Thuisblijfmoeder Hanneke
Thuisblijfmoeder Hanneke (36) ging vanwege het werk van haar man een jaar in Vancouver wonen. Hanneke zegde hiervoor haar baan op, omdat ze vond dat dit voor alle partijen beter was.
Zo kon ze 'vrij' genieten van een jaar in een fantastische stad en omgeving, aldus Hanneke.
Hanneke's zoontje is bijna twee, en Hanneke en haar man verwachten deze maand hun tweede kindje.
Van communicatie specialist tot thuisblijfmoeder
Voor Hanneke thuisblijfmoeder werd, volgde ze een opleiding marketing en communicatie en werkte voor haar emigratie avontuur bij een luchtvaartmaatschappij als communicatie specialist. Daarvoor werkte ze bij diverse reclamebureau's.
Ik interviewde Hanneke over haar ervaringen als thuisblijfmoeder, haar emigratie naar Vancouver, en hoe het is om nu weer in Nederland te wonen!
Lees nu het verhaal van thuisblijfmoeder Hanneke!
Hoe was het om fulltime te moederen in Vancouver?
Heel bijzonder! Ik heb het eerste 1,5 jaar van mijn zoontje echt fulltime voor hem gezorgd, en je ziet hem dan van minimensje tot klein jongetje ontwikkelen. En je maakt echt iedere ontwikkeling van zo dichtbij mee!
Daarnaast denk ik nu, achteraf, dat het heel erg goed is voor de band met je kind (de hechting) om die eerste periode met elkaar te zijn.
Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen?
Het was relatief makkelijk, omdat we het ons ook konden permitteren. Het plan was eerst wel dat ik in Vancouver ook zou gaan werken, alleen bleek kinderopvang daar wat lastiger dan gedacht. En niet alleen omdat moeders daar 12 - 18 maanden verlof hebben en opvang dus voor kindjes pas vanaf 12-18 maanden oud is.
Kwaliteit kinderopvang anders in Vancouver
Ook de kwaliteit van opvang is daar anders dan we in Nederland gewend zijn. In principe mag iedereen daar vrij eenvoudig zijn huis openstellen en zichzelf ‘opvang’ noemen. Er zijn dus ook genoeg plekken waar het vooral om het geld draait, en niet om de kwalitatieve opvang van jouw kind.
En de wachtlijsten voor de goede plekken zijn enorm, haast niet tussen te komen. Dat alles bij elkaar opgeteld maakte het voor ons een makkelijke beslissing dat ik dan thuis zou blijven met onze zoon.
Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?
Niet heel specifiek. Met bovenstaande uitleg was het een vrij logische stap. En men zei al:
'Waarom ga je niet gewoon een jaartje niks doen?'
toen ik nog aangaf het plan te hebben daar te gaan werken.
Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces?
We hebben dit samen besloten, dus hij stond er volledig achter. Voor onze situatie is dit een logische stap. We hebben het ook echt samen zo bedacht.
Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?
Niet heel specifiek. Wel kwam de meeste zorg voor ons zoontje (dus ook in de nachten) bij mij te liggen. Hij moest immers werken de volgende dag.
Hebben jullie berekeningen gemaakt?
We hebben geen berekeningen gemaakt, maar wisten wel dat we dat jaar een eind zouden komen met zijn salaris. En hebben heel duidelijk gezegd dat we het in de gaten zouden houden, en eventueel aan ons spaargeld zouden komen.
'Ik wilde graag wat nuttigs doen'
Wel wilde ik graag wat nuttigs doen en mijn hersenen blijven gebruiken in de tijd dat we in Vancouver woonden. En op dat moment zat ik met mijn hoofd vol in de babytijd en daar is het idee voor Tips voor baby’s geboren.
Als ‘first time mom’ had ik zoveel vragen over alles, over voedingen, ritmes, slapen, verzorging, reizen, etc. Google helpt natuurlijk maar ik kwam altijd op 101 sites terecht en bleef dan nóg met vragen achter.
Dus wilde ik een plek maken waar ik zo uitgebreid mogelijk al mijn tips en ervaringen deel over alles waar ik zelf tegenaan ben gelopen. Om zo anderen te helpen. Inmiddels schrijven er soms ook professionals mee, en andere moeders die hun ervaringen delen op gebieden waar ik zelf geen ervaring mee heb.
Inkomsten van mijn blog
Ik leer niet alleen heel veel van het bouwen en onderhouden van de site, ik ga ook betaalde samenwerkingen aan die passen bij de site om op die manier er wat geld aan te verdienen.
Ook zul je op de site affiliate links tegenkomen, als een lezer daar op klikt en vervolgens op die site iets koopt verdien ik een kleine commissie zonder dat de lezer daar extra voor betaalt. Het stroomt niet binnen maar alle kleine beetjes zijn leuk.
Hoe is het nu jullie weer in Nederland zijn? Blijf je thuisblijfmoeder? Wat zijn je plannen?
Toen we terug naar Nederland verhuisden, was ik alweer zwanger van nummer twee. Ook wisten we dat we weer vrij snel zouden verhuizen van Amsterdam naar Breda. Betaald werk zoeken in Amsterdam had dus geen zin.
Ook wilden we in Breda eerst even settelen en zorgen dat ons zoontje oké, was en zijn draai had gevonden. Nou, dan ben je zo een paar maanden verder en hoog zwanger 🙂
Voor zowel werkgevers als mijzelf geen fijn uitgangspunt om een nieuwe baan te zoeken/beginnen. Daarnaast is het werk van mijn man hier nu nog tijdelijk. We hopen in het voorjaar meer duidelijkheid te hebben of we in Breda kunnen blijven.
Plan is dus nu dat ik na mijn ‘verlof periode’ weer aan de slag ga. Dat wil ik ook graag, fijn om weer collega’s te hebben en een vaster ritme. Ik verwacht ergens rond april weer een beetje te gaan solliciteren.
Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner?
Gelukkig ben ik niet volledig afhankelijk van hem. Dat lijkt me toch best pittig. Al moet ik zeggen dat we het jaar in Vancouver hebben kunnen redden met zijn salaris. En dat hadden we vooraf ook zo afgesproken: als het kan doen we alles van dat salaris.
Door die duidelijke afspraak, en het feit dat ik wist dat het tijdelijk was had ik daar geen moeite mee. Maar, nu weer thuis voel ik wel de drang om weer zelf te verdienen.
Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?
Dat is/was voor mij denk ik het combineren met COVID. Zeker omdat we in het buitenland waren waar we niemand kenden. Ik had me het liefst ingeschreven voor allerlei baby/dreumes klasjes en activiteiten om zo ook wat meer mensen te ontmoeten en onze baby wat variatie aan prikkels te geven.
Helaas kon dat niet, en stonden mensen ook niet echt open voor nieuwe contacten, want afstand houden was het devies. Buiten het: 'Hallo, wat een leuk kindje, hoe oud, kan hij al xyz.' Er was gelukkig één muziek klasje waar we wel heen konden dus dat brak de week wel een beetje.
Wat is het leukst aan fulltime moederen?
Dat je iedere ontwikkeling onder je neus ziet gebeuren. En, dat merk ik nu we weer terug zijn vooral, dat je een enorm sterke band met je kind krijgt. En je kunt ieder huiltje en ieder gebaar plaatsen en weet meteen wat hij wil door alleen al één blik.
Dat vind ik wel bijzonder. Nu denk ik dat ouders dat al snel hebben met hun eigen kind, maar ik denk dat het door fulltime samen zijn nog hechter is.
Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?
We hebben een vrij vast ritme, dus we staan altijd rond dezelfde tijd op. Dutjes zijn redelijk te voorspellen en ook maaltijden e.d. zijn overwegend op vaste momenten.
Daartussen zorgde ik eigenlijk dat ik zoveel mogelijk lekker naar buiten ging. Even goedkoop boodschappen doen. Of lekker in het park of naar de speeltuin waar ik ons zoontje zoveel mogelijk de gelegenheid gaf om zelf te bewegen en op onderzoek uit te gaan.
Eén keer in de week hadden we een muziek klasje, dat gelukkig door kon gaan ondanks de restricties. Dat was een fijn moment in de week. Daarnaast probeerde ik met de andere moeders die ik ontmoette af en toe af te spreken in het park bijvoorbeeld om de baby’s wat meer sociale interactie ook te geven.
In het weekend was mijn man thuis en konden we leuke dingen doen in de omgeving of gewoon lekker een koffietje halen, etc.
Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie en betaald werk?
Ik merk dat ik dit een lastige vind omdat het mij niet per se raakt. Ik ben bewust één jaar thuis gebleven toen we in het buitenland woonden. Dat is nu wat verlengd, o.a. door verhuizing en zwangerschap. Maar ik ben wel van plan weer de arbeidsmarkt op te gaan.
Ik snap dat arbeidsparticipatie goed is voor Nederland en voor de mens zelf, al zijn er ook altijd gevallen waarin ik bewust thuis blijven ook snap - zoals bij een Thuisblijfmoeder
Hoe voorzie je in sociale contacten?
In Vancouver had ik wat dat betreft mazzel dat moeders daar 12 - 18 maanden verlof hebben. Er is dus altijd wel iemand in de speeltuin te vinden. De vrouwen die ik daar tegenkwam wilden ook graag andere moeders met kindjes van dezelfde leeftijd ontmoeten. Dus dat was prettig.
Maar, zoals ik eerder ook noemde, COVID maakte het ook lastig. We spraken nooit thuis af, het was toch altijd een beetje voorzichtig en daardoor ook minder makkelijk.
Hoe 'laad' je jezelf weer op?
Ik moet zeggen dat dat er een beetje bij inschiet, tijd voor mezelf. In Vancouver gingen we, als mijn man vrij was, toch altijd met z’n drieën op pad. De omgeving ontdekken, leuke dingen doen samen. Want ja, dat is de tijd die je met elkaar hebt, en je wil toch de stad en omgeving samen ontdekken en er zoveel mogelijk uit halen.
Nu in Nederland helpt het me dat ons zoontje twee dagen per week weer naar de crèche gaat. Dat is begonnen toen hij ongeveer 1,5 was.
En heel eerlijk; het lijkt me ontzettend pittig om fulltime thuis te zijn met een kindje rond de 2 jaar oud! Want die begint toch een beetje te peuterpuberen en dat kan behoorlijk pittig zijn. Dus respect voor alle thuisblijfmoeders die daar doorheen gaan.
Een veelgehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?
Ik wilde dus inderdaad zelf ook nog ‘bezig’ blijven. Omdat ons zoontje nog vrij veel sliep in de periode dat we in Vancouver woonden, ben ik Tips voor baby’s gestart.
Daar heb ik in de afgelopen 1,5 jaar veel van geleerd en heb me dus ook zeker ontwikkeld in dat vakgebied (bloggen, website bouwen en onderhoud, samenwerkingen opzoeken, etc).
Maar, ik denk ook dat moeder worden en fulltime thuis zijn met je kind(eren) enorm veel van je vraagt op mentaal vlak en je daar dus hoe dan ook je in ontwikkelt.
Je hebt een blog. Zou je daar wat over kunnen vertellen?
Als ‘first time mom’ had ik zoveel vragen over alles, over voedingen, ritmes, slapen, verzorging, reizen, etc. Google helpt natuurlijk maar ik kwam altijd op 101 sites terecht en bleef dan nóg met vragen achter.
Dus wilde ik een plek maken waar ik zo uitgebreid mogelijk al mijn tips en ervaringen deel over alles waar ik zelf tegenaan ben gelopen. Om zo anderen te helpen. Dat werd dus www.tipsvoorbabys.nl.
Inmiddels schrijven ook regelmatig professionals mee en andere moeders die hun ervaringen delen op gebieden waar ik zelf geen ervaring mee heb. Zo hoop ik ieders vragen toch te kunnen (laten) beantwoorden.
Wat maakt tipsvoorbabys.nl dan anders dan andere 'mamablogs'?
Het onderwerp is echt alleen het kind. Ik heb het niet over ouderschap, moeder zijn, de zwangerschap, etc.
Het gaat mij erom dat je (praktische) tips en info kunt vinden voor de verzorging en ontwikkeling van jouw baby en inmiddels dreumes. Tips voor baby’s groeit zo een beetje mee met mij en mijn zoontje qua onderwerpen.
Het gaat mij erom dat je (praktische) tips en info kunt vinden voor de verzorging en ontwikkeling van jouw baby en inmiddels dreumes. Tips voor baby’s groeit zo een beetje mee met mij en mijn zoontje qua onderwerpen.
Hoe zie je de toekomst?
Spannende tijden! Baby nummer 2 dient zich ergens begin januari aan. Erg benieuwd hoe we alles gaan combineren, een baby en een kind van 2. En als we eenmaal weer gesetteld zijn met z’n vieren hopelijk meer duidelijkheid over een vaste plek en dan op zoek naar een eigen huis (koop). Al zal dat ook niet makkelijk zijn in deze tijd. En dan dus ook op zoek naar een fijne en leuke werkplek.
Wat zou je andere moeders die overwegen om thuisblijfmoeder te worden adviseren?
Maak goede afspraken met je partner over financiën en taakverdeling. Wat verwachten jullie van elkaar, wat is haalbaar? En, als het dan niet helemaal blijkt te werken, spreek het uit!
Het is heel makkelijk om in een soort flow te komen die misschien even werkt maar op lange termijn niet houdbaar is. Bespreek dat!
'Jij moeder harder werken dan ik, met mijn fulltime baan'
Mijn man heeft wel eens gezegd:
'Jij moet harder werken dan ik, met mijn fulltime baan.'
En dat is echt zo, vergis je daar niet in. Je ben echt de hele dag bezig met de zorg voor iemand anders. En waar werkende mensen na een dagje werken hun werk achter zich kunnen laten kun je dat als thuisblijf moeder niet - je ‘werk’ is immers thuis en 24/7.
Ik vond het fantastisch om dit in het buitenland te mogen ervaren maar dat had ook te maken met twee factoren.
- We waren in een nieuw land, nieuwe stad - alles wat we daar deden was nieuw voor ons en dus leuk en soms uitdagend en
- Ik was fulltime thuis tot onze zoon 1,5 jaar oud was. Hij kon toen nog niet lopen, nog niet echt een mening over dingen en ging gewoon mee in de dag zoals ik die bedacht had.
Zoals ik eerder al zei: als ik, nu hij bijna 2 is, full time thuis zou zijn met hem zou ik dat echt heel pittig vinden. Hij begint immers echt zijn eigen mening te krijgen en je hebt je handen vol op die leeftijd. Heel leuk hoor!
Maar dat lijkt me fulltime ook wel heel pittig ; )
Meer lezen van Hanneke?
Bezoek dan haar blog Tips voor baby's!
