Is het al zeven uur? Mijn jaar als thuisblijfmoeder van Margo C. Pol: boek review

Mijn jaar als thuisblijfmoeder

Een beetje behoedzaam begon  ik aan het boek Is het al zeven uur van Margot C. Pol over haar jaar als thuisblijfmoeder.

Ik vreesde voor een zogenaamd neutraal verhaal, waar de vooroordelen over thuisblijfmoeders niettemin zouden afspatten. Zoals de documentaire met de vooringenomen titel: 'Waarom werken Nederlandse vrouwen niet?'

Maar wat een aangename verrassing!

Is het al zeven uur: de geboorte van een (nieuwe) moeder

Is het al zeven uur is een prachtig verhaal over een vrouw die zoekt naar de beste manier voor haar om haar moederschap vorm te geven.

Tijdens het lezen bekroop me de gedachte: 'Het boek had eigenlijk beter De geboorte van een (nieuwe) moeder kunnen heten.' De titel 'Is het al zeven uur?' doet eigenlijk geen recht aan de inhoud van het boek. Evenmin als de manier waarop het boek in krantenartikelen wordt beschreven.

Dit boek gaat over veel meer dan 'thuisblijfmoeder zijn'

In de media wordt gekozen voor de popie jopie toon, van 'Oh wat is het toch zwaar als thuisblijfmoeder,' maar dat is zeker niet Margot C. Pols hoofdboodschap.

Sterker nog, ik ervaar haar boek vooral als een zoektocht naar antwoorden op universele vragen als:

  • Hoe kan ik een goede moeder zijn voor mijn kinderen?
  • Wat is een goede moeder eigenlijk?
  • Wat is het beste voor mijn kinderen?
  • Waarom is het zo moeilijk om tevreden te zijn met wat ik heb? Waarom voel ik me schuldig op mijn werk, en als ik fulltime thuis ben?  En hoe los ik dit op?
  • Hoe zorg ik dat mijn kinderen voldoende groenten binnenkrijgen?!

Waarom ben ik niet gelukkiger als moeder?

Aanleiding voor haar jaar als thuisblijfmoeder is Margots worsteling met de vraag:

'Waarom ben ik niet veel gelukkiger met mijn kinderen? Waarom geniet ik niet meer van het moederschap?'

Ze ziet de combinatie van haar baan en gezin als een mogelijke oorzaak voor haar gebrek aan 'genieten'. Vandaar dat ze bij wijze van experiment een jaar thuisblijft bij haar kinderen. Maar al na 1 maand concludeert ze dat de combinatie werk - gezin niet de verklaring is.
Maar dan heeft ze nog 11 maanden te gaan.

Combinatie van onderzoek en zeer persoonlijke ervaringen

Margot heeft zich er niet makkelijk afgemaakt. Ze heeft zich grondig voorgelezen, en verwijst veelvuldig naar onderzoeken, boeken, artikelen en interviews die je achterin terug kunt vinden bij de bronvermelding.
Daarnaast is ze zeer open over wat ze ziet als haar eigen tekortkomingen als moeder. Zo durft ze te delen dat ze haar 4-jarige zoontje 10 keer heeft geslagen in zijn leven.

'Na een hele dag van 'Nee' en 'Wil niet' uiteindelijk het bordje ongeïnteresseerd weg te keilen, waarna het op de grond kapot barstte en de stamppot uiteenspatte - toen gaf ik hem een klap. Recht in zijn gezicht.'

Een bekentenis die mij niet makkelijk lijkt, en die haar kwetsbaar maakt voor boze reacties stel ik me zo voor. Je kind slaan is immers 'not done'! Dat vindt Margo zelf ook.

Wat besluit Margo aan het eind van haar jaar als thuisblijfmoeder?

Na een jaar fulltime moederen worstelt Margo nog steeds met de vraag:  'Ga ik weer buitenshuis werken, of blijf ik langer fulltime thuis?'  Ze bedenkt dat ze het liefst fulltime buitenshuis zou willen werken, maar dat wil ze niet voor haar kinderen.

'Hoe gelukkig ik zelf ook van vijf dagen werken zou kunnen worden, het weegt niet op tegen het risico van ongelukkige kinderen, vroeger of later.'

Uiteindelijk besluit ze daarom tot en-en. Zowel betaald werk doen, als veel thuis zijn bij haar kinderen. Zoals zoveel Nederlandse vrouwen doen ; ) Marjo vat haar nieuwe carrièremodel als volgt samen:

'Ik werk - om mijn kinderen heen.'

Dat vind ik heel herkenbaar, want zo doe ik het ook als fulltime blogger : ) Alleen noem ik het meestal als 'overal tussendoor werken'.

Een paar kritische kanttekeningen

Toch een paar kritische kanttekeningen. Her en der valt Margot toch in de valkuil van stereotypes en vooroordelen over thuisblijfmoeders.
Zo trapt ze in de valkuil van de heiligverklaring van betaalde arbeid als enige mogelijkheid om een boeiend levend te kunnen hebben:

'Geen eigen salaris is niet de vervelendste consequentie van geen baan hebben, maar vastzitten aan deze ene saaie persoonlijkheid is dat wel.'

Interessant in dit verband is het recent verschenen boek Werk is geen oplossing.

En als laatste een heel praktische kanttekening: wie heeft er bedacht om de flaptekst in witte letters te drukken op een oranje achtergrond? Het is praktisch onleesbaar!

Mijn conclusie over Is het al zeven uur?

Zoals ik al schreef dekt de titel totaal niet de lading van dit boek. De titel klinkt als een zoveelste chicklitroman, maar dit boek is een grondig en persoonlijk onderzoek naar wat het betekent om moeder te zijn in deze tijd.
Dat maakt Margots verhaal een feest van herkenning voor vrijwel iedere moeder, of ze nou thuisblijfmoeder zijn of 'werkende moeder'.
Ja, de aanleiding van dit boek is Margo's beslissing om 1 jaar thuisblijfmoeder te zijn, maar dit boek gaat over veel meer dan dat.

Aanrader voor iedere moeder!

Ik vind Is het al zeven uur? dan ook een echte aanrader voor iedere moeder! Voor vrouwen die zwanger zijn van de eerste weet ik het nog niet zo... die zouden misschien erg schrikken! Maar als de eerste boreling 6 weken is, dan is dit een heel goed kraamcadeau!

Praktische informatie over Is het al zeven uur?

Is het al zeven uur is voor 21,99 te koop bij bol.com. Dat is dit boek zeker waard.
Is het al zeven uur review

Leestips

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *