Waarom de term 'werkende moeder' de prullenbak in kan!
In een artikel op de Amerikaanse website Romper, stellen Katherine Goldstein en Jo Piazza dat het tijd is om de term 'werkende moeder' af te schaffen.
De term is niet meer van deze tijd volgens hen.
Werkende moeder: een relatief nieuwe term uit de jaren 70 en 80
De term werkende moeder werd pas populair in de jaren 1970 en 1980. Veel moeders gingen na de geboorte van hun kind weer buitenshuis aan het werk.
De pers zocht naar een manier om moeders die thuisbleven bij de kinderen en moeders die terugkeerden naar de werkvloer te onderscheiden.
Zo ontstond de term werkende moeder.
Waarom de term werkende moeder niet oké is
Volgens Coonts, auteur van For Better and for Worse, the Problematic Past and Uncertain Future of Marriage and Gender vat het probleem als volgt samen:
'Contrasting ‘stay-at-home’ mothers with ‘working’ mothers devalues both groups. The first label ignores the economic value of mothers’ caregiving and home production, while the second one undercuts the female worker because it suggests her identity needs to be modified by the fact that she is also a mother.'
Katerine en Jo zeggen dat ze zich nu pas realiseren dat betaalde arbeid niet het enige werk is dat waardevol is!
Samenvattend
Net zoals alle moeders fulltime moeders zijn, omdat je nu eenmaal altijd een moeder bent, zo werken alle moeders. Of ze dat nu buitenshuis of binnenshuis doen.
De term 'werkende moeder' is een symptoom van een kapitalistische maatschappij die alleen maar waarde hecht aan werk dat klinkende munten oplevert.
Daarmee doet de term onrecht aan zowel de vrouwen die baan en gezin combineren als aan thuisblijfmoeders.
Lees nu zelf het artikel: 'It's time to retire the phrase 'working mom'
Inderdaad. Een 'niet werkende moeder' bestaat niet 😉
Inderdaad. Een 'niet werkende moeder' bestaat niet 😉