organisch tot stand toen de kogel eenmaal door de kerk was.

'Mijn partner kon niet minder gaan werken'

Dat hij niet minder kon gaan werken, was een feit. De beslissing dat ik voor de kinderen zou gaan zorgen, kwam op mij aan. Als ik in een dienstverband was gaan werken, had hij dat van mij begrepen, maar het wel minder fijn voor de kinderen gevonden. Plus we hadden veel hulptroepen moeten inschakelen.

Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon? 

Nee.
Ik deed nog wel eens opdrachten naast mijn taken thuis. En inmiddels verdien ik weer door mijn werk als schrijver.

Wat vind je ervan dat je financieel afhankelijk bent van je partner? 

Ik ben nooit (geheel) financieel afhankelijk geweest. Ik had mijn eigen middelen vanuit de tijd dat ik mijn eigen zaak had. Daarnaast deed ik af en toe nog wel eens een opdracht. Ik heb mij nooit afhankelijk gevoeld.


Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Ik heb naast het moederschap dus mondjesmaat nog wel opdrachten aangenomen. Inmiddels werk ik weer. Ik schreef mijn boek Ik haat hardlopen! ... dacht ik. Daar komt veel werk uit voort. Ook zijn er andere plannen op werkgebied die hardloop-gerelateerd zijn.

Het boek heeft ervoor gezorgd dat ik, zodra de kinderen naar school zijn, aan het werk ben. Ik doe het huishouden etc. nog altijd helemaal zelf dus ik heb het druk, maar ik geniet ervan omdat ik werk doe dat niet als werken voelt.

Het verhaal over mijn boek vind je op het hardloopblog Ren mama, ren.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Mijn grootste uitdaging was denk ik om negatieve opmerkingen van buitenaf niet ‘in me te laten komen’ en om mijn eigen ruimte op te eisen. Als ik dat niet doe, loop ik - door mijn eigen gedrag- het risico om de sluitpost van het gezin te worden. Daarmee bedoel ik dat alles voor gaat: de kinderen, het huishouden, de hond etc. En dan kom ik ergens onderaan het lijstje te staan.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Dat je veel meemaakt van je kinderen, en dat je veel tijd met ze doorbrengt. En laten we eerlijk zijn, nu ze groter worden kan ik soms dingen midden op de dag doen die anderen niet kunnen doen. Als zij op school zitten, kan ik een uurtje hardlopen. Daarnaast was ik bijvoorbeeld nooit aan onze te gekke hond Bob begonnen als ik buiten de deur was blijven werken.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

Ik werk van 8.30 tot 12.00 en dan na de lunch weer verder. Als de kinderen om 15.00 uit school komen, pak ik de zorg voor hen weer op. Ook werk ik als dat nodig is 's avonds en in de weekenden 

Ik ben de hele week druk met het werk dat uit mijn boek voortvloeit. Onder andere:

  • Schrijven voor bijvoorbeeld Pro Run
  • Interviews zoals deze beantwoorden
  • Naar besprekingen/afspraken in het kader van het boek, 
  • Boeken verzenden die lezers rechtstreeks bij mij bestellen
  • Belastingaangifte verzorgen
  • Marketing omtrent het boek etc.

Verder vang ik mijn kinderen en twee vriendjes een paar keer per week op tijdens de lunchpauze van school, laat ik de hond uit, doe ik boodschappen/de was/maak ik schoon, ik kook en ik doe mijn hardlooptrainingen op maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag en zondag. Daarnaast breng ik onze dochter naar paardrijden en hockey en rijd ik de kinderen als dat moet naar andere afspraken.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Dat vind ik prima. Bovenal vind ik dat iedereen moet doen wat hem/haar past. Als het in jouw gezin op een zeker moment beter past om voor je gezin te zorgen (of je nou M/V bent) en dat kan ook financieel, dan hebben anderen daar niet over te oordelen. Maar ook als je ervoor kiest om te blijven werken als er kinderen komen dan is dat helemaal goed. We moeten elkaar vrij laten in onze keuzes en niet zo oordelen over elkaar.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

In de uren dat ik voor de kinderen/het huishouden zorgde, toen ik niet meer als zelfstandige werkte, had ik het veel te druk voor sociale contacten overdag. Ik bleef mijn vrienden en vriendinnen gewoon zien, net zoals toen ik wel buiten de deur werkte: s’avonds en in de weekenden of we belden lekker met elkaar.

Hoe 'laad' je jezelf weer op? 

Ik loop hard. Daarmee los ik volgens mijn man alles op ha ha!! Ik krijg er energie van, ik spreek er veel leuke mensen door en ik word er vrolijk van.

Daarnaast schrijf ik dus graag. Er komt zeker een tweede boek. Als het werk voor het eerste boek wat afneemt, begin ik eraan.

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Ik ben mezelf altijd blijven ontwikkelen. Alleen al door het feit dat ik -toen ik nog zelfstandige was- een heel grote mond had over thuisblijfmoeders. Ik zat vol vooroordelen.

Mijn jaren als thuisblijfmoeder hebben mijn ogen geopend, mij een lesje geleerd en mijn mening zwaar genuanceerd. 

Daarnaast heb ik veel geleerd van het moederschap en het leven zelf. Maar door het schrijven van mijn boek heb ik me ook kunnen ontwikkelen. Niet alleen als schrijver, maar ook door me te verdiepen in de wereld van uitgevers, marketing rond boeken, sociale media en ga zo maar door.

Ik ben pas gaan hardlopen toen de kinderen er al waren. Zelfs als hardloper heb ik mij in de jaren als thuisblijfmoeder enorm ontwikkeld. Ik werd zelfs nummer 84 van de Nederlandse marathonranglijst en ik won een aantal wedstrijden. Zo belandde ik bijvoorbeeld op het podium van  de Dam tot Damloop.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik blijf doorgaan met schrijven. Ik heb op dit moment 97 super mooie, lieve, lovende reacties op bol.com. Mensen vroegen ook al snel: wanneer komt je tweede boek uit? Dat is zo gaaf! Ik was enorm onzeker over het boek: wat zouden mensen ervan vinden? Nu men zo positief reageert, stimuleert mij dat om ermee door te gaan.

Daarnaast word ik ook gevraagd als spreker voor verschillende evenementen, boekenclubs, sportclubs etc.. Dat vind ik heel eng, maar ik ga de uitdaging wel aan. Verder ben ik gevraagd voor een ander mooi project. Ik denk er nog over na of ik dat kan, en wil gaan doen.

Ook schrijf ik een vast blog voor ProRun.
Nu mijn kinderen iets groter worden, kan ik weer wat meer tijd spenderen aan dingen voor mezelf, zoals ‘buiten de deur werken'. Mijn oude werk als zelfstandig recruiter vind ik ook nog steeds tof. Dat kan ik altijd ook weer oppakken.

Ben je benieuwd naar Hedwigs boek Ik haat hardlopen?

Als men interesse heeft dan kan mijn boek Ik haat hardlopen!... dacht ik besteld worden via ikhaathardlopen.nl of via bol.com

Vanwege corona ligt het boek nu nog niet in de boekhandels (al kunnen die het wel bestellen).

thuisblijfmoeder Hedwig

En ik kan dus ook ingeschakeld worden als spreker voor boekenclubs, sportverenigingen/sportgroepen.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *