Hoe intelligenter de vrouw, hoe vaker ze uit de ratrace stapt

'Hoe intelligenter de vrouw hoe vaker ze uit de ratrace stapt.'

Dat was de intrigerende kop van een column in de Belgische krant De Standaard.

Het artikel is geschreven door Griet Vandermassen.

Vrouwen maken vaker een opvallende carrièreswitch dan mannen

Vandermassen schrijft dat het niet uitzonderlijk is dat juist getalenteerde vrouwen met een succesvolle carrière een punt zetten achter hun loopbaan. Mannen doen dat ook wel, maar minder dan vrouwen.

En dat komt niet door het glazen plafond of sociale druk!

Doorgaans wordt er dan snel geroepen dat dit allemaal de schuld is van het glazen plafond en sociale druk. En natuurlijk van de moederschapsideologie.

'Maar,' schrijft Griet Vandermassen:

 

'Die verklaring gaat alvast niet op voor de vrouwen die vrijwillig afstand doen van een goedbetaalde, maatschappelijk hoog gewaardeerde job. Ze proefden van een trapje hoger en besloten weer af te dalen.'

 

Twee voorbeelden van 'topvrouwen' die anders kozen

• Nederlandse Merel van Vroonhoven, Topvrouw van het Jaar in 2012. Verruilde haar carrière in de financiële wereld voor een baan als juf in het bijzonder onderwijs.
• Belgische Imec IT-topvrouw Inge Neven verruilde haar topfunctie voor een eigen ijssalon.

Waardoor komt het dan wel?

Volgens psychologen David Lubinski en Camilla Benhow kiezen vrouwen vaker voor een ander bestaan dan mannen omdat ze minder een 'monomane carrièredrang' ervaren.

 

Zij hebben minder bereidheid, dan mannen, om alles in dienst te stellen van hun werk.

 

Deeltijd de top bereiken is nu eenmaal lastig.

'Assortatief huwen'

Daarbij komt dat intelligente vrouwen vaak intelligente partners hebben met een goed betalende baan. Dit wordt ook wel 'assortatief huwen' genoemd: partnerkeuze op basis van een vergelijkbare intelligentie en sociaal-economische achtergrond.

Daardoor kunnen deze vrouwen het zich financieel permitteren hun eigen pad te volgen.

En dat gaat vaker richting gezin en sociale bezigheden.

Hoe intelligenter de vrouw, hoe vaker ze uit de rat race stapt

Uit onderzoek van de economen Elizabeth Becker en Cotton Lindsay blijkt het volgende:

 

'De werkzaamheidsgraad van gehuwde Amerikaanse mannen stijgt met hun intel­ligentie. Bij gehuwde vrouwen gebeurt het omgekeerde: hoe intelligenter, hoe vaker ze uit de ratrace stappen. In het hoogste intelligentiepercentiel werkt nog slechts een derde­ van de gehuwde vrouwen fulltime­.'

Tot slot

Volgens Griet Vandermassen moet je de wens van vrouwen om parttime te werken niet interpreteren als een gebrek aan ambitie.

Vrouwen werken liever parttime omdat ze een bredere ambitie hebben dan de meeste mannen. Ze willen het zowel professioneel als privé goed doen.

En ze eindigt met de uitsmijter:

 

'Als je ze mannelijke normen oplegt, jaag je ze weg.'

 

Lees hier het artikel!

Geen mannelijke norm maar een kapitalistische!

Een makkelijk punt van kritiek op Griets column is:

 

'Ja maar, je kunt mannen en vrouwen niet op deze manier vergelijken,' en: 'Er zijn meer verschillende tussen vrouwen onderling, dan tussen mannen en vrouwen.'

 

Maar in plaats van  over zogenoemde mannelijke normen te hebben, is het denk ik beter te spreken over kapitalistische normen.

 

Mannen vielen als eerste ten prooi aan het kapitalisme, en nu is het de beurt aan de vrouwen.

 

En het traditionele feministe juicht dit toe in al haar kortzichtigheid.

Dus lang leve de vrouwen die  het 'gemaakt' hebben kiezen, en durven kiezen voor een ander leven.

Een leven dat zich niet kenmerkt door prestatiedrang, maar dat berust op andere normen en waarden.

Zoals liefde, aandacht en tijd.

Dat zijn normen die prettig zijn voor zowel mannen als vrouwen.

Leestip

Niet iedereen wil meedoen aan de rat race.