Thuisblijfmoeder Nicole (26)

Nicole (26) heeft samen met haar man Benjamin twee dochters: Veerle (3) en Evy (4 maanden). Nadat Nicole van de middelbare school kwam, volgde ze diverse opleidingen omdat ze niet zo goed wist wat ze eigenlijk wilde.

Uiteindelijk haalde ze een MBO-4 diploma als filiaalmanager. Dit kwam goed van pas toen Benjamin en zij samen een restaurant kochten en 10 man personeel onder hun hoede kregen.

Nicole is een typisch voorbeeld van een moeder die periodes van betaald werk buitenshuis afwisselt met periodes van fulltime moederen.  Het illustreert dat het niet altijd zo zwart-wit hoeft te zijn: of fulltime moederen óf buitenshuis werken. Het is mogelijk om af te wisselen.

Dit is haar verhaal!

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen? 

De eerste keer dat wij besloten dat ik thuis zou blijven hadden we ons restaurant nog. Toen ik terugkwam van mijn verlof werkte ik daar 4 maanden in de drukste periode van de zomer. Daarna brak er een hele stille tijd aan en kon Benjamin het alleen af. In die periode bleef ik gewoon lekker thuis met Veerle.

Toen Veerle net een jaar was ben ik weer parttime gaan werken. Het was fijn om er even uit te zijn. Helaas nam ik na 8 maanden, door omstandigheden op het werk, de beslissing om daar weg te gaan. Dat was lastig omdat ik het werk ontzettend leuk vond. Maar de beslissing om weer even lekker thuis te blijven was wél makkelijk.

Want Benjamin heeft een goede baan waarvan we heel goed kunnen rondkomen. Dat maakt het financieel makkelijker.

Toen ik daarna zwanger werd was het besluit dan ook zo genomen om pas na de geboorte van de twee te kijken of ik wel of niet weer wil gaan werken.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Goed! Natuurlijk vragen ze wel eens aan me of ik niet de behoefte heb om weer te gaan werken. Maar zolang het financieel goed kan, vinden ze dat ik gelijk heb.

Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces? 

Hij vindt het fijn! Beide keren was hij het die als eerste zei: 'Dan blijf je toch gewoon thuis!' Hij krijgt op deze manier ook het meeste mee van de meiden omdat hij onregelmatig werkt.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt? 

We hebben nooit echt heel specifiek een taakverdeling gehad. Natuurlijk, toen ik ook werkte hielp hij meer in het huishouden. Nu zeg ik altijd dat hij de mannendingen moet doen. Denk aan de vuilnisbak enzo.. 😉

Maar als we samen thuis zijn, en ik bijvoorbeeld de meiden aan het douchen ben, vouwt hij net zo makkelijk even de was of haalt de stofzuiger door het huis.

Hebben jullie berekeningen gemaakt?

Die som was redelijk snel gemaakt. Het inkomen van Benjamin ligt boven modaal, en is dus meer dan genoeg voor de vaste lasten. Daarnaast blijft er ook nog over om te sparen en leuke dingen van te doen.

Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner? 

Dat vind ik niet erg! We hebben altijd alles op één grote hoop geveegd. Daar begonnen we in de verkeringstijd al mee, en dat deden we toen we getrouwd waren nog. Daardoor heb ik nooit geleefd met het idee: 'Ik heb tenminste mijn eigen geld!' Ik heb er dus ook nooit echt over nagedacht hoe ik me daar bij voel.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Ja zeker weten! Ik vind het heerlijk om thuisblijfmoeder te zijn, maar ik vind het ook fijn om soms even geen moeder te hoeven zijn. Niet dat je dan in je hoofd niet aan je kinderen denkt. Maar even niet met flesjes, slaapjes, luiers en andere dingen je bezig zijn is ook wel eens fijn! Als ik dus een leuke vacature tegenkom dan solliciteer ik daar op.

Als er gevraagd zou worden: 'Kun je volgende week beginnen?' dan is dat geen probleem. Net zo min als het een probleem is als het nog 6 maanden duurt.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Oei, dat vind ik een lastige vraag! Ik denk als ik een baaldag heb. Op je werk mag je dit uiteraard ook niet uiten, maar collega’s voelen je niet zo scherp aan als je kinderen. Veerle reageert heel scherp als ik me niet prettig voel. Ze gaat zeuren, huilen en hangen. En omdat je dan al niet zo lekker in je vel zit kan je dat gewoon niet hebben. Dan is het een hele uitdaging om niet om alles boos te worden of de hele dag te lopen mopperen op je kind. Zij kan er namelijk niks aan doen als ik me zo voel en haar reactie is best normaal.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Dat je alle ontwikkelingen echt mee krijgt! Zeker dat eerste jaar ontwikkelen kinderen zo enorm hard. Bij Veerle ben ik bij al haar eerste keren geweest. En dat vind ik wel het allerleukste. Ik hoop dat bij Evy ook allemaal mee te maken.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

Heb je even? Want als mama van 2 kinderen heb je eigenlijk niet echt typische weken. Als je denkt: 'Deze week doen we het rustig aan,' dan gebeurd er altijd wel iets dat roet in het eten gooit! Maar globaal genomen is bij ons een typische week vooral veel thuis. Afhankelijk van Benjamins vrije dagen. Elke dag is wel poetsdag, en 1x in de week doe ik de bovenverdieping helemaal. Maar ook hier is niet echt een vaste dag voor!

Op dinsdag gaat Veerle altijd naar de gastouder. En op vrijdag is het boodschappendag bij ons. Maar verder staat er vrij weinig vast!

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Het is goed dat de overheid er mee bezig is. Het is alleen jammer dat diezelfde overheid er ook voor heeft gezorgd, dat je in sommige situaties allebei moet werken! Dit zou een vrije keus moeten zijn.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Dat is het fijne aan een hele goede vriendengroep, die voornamelijk bestaat uit mannen! Natuurlijk zie je die overdag niet, maar elk weekend eten we met elkaar op vrijdag. En mijn beste vriend eet zo’n 3 a 4 keer per week met ons mee. En gelukkig bestaat tegenwoordig whatsapp waardoor je heel makkelijk contact hebt!

Hoe 'laad' je jezelf weer op? Doe je cursussen, sporten, meditatie etc? 

Uhm.. niet? Nee, ik heb geen activiteiten buiten de deur. Zo af en toe ga ik lekker een drankje drinken in de kroeg. En thuis is mijn ontspanning tegenwoordig mijn blog. Daardoor kan ik lekker even mijn gedachten verzetten, en helemaal bezig zijn met iets van mezelf. En ik ga vanaf 14 april sporten vanuit huis! Dit zal ook wel echt een moment voor mijzelf zijn.

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Ik denk dat je ontwikkeling zelf in de hand hebt, en dat de branche waarin je wilt werken meespeelt. Ik heb 10 jaar verkoopervaring. Verkopen zal in de basis altijd hetzelfde blijven. Je hart moet er namelijk bij liggen. En zolang dat het geval is pik je als je weer gaat werken de nieuwste ontwikkelingen zo op. En zolang je interesse blijft tonen in je vak blijf je ook behoorlijk bij.

Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen? 

Ik volgde al een heel tijdje blogs, voordat ik zelf de stap durfde te zetten.

Ik vind het fijn om zo eerlijk mogelijke blogs te lezen! 

En daar wilde ik graag aan bijdragen met mijn blog Veevy. Ook vind ik het altijd heel mooi om te lezen als een blogger zich bloot durft te geven. Er zijn een paar onderwerpen waar ik graag over wil bloggen, maar ik durf me nog niet zo kwetsbaar op te stellen. Dit heeft tijd nodig.

Maar het feit dat ik dingen even van me af kan schrijven voelt al fijn! Ik blog voornamelijk over kindgerelateerde dingen nu. Na een dag met een lastige peuter is het heel fijn dit op te schrijven en dan te merken dat ik daar absoluut niet alleen in ben! En je leert heel veel in de blogwereld.

Ik heb de afgelopen 3 maanden dingen geleerd die ik zonder mijn blog nooit geleerd zou hebben! 

Hoe zie je de toekomst? 

Rooskleurig! Op dit moment zitten wij persoonlijk in een moeilijke situatie. Dit heeft alles te maken met het restaurant dat tweeëneenhalf jaar geleden failliet is gegaan. Maar er is licht aan het eind van de tunnel! En daar leven we naar toe. We kunnen weer toekomstplannen gaan maken. En dat voelt heel erg fijn!

Verder probeer ik niet veel verder dan een paar weken te kijken. In de zeseneenhalf jaar dat Benjamin en ik nu samen zijn is er eigenlijk nog nooit iets gelopen zoals gepland. Wij houden nogal van risico’s nemen omdat dit het leven spannend houdt. Wat op ons pad komt dat pakken we! Dus het is maar afwachten hoe de toekomst er verder uit gaat zien.

Ik probeer altijd mee te geven aan anderen: 'Heb je dromen?Jaag ze na!' Probeer alles eruit te halen wat mogelijk is. Zorg dat je later nooit spijt krijgt dat je bepaalde dingen niet gedaan hebt toen je de kans kreeg.

Dream it, wish it, do it! 

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner